| a | b | c | d | e | f | g | h | |
| 8 | | 8 |
| 7 | 7 |
| 6 | 6 |
| 5 | 5 |
| 4 | 4 |
| 3 | 3 |
| 2 | 2 |
| 1 | 1 |
| a | b | c | d | e | f | g | h | |
System O’Kelly’ego w obronie sycylijskiej
Albéric O’Kelly de Galway (ur. 17 maja 1911 w Brukseli, zm. 3 października 1980 tamże) – belgijski szachista, mistrz świata w szachach korespondencyjnych, arcymistrz od 1956 roku.
Kariera szachowa
Z pochodzenia był Irlandczykiem. W latach 1936–1959 siedmiokrotnie zwyciężał w mistrzostwach Belgii, zaś w latach 1937–1968 ośmiokrotnie reprezentował swój kraj na olimpiadach szachowych (w tym 7 razy na I szachownicy)[1]. W 1946 r. zwyciężył w Beverwijk, zaś rok później – w turnieju strefowym (eliminacji mistrzostw świata) w Hilversum. Kolejne zwycięstwa odniósł w Dortmundzie (1951), Dublinie (1954), Ostendzie (1956), Zurychu (1960) Palmie de Mallorce (1965) i Maladze (1967). W 1962 r. zwyciężył w III mistrzostwach świata w szachach korespondencyjnych[2]. Oprócz tego był cenionym teoretykiem, dziennikarzem i sędzią szachowym, w latach 1963, 1966 i 1969 trzykrotnie sędziował mecze o tytuł mistrza świata, zaś w roku 1974 – finałowy mecz pretendentów.
W latach 50. dogłębnie przeanalizował i stosował w grze turniejowej wprowadzony do praktyki przez Ksawerego Tartakowera w 1924 r. system w obronie sycylijskiej, później nazwany system O’Kelly’ego:
- 1.e4 c5 2.Sf3 a6
Według retrospektywnego systemu rankingowego Chessmetrics, najwyższą punktację osiągnął w styczniu 1957 r., z wynikiem 2644 punktów zajmował wówczas 31. miejsce na świecie[3].
Wybrane publikacje
- Match Botvinnik-Smyslov. Ed. du Marais, Bruksela 1957
- 34mal Schachlogik. Verlag de Gruyter, Berlin 1964
- Tigran Petrosjan, champion du monde. Ed. du Marais, Bruksela 1964
- The Sicilan flank game. Batsford, Londyn 1969
- Assess your chess fast. Batsford, Londyn 1978 (ISBN 0-7134-1056-6)
- Improve your chess fast. Batsford, Londyn 1978 (ISBN 0-7134-1054-X)
Przypisy
Bibliografia
Linki zewnętrzne
