30 sierpnia dywizjon przybył w rejon koncentracji macierzystej brygady[2]. Jego poszczególne pododdziały przydzielono do wojsk osłony i skierowano na linię czat. Plutony patrolowały m.in. rejon Dyczymina, Chorzel, Janowa i Skorupek[2]. Szwadron samochodów pancernych wszedł w kontakt ogniowy z pododdziałami rozpoznawczymi niemieckiej 12 DP. Wieczorem, wspólnie z pozostałymi pododdziałami brygady, dywizjon odszedł na kolejną rubież opóźniania w rejon lasu pod Mchowem[2]. 2 września 1 pluton dywizjonu wspierał 3 batalion strzelców w rejonie wsi Łanięta, a 6 wozów 2 plutonu wspierało 11 pułk ułanów podczas ataku na wzgórze 190[3]. Pluton szwadronu samochodów pancernych dywizjonu walczył koło Groduska z wozami niemieckiej DPanc „Kempf”, a przed wieczorem cały szwadron wspierał 11 pułk w walkach pod Rostowem z batalionem pułku SS „Deutschland”[2].
dowódca 2 plutonu – chor. Stefan Wojcieszak (ranny 1 IX 1939)
Szwadron Techniczno-Gospodarczy
dowódca – kpt. br. panc. Tadeusz Weryho-Darowski †1940 Charków[7] (dowódca I plutonu kompanii podchorążych zawodowych)
Uwagi
↑1 – czołg dowódcy kompanii; 2 – czołg dowódcy 1 plutonu; 3 – czołg dowódcy 2 plutonu; 4 – czołg dowódcy 3 plutonu; 5 – czołgi z 1 plutonu; 6 – czołgi z 2 plutonu; 7 – czołgi z 3 plutonu
↑1 – wóz dowódcy szwadronu; 2 – wóz dowódcy 1 plutonu; 3 – wóz dowódcy 2 plutonu; 4 – wóz z 1 plutonu; 5 – wóz z 2 plutonu.
↑Stanisław Spodenkiewicz był absolwentem Oficerskiej Szkoły dla Podoficerów w Bydgoszczy. 24 września 1924 roku został mianowany z dniem 31 sierpnia 1924 roku podporucznikiem w korpusie oficerów kawalerii[5]
↑Księga Cmentarna Charkowa 2003 ↓, s. 588, tu jako Tadeusz Weryha-Darowski ur. 5 maja 1904 roku w Kijowie. 5 października 2007 roku został pośmiertnie mianowany majorem.
Adam Jońca: Wrzesień 1939 : pojazdy Wojska Polskiego: barwa i broń. Warszawa: Wydawnictwa Komunikacji i Łączności, 1990.
Zdzisław Sawicki, Adam Wielechowski: Odznaki Wojska Polskiego 1918-1945: Katalog Zbioru Falerystycznego: Wojsko Polskie 1918-1939: Polskie Siły Zbrojne Na Zachodzie. Warszawa: Pantera Books, 2007. ISBN 83-204-3299-5.
Jan Tarczyński, Krzysztof Barbarski, Adam Jońca: Pojazdy w Wojsku Polskim = Polish Army vehicles : 1918-1939. Pruszków: Oficyna Wydawnicza "Ajaks"; Londyn: Komisja Historyczna b. Sztabu Głównego PSZ, 1995. ISBN 83-85621-57-1.
Marian Żebrowski: Zarys historii polskiej broni pancernej 1918 - 1947. Londyn: Zarząd Zrzeszenia Kół Oddziałowych Broni Pancernych, 1971.