|
Państwo
|
Uzbekistan
|
Data i miejsce urodzenia
|
23 czerwca 1984 Taszkent
|
Wzrost
|
190 cm
|
Gra
|
praworęczna, oburęczny backhand
|
Status profesjonalny
|
2000
|
Zakończenie kariery
|
aktywna
|
Gra pojedyncza
|
Wygrane turnieje
|
0 WTA, 10 ITF
|
Najwyżej w rankingu
|
50 (26 maja 2008)
|
Australian Open
|
2R (2006, 2009, 2013)
|
Roland Garros
|
3R (2010)
|
Wimbledon
|
1R (2008–2012)
|
US Open
|
3R (2011)
|
Gra podwójna
|
Wygrane turnieje
|
2 WTA, 16 ITF
|
Najwyżej w rankingu
|
36 (18 stycznia 2010)
|
Australian Open
|
2R (2009)
|
Roland Garros
|
2R (2012)
|
Wimbledon
|
3R (2008, 2010)
|
US Open
|
2R (2011)
|
Dorobek medalowy
|
|
|
Strona internetowa
|
Akgul Chariyevna Amanmuradova (ur. 23 czerwca 1984 w Taszkencie) – uzbecka tenisistka.
Kariera tenisowa
Jest tenisistką praworęczną z oburęcznym backhandem. Swój debiut w turnieju wielkoszlemowym odnotowała w 2006 roku w Australian Open, wygrywając w pierwszej rundzie z Dally Randriantefy. W kolejnym meczu spotkała się z Danielą Hantuchovą, przegrywając 4:6, 1:6.
Najlepszym osiągnięciem Amanmuradovej w rozgrywkach Wielkiego Szlema jest trzecia runda gry pojedynczej podczas French Open z 2010 roku, kiedy uległa kwalifikantce Chanelle Scheepers w dwóch setach po 6:3 w każdym. W grze podwójnej osiągała trzecie rundy Wimbledonu w roku 2008 i 2010, natomiast w pozostałych turniejach wielkoszlemowych awansowała co najmniej do drugiej rundy.
Sklasyfikowana najwyżej na 50. miejscu w rankingu światowym, w maju 2008 roku. W rankingu gry podwójnej najwyżej została sklasyfikowana w styczniu 2010 – na 36. pozycji. Na swoim koncie ma dziesięć zwycięstw singlowych i szesnaście deblowych w zawodach ITF.
Od 2001 roku reprezentuje Uzbekistan w rozgrywkach Pucharu Federacji. Łącznie rozegrała ponad osiemdziesiąt spotkań singlowych i deblowych.
W 2005 roku osiągnęła swój pierwszy finał zawodów cyklu WTA Tour. W Taszkencie przegrała z Michaëllą Krajicek wynikiem 0:6, 6:4, 3:6.
Cztery lata później ponownie awansowała do finału tego turnieju. Tym razem nie sprostała Szachar Pe’er, ulegając 3:6, 4:6. Także w 2009 roku osiągnęła finał zawodów deblowych w Eastbourne. Razem z Ai Sugiyamą pokonały w nim wynikiem 6:4, 6:3 Samanthę Stosur i Rennae Stubbs.
W 2011 roku wspólnie z Chuang Chia-jung zwyciężyły w turnieju w Strasburgu. Wygrały z parą Natalie Grandin–Vladimíra Uhlířová 6:4, 5:7, 10–2.
W sezonie 2012 z towarzyszącą jej Vanią King awansowały do finału w Seulu. Tym razem uległy Raquel Kops-Jones i Abigail Spears 6:2, 2:6, 8–10.
Na początku lutego 2013 roku razem z Aleksandrą Panową grały w Pattai. W meczu mistrzowskim przegrały z Kimiko Date-Krumm oraz Casey Dellacqua wynikiem 3:6, 2:6.
Finały turniejów WTA
Gra pojedyncza 2 (0-2)
Gra podwójna 4 (2-2)
Bibliografia