Żyła nieparzysta krótka (łac. vena hemiazygos) – w anatomii człowieka naczynie żylne, które powstaje z połączenia korzenia zewnętrznego wytwarzanego przez żyłę lędźwiową wstępującą lewą i korzenia wewnętrznego wytwarzanego przez połączenie odchodzące od żyły nerkowej lewej i uchodzi do żyły nieparzystej.
Nazwa żyła nieparzysta krótka pochodzi z prac Albrechta von Hallera[2].
Żyła nieparzysta krótka rozpoczyna się nad przeponą powstając z połączenia dwóch korzeni – stałego korzenia zewnętrznego wytwarzanego przez żyłę lędźwiową wstępującą lewą i niestałego korzenia wewnętrznego wytwarzanego przez połączenie odchodzące od żyły nerkowe lewej. Żyła nieparzysta krótka biegnie lewostronnie z dołu do góry po przednio-bocznej powierzchni kręgów piersiowych od X do VII kręgu piersiowego, po czym odchyla się na stronę ku tyłowi od aorty, przełyku oraz przewodu piersiowego i pod ostrym kątem dochodzi do żyły nieparzystej. Długość żyły nieparzystej krótkiej jest zmienna[3].
Żyła nieparzysta posiada zastawki w 2/3 przypadków[4].
Przeczytaj ostrzeżenie dotyczące informacji medycznych i pokrewnych zamieszczonych w Wikipedii.
żyła podobojczykowa
zatoka esowata
żyła głęboka okalająca biodro