Op 19 februari 2021 maakte Cabaye bekend per direct te stoppen als profvoetballer op de leeftijd van 35 jaar, hij was toen al ruim een halfjaar clubloos na zijn vertrek bij AS Saint-Étienne in juli 2020.
Clubcarrière
Lille OSC
Cabaye komt uit de jeugdacademie van Lille OSC. Bij die club tekende de middenvelder in 2004 zijn eerste profcontract, voor de duur van drie seizoenen. In november van dat jaar werd hij voor het eerst bij de eerste selectie gehaald door coach Claude Puel en hij debuteerde op 7 november 2004 tegen FC Istres (0–2 winst).[1] Tijdens zijn eerste seizoen speelde hij zes competitiewedstrijden, maar het jaar erna groeide dat aantal al naar zevenentwintig duels. Zijn eerste professionele doelpunt scoorde Cabaye op 19 november 2005, toen met 3–2 verloren werd van AJ Auxerre.[2] Net na de winterstop kwamen club en speler een nieuwe verbintenis overeen, tot medio 2010.[3]
In de zomer van 2008 vertrok Puel naar Olympique Lyonnais en Rudi Garcia werd zijn opvolger. In diens formatie stond Cabaye op het middenveld met nieuwe aanwinst Florent Balmont en controleur Rio Mavuba. Cabaye speelde als spelmaker achter de drie aanvallers Eden Hazard, Gervinho en Pierre-Alain Frau. Het seizoen 2008/09 leverde tweeëndertig competitieoptredens op (allemaal basisplaatsen). Het seizoen erna speelde hij zesenveertig officiële duels en daarin wist hij vijftien doelpunten te maken, waarvan zeven strafschoppen, en hij gaf nog tien assists. Het seizoen 2010/11 werd een zeer goede voor Lille. De rol van spelmaker ging van Cabaye naar de vleugelaanvallers Hazard en Gervinho. Lille haalde de finale van de Coupe de France 2010/11 en won daarin met 1–0 van Paris Saint-Germain. Cabaye speelde het gehele duel mee.[4] Een week later werd, opnieuw in duel met Paris Saint-Germain, de titel binnengesleept na een 2–2 gelijkspel.[5] Hiermee werd Lille voor het eerst sinds 1954 weer kampioen en won het voor het eerst sinds 1946 de dubbel.[6]
Newcastle United
In 2011 verhuisde hij naar het Engelse Newcastle United FC. Garcia vertelde na het laatste competitieduel van Lille, tegen Stade Rennais (3–2 winst) de pers al over het aankomende vertrek: "Yohan vertelde ons - eerst mij, daarna de gehele groep voor het duel - gisteren dat hij gekozen heeft voor Newcastle. Die keuze respecteer ik, al wens ik dat hij zou blijven."[7] Op 10 juni werd de transfer naar Engeland definitief, toen hij voor vijf jaar tekende bij de club.[8] Cabaye omschreef zijn overstap als "fantastisch" en hij vertelde tevens: "Ik heb een geweldige tijd gehad bij Lille, maar de tijd is rijp om mijzelf te meten met de besten en dat kan ik door met voor Newcastle United in de Premier League te spelen."[9]
De Franse middenvelder kreeg bij zijn nieuwe club rugnummer 4, dat vrijgekomen was na het vertrek van Kevin Nolan.[10] maakte zijn debuut voor de club uit Newcastle upon Tyne op 13 augustus 2011, toen met 0–0 gelijkgespeeld werd tegen Arsenal FC.[11] Tijdens de negende speelronde van het seizoen scoorde de Fransman zijn eerste doelpunt voor zijn nieuwe club. Op 22 oktober maakte hij tegen Wigan Athletic FC het enige doelpunt van het duel.[12] Op 21 april, aan het einde van het seizoen, won Newcastle met 3–0 van Stoke City FC en Cabaye was met twee goals en één assist betrokken bij alle drie de doelpunten.[13]
Aan het einde van het jaar 2012 raakte hij geblesseerd aan zijn lies, waardoor hij van november tot januari uit de roulatie zou liggen.[14] Nadat hij tien Premier Leagueduels aan de kant had gestaan, keerde hij op 12 januari 2013 terug in de wedstrijdselectie van Newcastle, tegen Norwich City FC (0–0).[15] Op 2 maart 2013 was Cabaye voor het eerst aanvoerder van Newcastle; toen de reguliere captain, Fabricio Coloccini geblesseerd was, droeg hij de band om zijn arm tijden het duel met Swansea City AFC (1–0 nederlaag).[16] Ook de zes competitiewedstrijden hierna was Cabaye de aanvoerder van de Engelse club.
Op 19 augustus 2013 speelde Newcastle het eerste duel van het seizoen, waarin het met 4–0 van Manchester City FC verloor.[17] Cabaye zat die avond niet in de wedstrijdselectie. Even daarvoor was namelijk een bod van omgerekend circa 12,5 miljoen euro van Arsenal FC afgewezen.[18] Manager Alan Pardew verklaarde dat Cabaye uit de selectie was gehouden, omdat hij te veel afgeleid zou zijn door de aanbieding.[19] De middenvelder weigerde zelf vervolgens te spelen tegen West Ham United FC (0–0) tijdens de tweede speelronde.[20] Vanaf speelronde drie speelde de Fransman echter weer mee bij Newcastle.
Paris Saint-Germain
Op donderdag 29 januari 2014 maakte Paris Saint-Germain bekend Cabaye overgenomen te hebben van Newcastle United voor circa 25 miljoen euro.[21][22][23] De middenvelder tekende voor drieënhalf jaar in Parijs en kreeg rugnummer 4.[24]
Cabaye tekende in juli 2015 een contract tot medio 2018 bij Crystal Palace, de nummer tien van de Premier League in het voorgaande seizoen. Het betaalde circa €14.000.000,- voor hem, een clubrecord.[28] Cabaye maakte op 8 augustus 2015 zijn officiële debuut voor Crystal Palace, tijdens de eerste competitieronde van de Premier League 2015/16. In een die dag met 1–3 gewonnen wedstrijd uit bij Norwich City maakte hij in de negentigste minuut het derde doelpunt voor zijn ploeg.
Hij nam met Les Bleus deel aan het Europees kampioenschap voetbal 2012 in Polen en Oekraïne.[32] Hij debuteerde op een groot toernooi tijdens de openingswedstrijd tegen Engeland (1–1).[33] Later kwam hij ook nog in actie tegen Oekraïne, waartegen hij een doelpunt wist te maken.[34] De ploeg van bondscoach Laurent Blanc werd later in de kwartfinales uitgeschakeld door titelverdediger Spanje: 0–2. Ook tijdens dit duel kwam Cabaye in actie.[35] Zijn toenmalige clubgenoten Tim Krul (Nederland) en Hatem Ben Arfa (eveneens Frankrijk) waren ook actief op dit toernooi.
Na het wereldkampioenschap voetbal 2014 speelde Cabaye met het Frans elftal twee jaar vriendschappelijke interlands. Bondscoach Didier Deschamps nam hem op 12 mei 2016 op in de Franse selectie voor het EK 2016, in eigen land.[41] Hierop bereikten zijn ploeggenoten en hij de finale, die ze met 0–1 verloren van Portugal.