Lo sieu sòl roge, lo rogièr, es ric, de natura sistrogresós e permetèt dempuèi l'epòca galloromana, l'esplecha de las primièras minas de coire o de plomb argentifèra.
Cal senhalar la preséncia d'un bacin termal amb de fonts d'aiga termala pas pus esplechadas a l'ora d'ara: Prunhas las aigasAndabreLo Cailar e Silvanés.
Toponimia
Panèl de dintrada.
Istòria
Inicialament Camarés designava la region e la vila portava l'apelacion de Pont de Camarés. Tirava aquel nom del pont vièlh que la data de basteson n'es desconeguda, saique del sègle XI.
La vila es mencionada en 883, coma banc d'una vigariá carolingiana, dins lo cartulari de l'abadiá de Vabres. Lo sieu territòri englobava lo nòrd de l'actual canton de Camarés, e qualques municipalitats adjacentas. Lo sud del canton actual constituissiá una vigariá independenta que lo cap-luòc n'èra Brusca.
La referéncia classica per l'istòria de Camarés es l'òbra del canonge Alfred Andrieu Camarés, mila ans d'istòria locala.
Las tropas protestantas prenguèron Lo Pont de Camarés en 1563 e ne faguèron lèu lèu una de sas vilas fòrtas. En 1586, lo Pont de Camarés comptava entre las quatre principalas de Roergue.
Lo canton possedís nombroses castèls coma lo castèl de Montaigut (sègles X-XVII) e d'importants santuaris religioses coma l'Abadiá de Silvanés ( sègle XIIen) que foguèt restaurada en centre musical.
Comunas d'Avairon en Roergue (comunas actualas, comunas que contenon de comunas delegadas, ancianas comunas, ancianas comunas vengudas comunas delegadas)
.svg)
.svg){kind=small}
