Servië op het Eurovisiesongfestival

Servië
Eerste deelname	2007
Aantal deelnamen	16
Aantal gewonnen	1
Zender	RTS
Statistieken
Hoogste positie	1ste (2007)
Laagste positie	11de (2013 HF, 2017 HF)
Portaal	Eurovisiesongfestival

Servië doet als onafhankelijk land sinds 2007 mee aan het Eurovisiesongfestival.

Geschiedenis

Servië begon zijn loopbaan op het Eurovisiesongfestival in feite al als onderdeel van de republiek Joegoslavië, dat tussen 1961 en 1992 27 keer aan het songfestival deelnam. Na het uiteenvallen van Joegoslavië was Servië in 2004 en 2005 op het songfestival aanwezig als onderdeel van de confederatie Servië en Montenegro. (Zie ook: Joegoslavië op het Eurovisiesongfestival en Servië en Montenegro op het Eurovisiesongfestival).

2007 – 2012

Na de afscheiding van Montenegro trad Servië op het songfestival van 2007 voor het eerst aan als onafhankelijk land. Het liet zich in Helsinki vertegenwoordigen door het meeslepende lied Molitva van zangeres Marija Šerifović, en bereikte hiermee direct een groot succes: Šerifović wist zowel de halve finale als de finale glansrijk te winnen. Servië werd daarmee pas het tweede land in de geschiedenis van het songfestival dat bij de eerste deelname meteen een overwinning wist te behalen.

Vanwege de overwinning mocht Servië in 2008 het Eurovisiesongfestival organiseren. De Belgrado Arena in de hoofdstad Belgrado werd aangeduid als gastplaats. Marija Šerifović trad op als openingsact, Goran Bregović verzorgde de intervalact. De presentatie was in handen van Jovana Janković en Željko Joksimović. Joksimović had een opvallende dubbelrol, aangezien hij naast presentator ook componist was van de Servische inzending, Oro van Jelena Tomašević. Tomašević kon er het Servische succes van een jaar eerder niet mee evenaren, maar was met een zesde plaats toch succesvol.

In 2009 viel Servië in de halve finale voor het eerst buiten de boot. Het komisch bedoelde lied Cipela eindigde daarin op de tiende plaats, waar slechts de beste negen automatisch doorgingen naar de finale. Over de tiende finaleplek werd door een jury beslist, en die gaf daarbij niet de voorkeur aan Servië maar aan Kroatië.

Tussen 2010 en 2012 slaagde Servië erin zich drie maal op rij te kwalificeren voor de finale. Op het songfestival van 2010 in Oslo eindigde Milan Stanković in de finale op de 13de plaats met zijn lied Ovo je Balkan. Een jaar later deed zangeres Nina Radojčić het vrijwel even goed met het behalen van een 14de plaats. In 2012 stuurde Servië Željko Joksimović naar Bakoe. Met het nummer Nije ljubav stvar bereikte hij de derde plek.

2013 –2019

Voor de tweede maal in de geschiedenis bereikte Servië in 2013 de finale niet. Het meidentrio Moje 3 behaalde met het lied Ljubav je svuda een 11de plaats in hun halve finale, en kwamen 6 punten te kort om kwalificatie voor de finale af te dwingen.

In 2014 trok Servië zich terug wat betreft deelname aan het Eurovisiesongfestival. Financiële redenen waren de oorzaak van deze beslissing. In 2015 keerde het land terug met zangeres Bojana Stamenov. Het was voor het eerst dat Servië aantrad met een Engelstalig lied. Stamenov behaalde de 10de plaats in de finale en kreeg 53 punten. In 2016 zong Sanja Vučić het eveneens volledig Engelstalige lied Goodbye (shelter). Het stootte in de halve finale als tiende net door naar de finale, waarin het 18de werd met 115 punten. In 2017 werd Tijana Bogićević met haar nummer In too deep in de halve finale uitgeschakeld.

In 2018 en 2019 trad Servië weer aan met liedjes in de eigen landstaal. Beide inzendingen haalden de finale, maar kwamen daar terecht in de middenmoot. De inzending van 2018, Nova deca van Sanja Ilić & Balkanika, had het negatieve geboortecijfer in Servië als thema. Sanja Ilić had al ervaring met het Eurovisiesongfestival als componist van de Joegoslavische inzending van 1982. Nova deca eindigde op de 19de plaats met 113 punten. In 2019 koos men voor Nevena Božović, die zes jaar eerder al eens op het Eurovisiepodium stond als lid van Moje 3 en Servië ook al eens had vertegenwoordigd op het Junior Eurovisiesongfestival 2007. Haar ballad Kruna werd 18de met 89 punten.

2020 en verder

In 2020 werd meidengroep Hurricane geselecteerd om Servië op het Eurovisiesongfestival te vertegenwoordigen met het lied Hasta la vista. Vanwege de coronapandemie ging de editie van dat jaar echter niet door, waarna de Servische omroep besloot om Hurricane in 2021 een tweede kans te gunnen. De inzending voor dat jaar werd Loco loco, dat op het songfestival in Rotterdam op de 15de plaats terechtkwam.

De Servische inzending van 2022 werd verzorgd door zangeres Konstrakta, die opzien baarde met het eigenzinnige In corpore sano. In haar nummer behandelde zij op ironische wijze thema's als schoonheidsnormen, geestelijke gezondheid en de Servische gezondheidszorg. Op het podium in Turijn waste de zangeres, gekleed in een wit uniform, haar handen in een wasbak terwijl ze omringd werd door vijf priesters. Servië kwalificeerde zich hiermee ruimschoots voor de finale en behaalde daar de vijfde plaats met 312 punten. Het was de eerste Servische inzending in tien jaar die zo hoog eindigde.

Selectiemethode

Tussen 2007 en 2009 werd de Servische inzending geselecteerd via de nationale voorronde Beovizija, dat tussen 2003 en 2006 ook al gefungeerd had als de Servische voorronde van Evropesma. In 2010 werd Beovizija stopgezet en vervangen door een nieuw format, waarbij Goran Bregović drie nummers schreef en het publiek een keuze maakte. In de jaren hierna werd geëxperimenteerd met verschillende selectiemethodes; soms was dit een uitgebreide show met een groot aantal deelnemers (tussen 2018 en 2020 bijvoorbeeld opnieuw als Beovizija), maar vier keer (in 2012, 2016, 2017 en 2021) koos omroep RTS voor een volledig interne keuze. De interne keuze voor de groep Hurricane in 2021 werd gemaakt om hen een tweede kans te geven, nadat de groep eerder was geselecteerd voor het later geannuleerde Eurovisiesongfestival 2020.

Servische deelnames

Jaar	Artiest	Titel	Fin.	Ptn.	Semi	Ptn.	Taal
2007	Marija Šerifović	Molitva	1	268	1	298	Servisch
2008	Jelena Tomašević feat. Bora Dugić	Oro	6	160	X	X	Servisch
2009	Marko Kon & Milaan	Cipela	X	X	10	60	Servisch
2010	Milan Stanković	Ovo je Balkan	13	72	5	79	Servisch
2011	Nina Radojčić	Čaroban	14	85	8	67	Servisch
2012	Željko Joksimović	Nije ljubav stvar	3	214	2	159	Servisch
2013	Moje 3	Ljubav je svuda	X	X	11	46	Servisch
2015	Bojana Stamenov	Beauty never lies	10	53	9	63	Engels
2016	Sanja Vučić ZAA	Goodbye (shelter)	18	115	10	105	Engels
2017	Tijana Bogićević	In too deep	X	X	11	98	Engels
2018	Sanja Ilić & Balkanika	Nova deca	19	113	9	117	Servisch
2019	Nevena Božović	Kruna	18	89	7	156	Servisch
2021	Hurricane	Loco loco	15	102	8	124	Servisch
2022	Konstrakta	In corpore sano	5	312	3	237	Servisch en Latijn
2023	Luke Black	Samo mi se spava	24	30	10	37	Servisch en Engels
2024	Teya Dora	Ramonda	17	54	10	47	Servisch

Kleur	Betekenis
	Eerste plaats
	Tweede plaats
	Derde plaats
	Laatste plaats
	Gastland

Punten

Periode 2007-2023. Punten uit halve finales zijn in deze tabellen niet meegerekend.

Gegeven door Servië

Plaats	Land	Punten
1	Italië	86
2	Rusland	73
3	Hongarije	68
5	Zweden	67
4	Oekraïne	66

Gegeven aan Servië

Plaats	Land	Punten
1	Noord-Macedonië	150
3	Kroatië	142
2	Montenegro	138
4	Slovenië	135
5	Zwitserland	111

Twaalf punten gegeven aan Servië

Aantal	Land	Wanneer
11	Montenegro	2007, 2008, 2012, 2015, 2016 (t), 2018 (j+t), 2019 (j+t), 2022 (j+t)
8	Kroatië	2007, 2012, 2016 (t), 2018 (t), 2021 (t), 2022 (j+t), 2024 (t)
7	Slovenië	2007, 2008, 2012, 2016 (t), 2018 (t), 2021(t), 2022 (t)
6	Zwitserland	2007, 2008, 2016 (t), 2018 (t), 2021 (t), 2022 (t)
5	Noord-Macedonië	2007, 2016 (t), 2021 (j+t), 2022 (t)
4	Bosnië en Herzegovina	2007, 2008, 2010, 2016 (t)
2	Oostenrijk	2007, 2021 (t)
1	Bulgarije	2012
	Finland	2007
	Hongarije	2007

(j) = vakjury; (t) = televoting

Twaalf punten gegeven door Servië

(Vetgedrukte landen waren ook de winnaar van dat jaar.)

Jaar	Land	Jaar	Land	Jaar	Land
2007	Hongarije	2013	Denemarken	2019	Noord-Macedonië (j+t)
2008	Bosnië en Herzegovina	2014	Geen deelname	2021	Frankrijk (j) Italië (t)
2009	Bosnië en Herzegovina	2015	Montenegro	2022	Azerbeidzjan (j) Moldavië (t)
2010	Bosnië en Herzegovina	2016	Oekraïne (j) Rusland (t)	2023	Slovenië (j) Finland (t)
2011	Bosnië en Herzegovina	2017	Portugal (j) Hongarije (t)	2024	Kroatië (j+t)
2012	Noord-Macedonië	2018	Zweden (j) Hongarije (t)