Anatol Sylwin (Jerzy Józef Silberstein) (ur. 25 kwietnia 1912 w Krakowie[1], zm. 21 lutego2002 w Warszawie[2]) – polski architekt i urbanista, pisarz, miłośnik Tatr (wielokrotnie opisywanych w jego utworach).
Był synem Henryka Silbersteina i Elzy z d. Heuman[1]. Ukończył studia na Wydziale Architektury Politechniki Lwowskiej, od 1 lipca 1938 pracował w pracowni Spójnia Budowlana prowadzonej przez Zdzisława Mączeńskiego[2]. W ramach zadań w Spójni pracował m.in. nad projektem grzegórzeckiej hali targowej. Od 1939 był samodzielnym architektem.
Po styczniu 1945 wrócił do kraju. W 1946 zmienił dotychczasowe nazwisko na Sylwin[2]. Powrócił do zawodu, projektował założenia urbanistyczne i obiekty użyteczności publicznej w Krakowie, Warszawie i w Aglomeracji Katowickiej. Po przejściu na emeryturę zadebiutował literacko. W 1986 nakładem wydawnictwa Iskry ukazał się zbiór jego opowiadań „Śnieżyca”. W 1995 Wydawnictwo Orgelbrandów wydało kolejny zbiór zatytułowany „Między nocą a świtem”. Równocześnie krótkie formy literackie i wspomnienia Anatola Sylwina ukazywały się w czasopismach m.in. Przekrój, Miesięcznik Literacki, Nurt i Literatura. W 2000 powstał scenariusz oparty na wcześniej opublikowanym opowiadaniu „Noemi”, autor opracował również scenariusz sztuki teatralnej, która była wystawiana przez Teatr Mały w Warszawie. W 2001 ukazał się trzeci zbiór opowiadań „Noemi” wydany przez Instytut Wydawniczy Książka i Prasa. 21 lutego 2002 Anatol Sylwin zmarł w Warszawie mając 86 lat, spoczywa na Komunalnym Cmentarzu Północnym[2] (kw. W-IX-9-1).
BarbaraB.ZbrojaBarbaraB., Leksykon architektów i budowniczych pochodzenia żydowskiego w Krakowie w latach 1868-1939, Kraków: Wysoki Zamek, 2023, ISBN 978-83-966500-2-3.
_01.jpg)
