Na podstawie Zarządzeniem Szefa Sztabu Generalnego WP Nr 011/Org. z 16 stycznia 1963 Dowódca Marynarki Wojennej przekazał Dowódcy POW 3 pułk piechoty morskiej bez batalionu saperów. Dowódca POW do 15 marca 1963 przeformował pułk na 93 pułk desantowy o etacie 5/345 – 700 wojskowych, 8 pracowników cywilnych i włączy go w skład 23 Dywizji Desantowej. Pułk ten przejął również sztandar jednostki. W połowie 1963, 93 pd został przeniesiony do Gdańska Wrzeszcza, połączony z 76 pd i przemianowany na 35 pułk desantowy. Po przemianowaniu dywizji wszedł w skład 7 Łużyckiej Dywizji Desantowej. Stacjonował w garnizonie Gdańsk.
plutony: rozpoznania ogólnego i skażeń, łączności, saperów, przeciwlotniczych karabinów maszynowych PKM - 2, saperów oraz pododdziały logistyczne.
Pułk liczył 649 żołnierzy na czas "W" w tym 71 oficerów.
W uzbrojeniu pułku znajdowało się 7 czołgów pływających PT - 76, 4 BROM, 1 trop, 3 PTG, 6 moździerzy 120 mm, 9 moździerzy 82 mm, 4 działa ppanc. 57 mm i 3 PKM - 2 12. Środkami transportu kompanii desantowych były samochody ciężarowo-terenowe.
Jerzy Kajetanowicz: Polskie wojska lądowe 1945–1960. Skład bojowy, struktury organizacyjne i uzbrojenie. Toruń; Łysomice: Europejskie Centrum Edukacyjne, 2005. ISBN 83-88089-67-6..
Edward Wejner: Wojsko i politycy bez retuszu. Toruń: Adam Marszałek, 2006. ISBN 978-83-7441-420-3..
