Grand Prix-wegrace van Duitsland 1987

Vlag van Duitsland Grand Prix-wegrace van Duitsland 1987
Hockenheimring Baden-Württemberg
Officiële naam Grosser Preis von Deutschland, Weltmeisterschaft 1987
Land Vlag van Duitsland Duitsland
Datum 17 mei 1987
Organisator FIM
500 cc
Poleposition Vlag van Australië Wayne Gardner
Snelste ronde Vlag van Australië Wayne Gardner
Eerste Vlag van Verenigde Staten Eddie Lawson
Tweede Vlag van Verenigde Staten Randy Mamola
Derde Vlag van Verenigd Koninkrijk Ron Haslam
250 cc
Poleposition Vlag van Duitsland Reinhold Roth
Snelste ronde Vlag van Venezuela Carlos Lavado
Eerste Vlag van Duitsland Toni Mang
Tweede Vlag van Zwitserland Jacques Cornu
Derde Vlag van Duitsland Reinhold Roth
125 cc
Poleposition Vlag van Italië Fausto Gresini
Snelste ronde Vlag van Italië Fausto Gresini
Eerste Vlag van Italië Fausto Gresini
Tweede Vlag van Oostenrijk August Auinger
Derde Vlag van Italië Bruno Casanova
80 cc
Poleposition Vlag van Spanje Jorge Martínez
Snelste ronde Vlag van Spanje Àlex Crivillé
Eerste Vlag van Spanje Jorge Martínez
Tweede Vlag van Spanje Àlex Crivillé
Derde Vlag van Spanje Julián Miralles
Zijspan
Poleposition Vlag van Verenigd Koninkrijk Steve Webster/Vlag van Verenigd Koninkrijk Tony Hewitt
Snelste ronde Vlag van Verenigd Koninkrijk Steve Webster/Vlag van Verenigd Koninkrijk Tony Hewitt
Eerste Vlag van Verenigd Koninkrijk Steve Webster/Vlag van Verenigd Koninkrijk Tony Hewitt
Tweede Vlag van Nederland Egbert Streuer/Vlag van Nederland Bernard Schnieders
Derde Vlag van Frankrijk Alain Michel/Vlag van Frankrijk Jean-Marc Fresc

De Grand Prix-wegrace van Duitsland 1987 was de derde Grand Prix van het wereldkampioenschap wegrace in het seizoen 1987. De races werd verreden op 17 mei 1987 op de Hockenheimring Baden-Württemberg nabij Hockenheim.

Algemeen

Voor het eerst sinds 8 juni 1986 leek Freddie Spencer fit genoeg om een volledige Grand Prix te rijden. Honda Racing Corporation had al het hele seizoen speciaal voor hem twee Honda NSR 500's klaar staan. Het mocht echter niet zo zijn. Al tijdens de donderdagtraining raakte Spencer met zijn knie een curbstone, waarbij een kniebeschermer stuk ging. Een deel ervan boorde zich in zijn knie en Spencer moest zich in het ziekenhuis laten behandelen. Zijn knie werd in het gips gezet omdat ook de kniebanden beschadigd waren. Op de donderdag en de vrijdag regende het vooral, waardoor de coureurs op de droge zaterdag hun kans schoon zagen om een goede kwalificatietijd te zetten. Dat verging een aantal slecht: 250cc-kampioenschapsleider Martin Wimmer viel in de Sachskurve en liep een dubbele beenbreuk en twee gebroken vingers op. Manfred Herweh werd door een val uitgeschakeld en Reinhold Roth liep een haarscheurtje in een sleutelbeen op. Voor het thuispubliek leek het drama compleet, maar Roth zou toch van start gaan, want hij had tenslotte poleposition. Ook Toni Mang deed het goed met de tweede trainingstijd. In de 500cc-klasse werd Mike Baldwin uitgeschakeld doordat zijn motor precies op een rempunt vastliep. Baldwin werd ook nog geraakt door Pierfrancesco Chili in een poging de toegesnelde ambulances te ontwijken. Hij (Baldwin) werd afgevoerd met diverse breuken in zijn rechterhand en linker hiel en drie gekneusde rugwervels. Uiteindelijk konden de Duitse toeschouwers tevreden zijn met de resultaten: winst in de 250cc-race voor Toni Mang, Reinhold Roth als nieuwe leider in het wereldkampioenschap en een revanche van het Krauser-team in de 80cc-race.

500cc-klasse

Wayne Gardner leek niet te verslaan in de training en de eerste ronden van de race, maar elektronische problemen sloegen hem ver terug. Yamaha won dankzij Eddie Lawson, maar de superioriteit van Gardner en de Honda NSR 500 was duidelijk. Kenny Roberts maakte zich voor aanvang nog zorgen over de Dunlop-banden en gaf zelfs aan om in Monza zelf te gaan testen om Randy Mamola te helpen bij zijn bandenkeuze. Die werd in de race echter tweede en daarmee groeide het vertrouwen van Roberts in Dunlop.

De training

De trainingen werden aanvankelijk overschaduwd door het wegvallen van Freddie Spencer en later door de zware val van Mike Baldwin, maar uiteindelijk bleek Wayne Gardner ruim anderhalve seconde sneller te zijn dan de concurrentie. Dat lag vooral aan Gardner zelf, want achter hem stonden de Yamaha YZR 500's van Christian Sarron en Eddie Lawson.

Trainingstijden

Pos Coureur Merk Tijd
1. Vlag van Australië Wayne Gardner Rothmans-HRC-Honda 2"04'77
2. Vlag van Frankrijk Christian Sarron Gauloises-Sonauto-Yamaha 2"06'49
3. Vlag van Verenigde Staten Eddie Lawson Agostini-Marlboro-Yamaha 2"06'55
4. Vlag van Japan Shunji Yatsushiro Rothmans-HRC-Honda 2"07'00
5. Vlag van Verenigd Koninkrijk Ron Haslam ELF-HRC-Honda 2"07'03
6. Vlag van Verenigd Koninkrijk Rob McElnea Agostini-Marlboro-Yamaha 2"08'07
7. Vlag van Verenigd Koninkrijk Niall Mackenzie Gallina-HB-HRC-Honda 2"08'37
8. Vlag van Verenigde Staten Randy Mamola Roberts-Lucky Strike-Yamaha 2"08'39
9. Vlag van Italië Pierfrancesco Chili Gallina-HB-HRC-Honda 2"08'51
10. Vlag van Frankrijk Raymond Roche Bastos-Cagiva 2"08'79

De race

Hoewel Ron Haslam zijn gebruikelijke bliksemstart had, liepen Wayne Gardner en Eddie Lawson snel weg van het veld, waarbij Gardner duidelijk de snelste was. In de tiende ronde was Lawson Gardner echter weer genaderd en Gardner gaf hem een teken om voorbij te komen, in de hoop nog wat slipstream te kunnen pakken. Het mocht niet baten, een elektronisch probleem[1] wierp hem uiteindelijk terug naar de tiende plaats. Nu ontstond een gevecht achter Lawson tussen Christian Sarron, Randy Mamola en Ron Haslam. Sarron moest echter opgeven doordat zijn koppeling, die hij al bij de koppelingsstart verbrand had, het begaf. Shunji Yatsushiro leek vierde te worden, maar hij viel in de laatste bocht. Opmerkelijke prestaties waren er van Bruno Kneubühler, die elfde werd en vooral van Richard Scott, nu dertiende, maar die bij zijn debuut in de Grand Prix van Spanje al een punt had gescoord en die nu al genoemd werd als tijdelijke vervanger voor Mike Baldwin bij Roberts-Lucky Strike-Yamaha. Winnaar Lawson was niet overtuigd van de snelheid van zijn Yamaha YZR 500. Nog vóór hij na de race afstapte zei hij tegen teammanager Giacomo Agostini: "De Honda van Gardner is niet bij te houden". Randy Mamola nam dankzij zijn tweede plaats de leiding in het 500cc-wereldkampioenschap over.

Uitslag 500cc-klasse

Pos Coureur Merk Tijd Grid Punten
1 Vlag van Verenigde Staten Eddie Lawson Agostini-Marlboro-Yamaha 40"21'64 3 15
2 Vlag van Verenigde Staten Randy Mamola Roberts-Lucky Strike-Yamaha 40"34'99 8 12
3 Vlag van Verenigd Koninkrijk Ron Haslam ELF-HRC-Honda 40"35'54 5 10
4 Vlag van Japan Tadahiko Taira Agostini-Marlboro-Yamaha 40"42'23 11 8
5 Vlag van Verenigd Koninkrijk Rob McElnea Agostini-Marlboro-Yamaha 40"50'78 6 6
6 Vlag van Italië Pierfrancesco Chili Gallina-HB-HRC-Honda 41"07'43 9 5
7 Vlag van Verenigd Koninkrijk Niall Mackenzie Gallina-HB-HRC-Honda 41"07'73 7 4
8 Vlag van Verenigd Koninkrijk Roger Burnett Rothmans-HRC-Honda 41"16'40 13 3
9 Vlag van Duitsland Gustav Reiner Hein Gericke-Honda 41"16'86 12 2
10 Vlag van Australië Wayne Gardner Rothmans-HRC-Honda 41"37'86 1 1
11 Vlag van Zwitserland Bruno Kneubühler Honda 41"43'92 19
12 Vlag van België Didier de Radiguès Bastos-Cagiva 41"44'90 18
13 Vlag van Nieuw-Zeeland Richard Scott Honda 41"57'61 24
14 Vlag van Italië Fabio Biliotti Honda 41"58'00 14
15 Vlag van Verenigd Koninkrijk Donnie McLeod[2] Suzuki 42"06'52 16
16 Vlag van San Marino Fabio Barchitta Honda +1 ronde 28
17 Vlag van Finland Ari Rämö Honda +1 ronde 27
18 Vlag van Italië Marco Papa Honda +1 ronde 17
19 Vlag van Spanje Daniel Amatriaín Honda +1 ronde 35
20 Vlag van Verenigd Koninkrijk Simon Buckmaster Duckhams-Honda +1 ronde 32
21 Vlag van Duitsland Gerold Fisher Honda +1 ronde 31
22 Vlag van Nederland Maarten Duyzers HDJ-Honda +1 ronde 30
23 Vlag van Verenigd Koninkrijk Steve Manley Suzuki +1 ronde 36
24 Vlag van Duitsland Georg Jung Honda +1 ronde 34
25 Vlag van Duitsland Helmut Schütz Yamaha +1 ronde 33

Niet gefinished

Coureur Merk Oorzaak Grid
Vlag van Duitsland Manfred Fischer Honda 21
Vlag van Zwitserland Marco Gentile Lucky Strike-Fior-Honda 22
Vlag van Joegoslavië (1943-1992) Silvo Habat Honda 29
Vlag van Verenigd Koninkrijk Kenny Irons Heron-Suzuki Carburatie 20
Vlag van Finland Esko Kuparinen Honda 37
Vlag van Frankrijk Thierry Rapicault Honda 23
Vlag van Frankrijk Raymond Roche Bastos-Cagiva versnellingsbak 10
Vlag van Duitsland Michael Rudroff Honda 38
Vlag van Frankrijk Christian Sarron Gauloises-Sonauto-Yamaha Koppeling 2
Vlag van Japan Shunji Yatsushiro Rothmans-HRC-Honda Val[3] 4

Niet gestart

Coureur Merk Oorzaak Grid
Vlag van Verenigde Staten Mike Baldwin Roberts-Lucky Strike-Yamaha Blessure[4] 15
Vlag van Italië Alessandro Valesi Iberna-Honda 25
Vlag van Oostenrijk Karl Truchsess Honda 26
Vlag van Verenigde Staten Freddie Spencer HRC-Honda Blessure[5]

Niet gekwalificeerd

Coureur Merk
Vlag van Oostenrijk Josef Doppler Honda
Vlag van Duitsland Peter Schleef Yamaha
Vlag van Frankrijk Louis-Luc Maisto Honda
Vlag van Zwitserland Wolfgang von Muralt Suzuki
Vlag van Duitsland Rolf Aljes Suzuki
Vlag van Duitsland Hans Klingebiel Suzuki
Vlag van Zwitserland Christopher Bürki Honda
Vlag van Duitsland Gerhard Vogt Suzuki
Vlag van Nederland Hennie Boerman Assmex-Honda
Vlag van Tsjechië Pavol Dekánek Suzuki
Vlag van Verenigd Koninkrijk Tony Carey Suzuki
Vlag van Duitsland Andreas Leuthe Honda
Vlag van Venezuela Larry Moreno Vacondio Suzuki
Vlag van Tsjechië Bohumil Staša Honda

Niet deelgenomen

Coureur Merk Oorzaak
Vlag van Verenigde Staten Kevin Schwantz Suzuki Andere verplichtingen[6]

Top tien tussenstand 500cc-klasse

Pos Coureur Merk Ptn
1 Vlag van Verenigde Staten Randy Mamola Roberts-Lucky Strike-Yamaha 32
2 Vlag van Australië Wayne Gardner Rothmans-HRC-Honda 28
3 Vlag van Verenigde Staten Eddie Lawson Agostini-Marlboro-Yamaha 27
4 Vlag van Verenigd Koninkrijk Ron Haslam ELF-HRC-Honda 26
5 Vlag van Japan Tadahiko Taira Agostini-Marlboro-Yamaha 17
6 Vlag van Italië Pierfrancesco Chili Gallina-HB-HRC-Honda 13
7 Vlag van Verenigd Koninkrijk Niall Mackenzie Gallina-HB-HRC-Honda 12
8 Vlag van Japan Takumi Ito Suzuki 10
9 Vlag van Verenigd Koninkrijk Roger Burnett Rothmans-HRC-Honda 8
10 Vlag van Verenigd Koninkrijk Rob McElnea Agostini-Marlboro-Yamaha 6
Vlag van Verenigde Staten Kevin Schwantz Suzuki

250cc-klasse

De 250cc-klasse werd een groot succes voor de Duitse rijders Toni Mang en Reinhold Roth. Mang won de race en Roth werd heel verrassend derde nadat zijn schouder door de artsen stevig was ingepakt.

De training

Tijdens de trainingen zag het er nog helemaal niet goed uit voor de Duitse rijders. Toni Mang kwam er zonder kleerscheuren door, maar Martin Wimmer brak een been en twee vingers, Manfred Herweh werd door een val uitgeschakeld en Reinhold Roth scheurde een sleutelbeen, nadat hij al de snelste tijd had gereden.

Trainingstijden

Pos Coureur Merk Tijd
1. Vlag van Duitsland Reinhold Roth HB-Römer-HRC-Honda 2"13'33
2. Vlag van Duitsland Toni Mang Rothmans-HRC-Honda Deutschland 2"13'46
3. Vlag van Zwitserland Jacques Cornu Parisienne-HRC-Honda 2"14'51
4. Vlag van Venezuela Carlos Lavado HB-Venemotos-Yamaha 2"14'68
5. Vlag van Italië Loris Reggiani Aprilia-Rotax 2"15'42
6. Vlag van Frankrijk Dominique Sarron Rothmans-HRC-Honda 2"15'50
7. Vlag van Spanje Juan Garriga Ducados-Yamaha 2"15'74
8. Vlag van Italië Luca Cadalora Agostini-Marlboro-Yamaha 2"15'75
9. Vlag van Duitsland Martin Wimmer Agostini-Marlboro-Yamaha 2"15'85
10. Vlag van Spanje Carlos Cardús Nieto-Ducados-HRC-Honda 2"16'17

De race

Het was een goede zaak dat de duwstart was vervangen door de koppelingsstart, want zowel Reinhold Roth als Sito Pons en Carlos Cardús waren zodanig geblesseerd dat zij door hun monteurs aangeduwd moesten worden voor de opwarmronde. In de race was er bij Roth niet veel te merken van zijn gescheurde sleutelbeen. Hij zat meteen in een driemans kopgroep, achter Toni Mang en voor Jacques Cornu. Aanvankelijk namen deze drie samen een voorsprong, maar gaandeweg de race liep Mang iets verder weg, nam Cornu de tweede plaats over en kwamen de achtervolgers Carlos Cardús, Luca Cadalora, Carlos Lavado en Sito Pons zo dichtbij dat Roth maar nipt derde werd.

Uitslag 250cc-klasse

Pos Coureur Merk Tijd Grid Punten
1 Vlag van Duitsland Toni Mang Rothmans-HRC-Honda Deutschland 36"05'60 2 15
2 Vlag van Zwitserland Jacques Cornu Parisienne-HRC-Honda 36"14'09 3 12
3 Vlag van Duitsland Reinhold Roth HB-Römer-HRC-Honda 36"14'74 1 10
4 Vlag van Spanje Carlos Cardús Nieto-Ducados-HRC-Honda 36"14'87 10 8
5 Vlag van Italië Luca Cadalora Agostini-Marlboro-Yamaha 36"15'21 8 6
6 Vlag van Venezuela Carlos Lavado HB-Venemotos-Yamaha 36"15'35 4 5
7 Vlag van Spanje Sito Pons Campsa-HRC-Honda 36"15'91 16 4
8 Vlag van Spanje Juan Garriga Ducados-Yamaha 36"30'25 7 3
9 Vlag van Frankrijk Patrick Igoa Gauloises-Sonauto-Yamaha 36"55'63 13 2
10 Vlag van Italië Maurizio Vitali FMI-Garelli 37"11'16 12 1
11 Vlag van Oostenrijk Hans Lindner Honda 37"12'39 37
12 Vlag van België Stéphane Mertens Katayama-Armstrong-HRC-Honda 37"12'91 30
13 Vlag van Oostenrijk Andreas Preining Rotax 37"13'35 28
14 Vlag van Duitsland Helmut Bradl Honda 37"13'69 15
15 Vlag van Frankrijk Jean-François Baldé Honda 37"24'94 35
16 Vlag van Oostenrijk Englebert Neumair Rotax 37"26'27 31
17 Vlag van Duitsland Konrad Hefele Honda 37"28'91 38
18 Vlag van Frankrijk Jean Foray Yamaha 37"29'43 27
19 Vlag van België René Delaby Yamaha 27"29'72 25
20 Vlag van Frankrijk Bruno Bonhuil Honda 37"33'92 33
21 Vlag van Oostenrijk Josef Hutter Honda 37"34'78 18
22 Vlag van Frankrijk Jean-Michel Mattioli Yamaha 37"38'33 26
23 Vlag van Duitsland Harald Eckl[7] Honda 37"39'09 19
24 Vlag van Frankrijk Jean-Philippe Ruggia Gauloises-Sonauto-Yamaha 37"47'99 21
25 Vlag van Italië Alberto Rota Honda 37"48'24 32

Niet gefinished

Coureur Merk Oorzaak Grid
Vlag van Frankrijk Guy Bertin Honda 23
Vlag van Andorra Javier Cardelús Honda 34
Vlag van Verenigd Koninkrijk Gary Cowan Honda 20
Vlag van Italië Ezio Gianola FMI-Honda Val 36
Vlag van Frankrijk Jean-Louis Guignabodet Honda 29
Vlag van Duitsland Hermann Holder Rotax 24
Vlag van Oostenrijk Stefan Klabacher Rotax 17
Vlag van Verenigd Koninkrijk Donnie McLeod Honda 22
Vlag van Italië Loris Reggiani Aprilia-Rotax 5
Vlag van Frankrijk Dominique Sarron Rothmans-HRC-Honda 6
Vlag van Duitsland Jochen Schmid Yamaha 14

Niet gestart

Coureur Merk Oorzaak Grid
Vlag van Duitsland Martin Wimmer Agostini-Marlboro-Yamaha Blessure[8] 9
Vlag van Duitsland Manfred Herweh Levior-Honda Blessure[9] 11

Niet gekwalificeerd

Coureur Merk
Vlag van Zwitserland Bernard Haenggeli Yamaha
Vlag van Frankrijk Alain Bronec Honda
Vlag van Duitsland Rainer Gerwin Bakker
Vlag van Duitsland Herbert Besendörfer Honda
Vlag van Zwitserland Urz Luzi Honda
Vlag van Italië Stefano Caracchi Honda
Vlag van Duitsland Frank Wagner Honda
Vlag van Italië Massimo Matteoni Honda
Vlag van Verenigd Koninkrijk Nigel Bosworth Yamaha
Vlag van Duitsland Herbert Hauf Honda
Vlag van Duitsland Reinhard Strack Honda
Vlag van Zwitserland Nedy Crotta Armstrong-Rotax
Vlag van Frankrijk Hervé Duffard Honda
Vlag van Italië Fausto Ricci Iberna-Honda
Vlag van Verenigd Koninkrijk Kevin Mitchell Yamaha
Vlag van Oostenrijk Siegfried Minich Honda
Vlag van Venezuela Iván Palazzese Yamaha
Vlag van Duitsland Rüdi Gächter Honda
Vlag van Duitsland Roland Busch Honda
Vlag van Verenigd Koninkrijk Robin Appleyard Honda
Vlag van Verenigd Koninkrijk Tony Rogers Yamaha

Top tien tussenstand 250cc-klasse

Pos Coureur Merk Ptn
1 Vlag van Duitsland Reinhold Roth HB-Römer-HRC-Honda 23
2 Vlag van Duitsland Martin Wimmer Agostini-Marlboro-Yamaha 21
3 Vlag van Italië Luca Cadalora Agostini-Marlboro-Yamaha 18
Vlag van Spanje Juan Garriga Ducados-Yamaha
Vlag van Duitsland Toni Mang Rothmans-HRC-Honda Deutschland
Vlag van Spanje Sito Pons Campsa-HRC-Honda
7 Vlag van Zwitserland Jacques Cornu Parisienne-HRC-Honda 17
8 Vlag van Japan Masaru Kobayashi HRC-Honda 15
9 Vlag van Frankrijk Patrick Igoa Gauloises-Sonauto-Yamaha 12
10 Vlag van Spanje Carlos Cardús Nieto-Ducados-HRC-Honda 5
Vlag van Frankrijk Dominique Sarron Rothmans-HRC-Honda
Vlag van Japan Masahiro Shimizu HRC-Honda

125cc-klasse

De training

Nadat de 125cc-race tijdens de Spaanse GP onverwacht spannend was geweest omdat de fabrieks-Garelli's van Jörg Möller en de fabrieks-MBA's van Jan Thiel aan elkaar gewaagd bleken, was die spanning er ook al tijdens de trainingen in Hockenheim. Nu waren het echter de privé-MBA's van August Auinger en Pier Paolo Bianchi die Garelli naar de kroon staken. Het MBA-team verloor Paolo Casoli, die bij een val in de training drie vingers had gebroken. Bovendien raakte Domenico Brigaglia bij een val geblesseerd.

Trainingstijden

Pos Coureur Merk Tijd
1. Vlag van Italië Fausto Gresini FMI-Garelli 2"24'75
2. Vlag van Oostenrijk August Auinger Bartol-MBA 2"25'65
3. Vlag van Italië Pier Paolo Bianchi MBA 2"25'69
4. Vlag van Italië Bruno Casanova FMI-Garelli 2"25'76
5. Vlag van Italië Domenico Brigaglia Pileri-AGV-LCR-MBA 2"26'50
6. Vlag van Zwitserland Thierry Feuz LCR-MBA 2"28'15
7. Vlag van Spanje Andrés Sánchez Pileri-Ducados-LCR-MBA 2"28'66
8. Vlag van Duitsland Norbert Peschke Seel 2"29'04
9. Vlag van België Olivier Liégeois Assmex-MBA 2"29'46
10. Vlag van Argentinië Willy Pérez MBA 2"29'74

De race

De eerste vier in de training bleven ook in het begin van de race bij elkaar, met Fausto Gresini aan de leiding. Die probeerde met gebaren zijn stalgenoot Bruno Casanova te helpen om los te komen van August Auinger en Pier Paolo Bianchi, maar toen dat niet lukte ging hij er alleen vandoor. Auinger werd tweede voor Casanova en Bianchi. De MBA-fabrieksrijders Domenico Brigaglia en Andrés Sánchez beperkten de schade en werden vijfde en zesde.

Uitslag 125cc-klasse

Pos Coureur Merk Tijd Grid Punten
1 Vlag van Italië Fausto Gresini FMI-Garelli 33"40'31 1 15
2 Vlag van Oostenrijk August Auinger Bartol-MBA 33"44'21 2 12
3 Vlag van Italië Bruno Casanova FMI-Garelli 33"45'32 4 10
4 Vlag van Italië Pier Paolo Bianchi MBA 33"58'49 3 8
5 Vlag van Italië Domenico Brigaglia Pileri-AGV-LCR-MBA 34"13'10 5 6
6 Vlag van Spanje Andrés Sánchez Pileri-Ducados-LCR-MBA 34"15'73 7 5
7 Vlag van Zwitserland Thierry Feuz LCR-MBA 34"39'24 6 4
8 Vlag van Finland Jussi Hautaniemi Pennzoil-LCR-MBA 34"40'18 31 3
9 Vlag van Duitsland Adi Stadler MBA 34"43'98 19 2
10 Vlag van België Lucio Pietroniro Johnson-MBA 34"44'31 14 1
11 Vlag van Oostenrijk Mike Leitner MBA 34"44'44 15
12 Vlag van Argentinië Willy Pérez MBA 34"51'70 10
13 Vlag van Finland Johnny Wickström MBA 34"52'32 11
14 Vlag van Frankrijk Paul Bordes MBA 34"53'19 20
15 Vlag van België Olivier Liégeois Assmex-MBA 34"53'52 9
16 Vlag van Venezuela Ivan Troisi MBA 35"10'94 21
17 Vlag van Duitsland Norbert Peschke Seel 35"16'68 8
18 Vlag van Zwitserland Peter Sommer MBA 35"23'92 16
19 Vlag van Zweden Håkan Olsson Starol 35"35'60 25
20 Vlag van Nederland Ton Spek MBA 35"35'61 30
21 Vlag van Verenigd Koninkrijk Robin Milton MBA 35"35'90 29
22 Vlag van Oostenrijk Robert Zwidl MBA 36"01'49 36
23 Vlag van Spanje Fernando Gonzales JJ Cobas-Rotax 36"02'87 23
24 Vlag van Denemarken Thomas Møller-Pedersen MBA +1 ronde 32
25 Vlag van Verenigd Koninkrijk Robin Appleyard MBA +1 ronde 27
26 Vlag van Italië Ezio Gianola FMI-Honda +2 ronden 12

Niet gefinished

Coureur Merk Oorzaak Grid
Vlag van Duitsland Hubert Abold Honda 33
Vlag van Frankrijk Christian Le Badezet MBA 24
Vlag van Tsjechië Peter Balaz MBA 28
Vlag van Oostenrijk Karl Dauer MBA 22
Vlag van Duitsland Dirk Hafeneger MBA 34
Vlag van Algerije Bady Hassaine MBA 35
Vlag van Finland Esa Kytölä MBA 26
Vlag van Finland Jarno Piepponen MBA 37
Vlag van Frankrijk Jean-Claude Selini MBA 18
Vlag van Duitsland Alfred Waibel Special 17

Niet gestart

Coureur Merk Oorzaak Grid
Vlag van Italië Paolo Casoli Pileri-AGV-LCR-MBA Blessure[10] 13

Niet gekwalificeerd

Coureur Merk
Vlag van Joegoslavië (1943-1992) Janez Pintar Eberhardt
Vlag van Italië Gastone Grassetti MBA
Vlag van Frankrijk Jacques Hutteau MBA
Vlag van Duitsland Erich Zürn MBA
Vlag van Nederland Wilco Zeelenberg Casal
Vlag van Italië Claudio Macciotta MBA
Vlag van Duitsland Ernst Himmelsbach MBA
Vlag van Nederland Jan Eggens MBA
Vlag van Verenigd Koninkrijk Ian McConnachie MBA[11]
Vlag van Duitsland Wilhelm Lücke MBA
Vlag van Duitsland Helmut Hovenga Seel
Vlag van Verenigde Staten Allan Scott EMC-Rotax
Vlag van Duitsland Heinz Litz MBA
Vlag van Spanje José Grau MBA
Vlag van Verenigd Koninkrijk Steve Mason MBA
Vlag van Duitsland Klaus Huber MBA
Vlag van Verenigd Koninkrijk Gary Dickinson MBA
Vlag van Joegoslavië (1943-1992) Robert Hmeljak MBA
Vlag van Spanje Manuel Hernández Benetti
Vlag van België Manfred Braun MBA
Vlag van Duitsland Uwe Mahl Rimotu

Niet deelgenomen

Coureur Merk Oorzaak
Vlag van Nederland Hans Spaan MBA Blessure[12]

Top tien tussenstand 125cc-klasse

Pos Coureur Merk Ptn
1 Vlag van Italië Fausto Gresini FMI-Garelli 30
2 Vlag van Italië Domenico Brigaglia Pileri-AGV-LCR-MBA 18
Vlag van Italië Bruno Casanova FMI-Garelli
4 Vlag van Oostenrijk August Auinger Bartol-MBA 16
5 Vlag van Italië Pier Paolo Bianchi MBA 14
6 Vlag van Italië Paolo Casoli Pileri-AGV-LCR-MBA 10
7 Vlag van Zwitserland Thierry Feuz LCR-MBA 7
8 Vlag van Italië Ezio Gianola FMI-Honda 5
Vlag van Spanje Andres Sánchez Pileri-Ducados-LCR-MBA
10 Vlag van Finland Jussi Hautaniemi Pennzoil-LCR-MBA 3

80cc-klasse

Het Duitse Krauser-team had wat goed te maken na de vernedering tijdens de Spaanse GP, waar Gerhard Waibel slechts vierde was geworden en zelfs was verslagen door twee wildcardrijders die normaal in het Europees kampioenschap reden: Àlex Crivillé en Julián Miralles. Die kwamen in Duitsland weliswaar niet aan de start, maar het Spaanse team was nog sterk genoeg met Jorge Martínez, Manuel Herreros en Autisa-rijder Luis Miguel Reyes.

De training

Krauser sloot de trainingen goed af, met Gerhard Waibel, Stefan Dörflinger en Ian McConnachie bij de eerste vier, maar McConnachie was tijdens die trainingen wel een keer hard gevallen. Jorge Martínez bezette de derde startplaats.

Trainingstijden

Pos Coureur Merk Tijd
1. Vlag van Duitsland Gerhard Waibel LCR-Krauser 2"32'47
2. Vlag van Zwitserland Stefan Dörflinger LCR-Krauser 2"32'63
3. Vlag van Spanje Jorge Martínez Nieto-Ducados-Derbi 2"33'63
4. Vlag van Verenigd Koninkrijk Ian McConnachie LCR-Krauser 2"36'13
5. Vlag van Spanje Manual Herreros Nieto-Ducados-Derbi 2"36'19
6. Vlag van Spanje Luis Miguel Reyes Campsa-Autisa 2"36'37
7. Vlag van Hongarije Karoly Juhasz Krauser 2"37'17
8. Vlag van Oostenrijk Josef Fischer LCR-Krauser 2"38'11
9. Vlag van Duitsland Ralf Waldmann Seel 2"38'15
10. Vlag van Italië Paolo Priori Krauser 2"38'63

De race

Stefan Dörflinger nam meteen de leiding voor Gerhard Waibel, Jorge Martínez en Ian McConnachie. Die laatste kreeg toch last van zijn val in de training en moest het leidende trio laten gaan. Manuel Herreros was ook niet fit na een val in de training en ging in gevecht om de vijfde plaats met Luis Miguel Reyes, Jörg Seel en Karoly Juhasz. Waibel nam de leiding van Dörflinger over en leidde het grootste deel van de wedstrijd, vooral bedreigd door Martínez, die in het laatste deel van de race op safe reed omdat hij in Hockenheim nog nooit de finish had gehaald. McConnachie werd toch nog vierde voor Herreros, Seel en Heinz Paschen, nadat Reyes met koelproblemen was teruggevallen.

Uitslag 80cc-klasse

Pos Coureur Merk Tijd Grid Punten
1 Vlag van Duitsland Gerhard Waibel LCR-Krauser 28"08'32 1 15
2 Vlag van Spanje Jorge Martínez Nieto-Ducados-Derbi 28"08'55 3 12
3 Vlag van Zwitserland Stefan Dörflinger LCR-Krauser 28"08'87 2 10
4 Vlag van Verenigd Koninkrijk Ian McConnachie LCR-Krauser 28"51'70 4 8
5 Vlag van Spanje Manuel Herreros Nieto-Ducados-Derbi 29"06'33 5 6
6 Vlag van Duitsland Jörg Seel[13] Seel 29"06'48 16 5
7 Vlag van Duitsland Heinz Paschen Casal 29"06'96 17 4
8 Vlag van Duitsland Günter Schirnhofer Krauser 29"07'22 14 3
9 Vlag van Duitsland Michael Schwander Seel 29"07'48 18 2
10 Vlag van Duitsland Ralf Waldmann Seel 29"12'93 9 1
11 Vlag van Brazilië Alex Barros Arbizu-Casal 29"19'35 15
12 Vlag van Spanje Luis Miguel Reyes Campsa-Autisa 29"19'89 6
13 Vlag van Duitsland Hubert Abold Krauser 29"21'39 12
14 Vlag van Italië Paolo Priori Krauser 29"23'26 10
15 Vlag van Nederland Bert Smit Minarelli 29"42'80 27
16 Vlag van Spanje Juan Ramón Bolart Krauser 29"42'95 13
17 Vlag van Zwitserland René Dünki Krauser 30"11'84 30
18 Vlag van Nederland Wilco Zeelenberg Casal 30"12'48 29
19 Vlag van Nederland Jos van Dongen Krauser 30"12'87 36
20 Vlag van Joegoslavië (1943-1992) Alojz Pavlič Seel 30"38'16 26
21 Vlag van Hongarije Karoly Juhasz Krauser +1 ronde 7
22 Vlag van België Serge Julin Casal +1 ronde 31

Niet gefinished

Coureur Merk Oorzaak Grid
Vlag van Duitsland Richard Bay Ziegler 24
Vlag van Frankrijk Paul Bordes RB 33
Vlag van Duitsland Thomas Engl Deizisau 19
Vlag van Oostenrijk Josef Fischer LCR-Krauser 8
Vlag van Duitsland Rainer Kunz Kroko 22
Vlag van Finland Raimo Lipponen Krauser 21
Vlag van Italië Salvatore Milano Krauser 23
Vlag van Duitsland Peter Öttl Krauser 35
Vlag van Joegoslavië (1943-1992) Janez Pintar Eberhardt 28
Vlag van Duitsland Stefan Prein Casal 25
Vlag van Spanje Felix Rodríguez JJ Cobas-Rotax 37
Vlag van Duitsland Reiner Scheidhauer Seel 11
Vlag van Spanje Herri Torrontegui JJ Cobas-Rotax 32

Niet gestart

Coureur Merk Oorzaak Grid
Vlag van Nederland Theo Timmer JVC-HuVo-Casal Familieomstandigheden[14] 20
Vlag van Duitsland Matthias Ehinger Krauser 34

Niet gekwalificeerd

Coureur Merk
Vlag van Nederland Hans Koopman Ziegler
Vlag van Zwitserland Reiner Koster Kroko
Vlag van Verenigd Koninkrijk Stuart Edwards Casal
Vlag van Duitsland Hagen Klein Hess
Vlag van Zwitserland Stefan Brägger Casal
Vlag van België Jacques Bernard HuVo-Casal
Vlag van Duitsland Roland Busch Keifer
Vlag van België Chris Baert Seel
Vlag van Duitsland Michael Knipp Casal
Vlag van Duitsland Petra Gschwander Casal
Vlag van Duitsland Olivier Friedrich Ziegler
Vlag van Finland Terho Kauhanen Casal
Vlag van Oostenrijk Erich Reuberger Hummel

Niet deelgenomen

Coureur Merk Oorzaak
Vlag van Nederland Hans Spaan JVC-HuVo-Casal Blessure[12]

Top tien tussenstand 80cc-klasse

Pos Coureur Merk Ptn
1 Vlag van Spanje Jorge Martínez Nieto-Ducados-Derbi 27
2 Vlag van Duitsland Gerhard Waibel LCR-Krauser 23
3 Vlag van Spanje Àlex Crivillé Marlboro-Derbi 12
Vlag van Verenigd Koninkrijk Ian McConnachie LCR-Krauser
5 Vlag van Spanje Manuel Herreros Nieto-Ducados-Derbi 11
6 Vlag van Zwitserland Stefan Dörflinger LCR-Krauser 10
Vlag van Spanje Julián Miralles Marlboro-Derbi
8 Vlag van Spanje Luis Miguel Reyes Campsa-Autisa 6
9 Vlag van Duitsland Jörg Seel Seel 5
10 Vlag van Duitsland Richard Bay Ziegler 3
Vlag van Duitsland Günter Schirnhofer Krauser

Zijspanklasse

Het meest opmerkelijke aan de zijspanrace was dat Rolf Biland/Kurt Waltisperg zich niet konden kwalificeren. De viervoudig wereldkampioenen hadden in 1986 al een slecht seizoen gehad met hun zelf ontwikkelde Krauser-viercilindertweetaktmotor, maar die motor deed het in de machines van Steve Webster, Alain Michel en René Progin juist erg goed. Webster en Tony Hewitt bevestigden in Duitsland hun vorm door de race te winnen, maar dat deden ook Alain Michel/Jean-Marc Fresc door na een geheel mislukte start toch nog derde te worden.

De training

De trainingen in de zijspanklasse verliepen in het algemeen goed, met uitzondering van die van de gebroeders Alfred en Martin Zurbrügg en Rolf Biland/Kurt Waltisperg. Martin viel uit het zijspan van zijn broer en brak daarbij een voet. Biland had voortdurend last van vastlopers en gaten in de zuigers en kon in het hele weekend slechts twee volledige ronden rijden. Egbert Streuer gebruikte de trainingen om zijn nieuwe motor met membraaninlaten te testen, reed de derde trainingstijd, maar startte in de race met zijn motor uit 1986.

Trainingstijden

Pos Coureur Bakkenist Merk Tijd
1. Vlag van Verenigd Koninkrijk Steve Webster Vlag van Verenigd Koninkrijk Tony Hewitt Fowler-LCR-Krauser 2"15'67
2. Vlag van Frankrijk Alain Michel Vlag van Frankrijk Jean-Marc Fresc ELF-LCR-Krauser 2"15'85
3. Vlag van Nederland Egbert Streuer Vlag van Verenigd Koninkrijk Bernard Schnieders Lucky Strike-LCR-Yamaha 2"16'14
4. Vlag van Zwitserland Alfred Zurbrügg Vlag van Zwitserland Martin Zurbrügg LCR-Yamaha 2"16'53
5. Vlag van Nederland Theo van Kempen Vlag van Nederland Geral de Haas Lucky Strike-LCR-Yamaha 2"17'75
6. Vlag van Verenigd Koninkrijk Derek Bayley Vlag van Verenigd Koninkrijk Brian Nixon LCR-Yamaha 2"19'02
7. Vlag van Duitsland Rolf Steinhausen Vlag van Duitsland Bruno Hiller Busch-Yamaha 2"19'24
8. Vlag van Zwitserland Markus Egloff Vlag van Zwitserland Urs Egloff LCR-Yamaha 2"19'73
9. Vlag van Zwitserland René Progin Vlag van Zwitserland Yvan Hunziker Seymaz-Krauser 2"19'76
10. Vlag van Verenigd Koninkrijk Steve Abbott Vlag van Verenigd Koninkrijk Shaun Smith Windle-Yamaha 2"20'36

De race

Bij de start was het even spannend omdat de combinatie van Alain Michel en Jean-Marc Fresc niet wilde aanslaan. Omdat er drie combinaties op de eerste startrij stonden konden de anderen moeilijk passeren. Egbert Streuer had de beste start, gevolgd door Steve Webster en Theo van Kempen, die profiteerde van de mislukte start van Michel. Rolf Steinhausen en Derek Bayley volgden. In de tweede ronde had Webster de leiding al overgenomen en hij gaf die niet meer af. Het bleef de hele race wel een gevecht tussen Webster en Streuer die in de laatste ronde probeerde in de Sachscurve Webster te passeren. Dat had hij tijdens de Preis von Baden-Württemberg in 1986 bij Rolf Biland ook gedaan, maar Webster wist dat en hij hield de deur dicht. Na vijf ronden had Alain Michel zich al vanuit het middenveld langs twintig combinaties gevochten en hij bezette de derde plaats. Van Kempen was in gevecht met Rolf Steinhausen, Derek Bayley, Steve Abbott en Derek Jones, maar Jones, Steinhausen en Bayley moesten met mechanische problemen opgeven.

Uitslag zijspanklasse

Pos Coureur Bakkenist Merk Tijd Punten
1 Vlag van Verenigd Koninkrijk Steve Webster Vlag van Verenigd Koninkrijk Tony Hewitt Fowler-LCR-Krauser 31"56'10 15
2 Vlag van Nederland Egbert Streuer Vlag van Nederland Bernard Schnieders Lucky Strike-LCR-Yamaha 31"57'02 12
3 Vlag van Frankrijk Alain Michel Vlag van Frankrijk Jean-Marc Fresc ELF-LCR-Krauser 32"19'16 10
4 Vlag van Nederland Theo van Kempen Vlag van Nederland Geral de Haas Lucky Strike-LCR-Yamaha 32"54'37 8
5 Vlag van Verenigd Koninkrijk Steve Abbott Vlag van Verenigd Koninkrijk Shaun Smith Windle-Yamaha 32"54'77 6
6 Vlag van Zwitserland René Progin Vlag van Zwitserland Yvan Hunziker Seymaz-Krauser 33"24'68 5
7 Vlag van Japan Masato Kumano Vlag van Zwitserland Markus Fährni LCR-Yamaha 33"28'47 4
8 Vlag van Frankrijk Pascal Larratte Vlag van Frankrijk Jacques Corbier LCR-Yamaha 33"38'12 3
9 Vlag van Japan Yoshisada Kumagaya Vlag van Verenigd Koninkrijk Brian Barlow Windle-Yamaha 33"42'88 2
10 Vlag van Duitsland Fritz Stölzle Vlag van Duitsland Hubert Stölzle LCR-Yamaha 33"45'63 1
11 Vlag van Duitsland Erwin Weber Vlag van Duitsland Eckart Rösinger LCR-Yamaha 33"51'66
12 Vlag van Zwitserland Luigi Casagrande Vlag van Zwitserland Adolf Hänni LCR-Yamaha 34"08'53
13 Vlag van Verenigd Koninkrijk Barry Brindley[15] Vlag van Verenigd Koninkrijk Graham Rose Windle-Yamaha 34"23'26
14 Vlag van Duitsland Alfred Heck Vlag van Duitsland Mario Sturm LCR-Yamaha +1 ronde
15 Vlag van Oostenrijk Herbert Prügl Vlag van Oostenrijk Christian Parzer LCR-Homa +1 ronde

Niet gefinished

Coureur Bakkenist Merk Oorzaak
Vlag van Zwitserland Alfred Zurbrügg Vlag van Duitsland Andreas Räcke LCR-Yamaha Opgave[16]
Vlag van Verenigd Koninkrijk Derek Bayley Vlag van Verenigd Koninkrijk Brian Nixon LCR-Yamaha Mechanisch
Vlag van Duitsland Rolf Steinhausen Vlag van Duitsland Bruno Hiller Busch-Yamaha Mechanisch
Vlag van Zwitserland Markus Egloff Vlag van Zwitserland Urs Egloff LCR-Yamaha
Vlag van Verenigd Koninkrijk Derek Jones Vlag van Verenigd Koninkrijk Simon Birchall LCR-Yamaha Mechanish

Niet gekwalificeerd

Coureur Bakkenist Merk
Vlag van Zwitserland Rolf Biland Vlag van Zwitserland Kurt Waltisperg LCR-Krauser

Top tien tussenstand zijspanklasse

Pos Coureur Bakkenist Merk Ptn.
1 Vlag van Verenigd Koninkrijk Steve Webster Vlag van Verenigd Koninkrijk Tony Hewitt LCR-Krauser 30
2 Vlag van Frankrijk Alain Michel Vlag van Frankrijk Jean-Marc Fresc ELF-LCR-Krauser 22
3 Vlag van Verenigd Koninkrijk Steve Abbott Vlag van Verenigd Koninkrijk Shaun Smith Windle-Yamaha 12
Vlag van Nederland Egbert Streuer Vlag van Nederland Bernard Schnieders Lucky Strike-LCR-Yamaha
5 Vlag van Zwitserland Alfred Zurbrügg Vlag van Zwitserland Martin Zurbrügg
Vlag van Duitsland Andreas Räcke
LCR-Yamaha 10
6 Vlag van Nederland Theo van Kempen Vlag van Nederland Geral de Haas Lucky Strike-LCR-Yamaha 8
Vlag van Verenigd Koninkrijk Derek Bayley Vlag van Verenigd Koninkrijk Brian Nixon LCR-Yamaha
8 Vlag van Zwitserland René Progin Vlag van Zwitserland Yvan Hunziker Seymaz-Krauser 7
9 Vlag van Japan Yoshisada Kumagaya Vlag van Verenigd Koninkrijk Brian Barlow Windle-Yamaha 5
Vlag van Verenigd Koninkrijk Derek Jones Vlag van Verenigd Koninkrijk Simon Birchall LCR-Yamaha
Vlag van Japan Masato Kumano Vlag van Duitsland Andreas Räcke LCR-Yamaha

Trivia

Beschermer beschermt niet

Freddie Spencer ontdekte na een training dat er iets plakte in zijn raceoverall. Het bleek bloed bij zijn knie te zijn. Een kunststof kniebeschermer was verbrijzeld en het harde plastic had zich door het leer heen in zijn knie geboord. Spencer moest van de race afzien en werd in het ziekenhuis behandeld. Daardoor was hij weer voor enkele weken uitgeschakeld. Spencer had bij fabrikant Nankai speciaal om hardere kniebeschermers gevraagd, en was dus zelf verantwoordelijk voor de problemen.

Veel hulp voor Egbert Streuer

Egbert Streuer had zelf een experimentele Yamaha-motor van membraaninlaten voorzien, waarvoor hij echter nog geen passende carburateurs had. Aanvankelijk kreeg hij van Honda vier 38mm-carburateurs van een Honda RS 250-productieracer. Toen Rolf Biland tot de conclusie kwam dat hij zich niet voor de zijspanrace kon kwalificeren, demonteerde hij zijn Dell'Orto-carburateurs en gaf ze aan Streuer. Uiteindelijk knapte er een cilinderkopbout en reed Streuer de zijspanrace met zijn "normale" motor.

Tabaksreclame

Tabaksreclame was in Duitsland strikt verboden. Zelfs vrachtauto's moesten afgeplakt worden, evenals de motorfietsen en de kleding van de coureurs. Het Nederlandse Lucky Strike-kamp loste dit anders op. Egbert Streuer veranderde de reclame op zijn machine in "LUCKY STREUER" en Theo van Kempen maakte - in het Lucky Strike-lettertype - reclame voor de "SPEEDWEEK ASSEN".

Strijd om een fabrieksmachine

Na de race in Hockenheim zond Roberto Gallina een telexbericht naar HRC waarin hij erop aandrong de Honda NSR 500's van Freddie Spencer aan Pierfrancesco Chili te geven. Met de GP des Nations op Monza voor de deur was dat extra belangrijk. Chili reed op dat moment nog met een oude driecilinder Honda NS 500, maar stond wel op de zesde plaats in het 500cc-wereldkampioenschap, terwijl Spencer nog geen enkele keer de start had gehaald.

Vorige race:
Grand Prix-wegrace van Spanje 1987
FIM wereldkampioenschap wegrace
39e seizoen (1987)
Volgende race:
Grand Prix-wegrace der Naties 1987

Vorige race:
Grand Prix-wegrace van Duitsland 1986
Grand Prix-wegrace van Duitsland Volgende race:
Grand Prix-wegrace van Duitsland 1988

Read other articles:

На цій карті Старої Чорногорії Црмниця під номерами 16–22 Црмниця (сербська та чорногорська: Црмница, [tsr̩mnitsa]) — історична область на півдні Чорногорії, сьогодні одна з комун муніципалітету Бар. Це один з чотирьох субрегіонів Старої Чорногорії. Зміст 1 Географія та демограф

 

Spanish footballer In this Spanish name, the first or paternal surname is Zamora and the second or maternal family name is Martínez. Ricardo Zamora Zamora on the cover of Argentine sports magazine El Gráfico in June 1926Personal informationFull name Ricardo Zamora MartínezDate of birth (1901-02-14)14 February 1901Place of birth Barcelona, SpainDate of death 8 September 1978(1978-09-08) (aged 77)Place of death Barcelona, SpainHeight 1.86 m (6 ft 1 in)Position(s) ...

 

U.S. Ambassador to the UN Warren Austin demonstrates a Soviet-made submachine gun to the Security Council during the Korean War. Part of a series onNorth Korea and the United Nations North Korea and the United Nations Korea and the United Nations Permanent Mission of North Korea to the UN UNSC Resolution 702 (membership admission in 1991) List of Security Council resolutions COI Report on Human Rights in the DPRK (2014) Nuclear proliferationSanctions against North Korea UN Security Council re...

Characters in horror film franchise Not to be confused with List of Scream (TV series) characters. It has been suggested that this article be merged with List of Scream (film series) cast members. (Discuss) Proposed since November 2023. Neve Campbell, David Arquette and Courteney Cox have central roles in the first four films, and supporting roles in the fifth film, with only Cox returning for the sixth film. Jamie Kennedy has a central role in the first two films, and Hayden Panettiere has a...

 

Unadon (gaya Kanto) Unadon atau unagidonburi (鰻丼code: ja is deprecated ) adalah makanan Jepang berupa nasi yang di atasnya diberi unagi (sidat jepang) yang dimasak cara kabayaki. Sebagai penyedap, di atas nasi, disiramkan saus (tare) yang rasanya manis sebelum meletakkan unagi. Sebelum dimakan, di atas unadon ditaburkan sedikit bubuk andaliman. Saus dibuat dari campuran gula pasir dan kecap asin, meskipun kadang-kadang ditambah campuran lain yang sering juga dirahasiakan. Andaliman (nama ...

 

Human settlement in EnglandNewton FlotmanSt Mary's church, Newton FlotmanNewton FlotmanLocation within NorfolkArea4.87 km2 (1.88 sq mi)Population1,489 (2001)• Density306/km2 (790/sq mi)Civil parishNewton FlotmanDistrictSouth NorfolkShire countyNorfolkRegionEastCountryEnglandSovereign stateUnited KingdomPost townNORWICHPostcode districtNR15Dialling code01508PoliceNorfolkFireNorfolkAmbulanceEast of England UK ParliamentSouth Norfolk List ...

قطار يجتاز المسافة بين محطتي دار السلام والزهراء على الخط الثاني لمترو القاهرة. دار السلام منطقة قريبة من المعادي تقع بجنوب القاهرة، وتعد إحدى أكبر التجمعات السكنية بالقاهرة. أقيم الحي على أراضٍ زراعية وبعض الأراضي الصحراوية، ويتسم الحي بالازدحام الشديد والكثافة السكاني...

 

Bandar Udara Tajima但馬飛行場Tajima HikōjōBandar Udara Tajima (2006)IATA: TJHICAO: RJBTInformasiJenisPublikPengelolaPemerintahLokasiToyooka, Prefektur Hyogo, JepangKetinggian dpl mdplPetaRJBTLokasi di JepangLandasan pacu Arah Panjang Permukaan m kaki 01/19 1.200 3.937 Aspal beton Bandar Udara Tajima (但馬飛行場code: ja is deprecated , Tajima Hikōjō, Lapangan Udara Tajima) (IATA: TJH, ICAO: RJBT), atau dikenal pula dengan Bandar Udara Kounotori Tajima (コウノト...

 

2015 American filmGTFODirected byShannon Sun-HigginsonProduced byShannon Sun-HigginsonStarring Anita Sarkeesian Leigh Alexander Brenda Romero Robin Hunicke Rhianna Pratchett Release date March 14, 2015 (2015-03-14) (SXSW) Running time76 minutesCountryUnited StatesLanguageEnglish GTFO (also known as GTFO: Get the F&#% Out) is a 2015 American documentary film,[1] directed by Shannon Sun-Higginson, about sexism and women in the world of video games.[2][...

Административно-территориальное деление Тульской области — система территориальных единиц, образованных с учётом исторических и иных местных традиций территории области, являющееся основой для осуществления функций государственного управления и местного самоуправ...

 

العلاقات العراقية السلوفينية العراق سلوفينيا   العراق   سلوفينيا تعديل مصدري - تعديل   العلاقات العراقية السلوفينية هي العلاقات الثنائية التي تجمع بين العراق وسلوفينيا.[1][2][3][4][5] مقارنة بين البلدين هذه مقارنة عامة ومرجعية للدولتين: وجه ال...

 

Formula One racing car Minardi M192CategoryFormula OneConstructorMinardiDesigner(s)Aldo CostaPredecessorM191BSuccessorM193Technical specifications[1]ChassisCarbon fibre monocoqueSuspension (front)Double wishbones, pushrod, twin spring/dampersSuspension (rear)Double wishbones, pushrod, twin spring/dampersAxle trackFront: 1,800 mm (70.9 in) Rear: 1,680 mm (66.1 in)Wheelbase2,940 mm (115.7 in)EngineLamborghini 3512 3,493 cc (213.2 cu in), V12,...

英國駐臺代表列表是英國派駐臺灣的歷任代表機構首長(英语:Head of mission)名錄。英國自台灣清領時期起成為最早在臺常設外交領事機構的國家[1]:62,直至1972年裁撤領事館後,又陸續在臺設置其他實質代表機構專責雙邊關係。 歷史 英國自1860年12月22日起即派遣駐台領事郇和(斯文豪)於淡水港內的船舶上辦公,1864年正式在淡水開館。1865年起,派遣倭妥瑪(Thomas Watt...

 

Manga artist Makoto Raiku's signature in 2006 Makoto Kawada (河田 誠, Kawada Makoto, born 23 August 1974 in Gifu, Japan),[1] known by the pen name Makoto Raiku (雷句誠, Raiku Makoto), is a manga artist known for creating the Zatch Bell! franchise. Starting off an assistant for Kazuhiro Fujita on his manga Ushio & Tora, he began creating several one-shots for the Weekly Shōnen Sunday shōnen manga anthology such as Bird Man (about a young pilot), Hero Ba-Ban (about a cheerfu...

 

See also: Macmillan Publishers (United States) Crowell-Collier Publishing CompanyStatusdefunct (1973)Founded1877FounderPhineas P. MastSuccessorMacmillan Inc.Country of originU.S.Headquarters locationSpringfield, Ohio, later New York CityDistributionNationalPublication typesMagazines, Reference booksOwner(s)P. P. Mast (1877–1898)John S. Crowell (1898–1906)Joseph P. Knapp and George Hazen (1906–?) Armand G. Erpf (1956–?) Crowell-Collier Publishing Company was an American publisher that ...

Badan Pengatur Hilir Minyak dan Gas BumiGambaran UmumSingkatanBPH MigasDasar hukum pendirianPeraturan Pemerintah No 67 Tahun 2002 Keputusan Presiden No. 86 Tahun 2002SifatIndependen dan langsung di bawah koordinasi PresidenStrukturKepalaDr. Ir. M. Fanshurullah Asa, MTKantor pusatJl. Kapten P. Tendean No. 28 Jakarta SelatanSitus webhttp://www.bphmigas.go.id/lbs Badan Pengatur Hilir Minyak dan Gas Bumi (disingkat BPH Migas) adalah suatu badan yang dibentuk untuk melakukan pengaturan pengaw...

 

Japanese manga series The Window of OrpheusCover of the volume 1of the Aizō version 1988 (4 volumes)featuring Julius von Ahrensmeyerオルフェウスの窓(Orufeusu no Mado)GenreHistorical, Drama, Mystery, Gender Bender, Romance, Tragedy MangaWritten byRiyoko IkedaPublished byShueishaMagazineWeekly Margaret,Monthly SeventeenDemographicShōjo, JoseiOriginal runJanuary 1975 – August 1981Volumes18 The Window of Orpheus (オルフェウスの窓, Orufeusu no Mado), also known as Orp...

 

American singer June HuttonPhoto of June Hutton, 1951BornJune Marvel Cowan(1919-08-11)August 11, 1919Bloomington, Illinois, U.S.DiedMay 2, 1973(1973-05-02) (aged 53)Los Angeles, California, U.S.Spouses Axel Stordahl ​ ​(m. 1951; died 1963)​ Kenneth Tobey ​(m. 1968)​ Children2 June Hutton (born June Marvel Cowan; August 11, 1919 – May 2, 1973) was an American vocalist, popular with big bands during the 1940s. S...

Bakhtiyar Karipullauly Artayev (bahasa Kazakh: Бақтияр Ғарифоллаұлы Артаев; lahir 14 Maret 1983) adalah seorang petinju asal Kazakhstan yang memenangkan medali emas untuk Kazakhstan di Olimpiade Musim Panas 2004.[1] Ia juga pemenang Trofi Val Barker untuk petinju menonjol dari Olimpiade tahun 2004. Dalam mengakui kesuksesannya, salah satu pusta olahraga Taraz dinamai dengan namanya. Pada 2012, ia diangkat menjadi presiden Klub Olahraga Presidensial Astana...

 

Berkshire Hathaway Inc. Logo Rechtsform Corporation ISIN US0846701086 (A-Aktie) / US0846707026 (B-Aktie) Gründung 1955 Sitz Omaha, Vereinigte Staaten Leitung Warren Buffett (Chairman & CEO) Mitarbeiterzahl 25 (Holding)383.000 (Unternehmensgruppe)[1] Umsatz 302,1 Mrd. US-Dollar[1] Branche Holding Website www.berkshirehathaway.com Stand: 31. Dezember 2022 Berkshire Hathaway Inc. [ˈbɜːrkʃər ˈhæθəweɪ] ist eine 1955 gegründete US-amerikanische Holdinggese...

 

Strategi Solo vs Squad di Free Fire: Cara Menang Mudah!