PROFILBARU.COM

Gerald Ciolek
Persoonlijke informatie
Geboortedatum	19 september 1986
Geboorteplaats	Keulen, Duitsland
Lengte	179 cm
Gewicht	76 kg
Sportieve informatie
Huidige ploeg	gestopt
Specialisatie(s)	sprinter
Beste prestaties
Milaan-San Remo	1e (2013)
Portaal	Wielersport

Gerald Ciolek (Keulen, 19 september 1986) is een voormalig Duits wielrenner. In 2013 won hij de wielerklassieker Milaan-San Remo.

Biografie

Vanaf 2004 begon Ciolek serieus met wielrennen. Zo won hij als 2de jaars junior een etappe in de Ronde van Nedersaksen voor junioren.

In 2005 kwam hij uit voor AKUD - Arnolds Sicherheit, bij deze continentale ploeg kon hij zowel voor de profs als bij de beloften uitkomen. Zo won hij een etappe in de prestigieuze Mainfranken-Tour. In juli wist hij als amper 18-jarige verrassend het Duits Kampioenschap op de weg te winnen, voor de gevestigde waarden Robert Förster en 2-voudig kampioen Erik Zabel te kloppen. De trui bracht hem geluk, want hij wist in dit seizoen nog 3 etappezeges te behalen in de Ronde van Hongarije.

Ook in 2006 begon hij weer sterk. Uitkomend voor Wiesenhof-AKUD werd hij 3de in de slotetappe van de Driedaagse van West-Vlaanderen. Later won hij een etappe in de Ronde van Duitsland en behaalde daar ook veel ereplaatsen. Daarnaast werd hij tweede in de Rund um den Henninger-Turm en vijfde in de Vattenfall Cyclassics. In september 2006 werd hij wereldkampioen op de weg bij de beloften in het Oostenrijkse Salzburg, Romain Feillu en Alexander Khatuntsev vervolledigden het podium.

In 2007 zette Ciolek de stap naar de ProTour, bij T-Mobile Team het grootste team van zijn land. Hij begon wederom sterk door in februari 2e en 3e te worden in respectievelijk de 4e en 7e etappe van de Ronde van Californië. Een maand later behaalde hij zijn eerste overwinning van het seizoen, hij wist zich de snelste tijdens de 3de etappe van de Ronde van Nedersaksen. Hij eindigde ook als 3de in het eindklassement. Later dat seizoen won hij nog de eindklassering in de Ronde van Rijnland-Palts, 2 etappes in de Ronde van Oostenrijk en 3 in die van Duitsland. Hij sloot zijn seizoen af met nog een etappezege in de Drei-Länder-Tour.

Eind 2007 besliste hoofdsponsor T-Mobile zich met onmiddellijke ingang terug te trekken uit de wielersport. De reden hiervoor was het feit dat Patrik Sinkewitz toegaf dat er in de jaren 1990 sprake was van stelselmatig dopinggebruik bij het Team. In 2008 ging het team verder onder de naam Team High Road. Ciolek begon zijn seizoen goed, maar op zijn eerste overwinning was het wachten tot de openingsetappe tijdens de Ronde van Beieren. Een dag later eindigde hij 2de achter Olaf Pollack en nog een dag later wist hij zijn 2de rit te winnen. Door zijn stijgende vorm besliste zijn team hem te selecteren voor de Ronde van Frankrijk. Hij stond vooral in voor het aantrekken van sprints voor Mark Cavendish. Nadat deze opgaf ging hij zijn eigen weg, met als beste resultaat een 2de plek in de 21ste rit.

In 2009 veranderde hij opnieuw van team, hij tekende een contract bij Team Milram. Bij deze Duitse pro tour ploeg werd hij de absolute kopman. Na een moeilijk seizoensbegin begon hij tegen de Tour onder stoom te komen. Dankzij een 5de plaats in de 5de rit, een 4de in de 6de rit en een 3de plek in de 19de rit eindigde hij 3de in het Puntenklassement met meer dan 100 punten achterstand op Thor Hushovd. Later trok hij zijn goede vorm door in de Ronde van Spanje. Tijdens de 2de etappe die op Nederlandse bodem gereden werd wist hij in een massaspurt Fabio Sabatini voor te blijven, en voor het eerst een rit in een grote wielerronde te winnen.

Ook in 2010 reed hij voor Milram, dit seizoen was de Ronde van Frankrijk opnieuw het grote doel. In de 5de rit leek hij op weg naar winst, enkel Mark Cavendish moest hij laten voorgaan. Ook een dag later roerde hij zich in de massasprint, nu moest hij tevreden zijn met een 5de plek. In oktober raakte bekend dat Milram manager Van Gerwen er niet in was geslaagd was een nieuwe hoofdsponsor te vinden, dit betekende dat Ciolek een nieuwe ploeg moest vinden.

In 2011 tekende hij een contract bij Quick Step, de ploeg van Tom Boonen. Bij deze Belgische ploeg reed hij samen met jeugdvriend en trainingsmakker Andreas Stauff. Het was een jaar van net niet voor Ciolek. Hij behaalde ereplaatsen in de Ronde van de Algarve, het nationaal kampioenschap en de Vattenfall Cyclassics. In deze laatste race leek hij na mooi werk van zijn ploeg naar winst af te stevenen, maar op enkele meters van de streep werd hij nog voorbijgesneld door de Noor Edvald Boasson Hagen. Nu eindigde hij na 2 3de plaatsen in 2007 en 2009 voor de 3de maal op het podium.

Voor 2012 leek er beterschap op komst. Dankzij een snelle overwinning in de Ronde van de Algarve leek hij vertrokken voor een goed seizoen. Hij trok de lijn echter niet door en kreeg op het einde van het seizoen van Patrick Lefevere te horen dat hij het team moest verlaten.

Vanaf het seizoen 2013 rijdt hij zijn wedstrijden voor het Zuid-Afrikaanse MTN-Qhubeka, dat uitkomt in de Continentale circuits van de UCI. Ondanks de kleine status van zijn team mocht hij toch starten in grote wedstrijden als Omloop Het Nieuwsblad, Tirreno-Adriatico en zelfs Milaan-San Remo. In die Milaan-San Remo die in winterse omstandigheden verreden werd wist hij na de beklimming van de Poggio samen met Fabian Cancellara, Peter Sagan en Luca Paolini naar het ontsnapte duo Sylvain Chavanel en Ian Stannard te rijden. Deze groep van zes spurtte voor de eindzege. Hierbij was Gerald Ciolek de snelste voor Peter Sagan. Het was de start van een mooi seizoen waarin hij nog ritten zou winnen in de Ronde van Oostenrijk en de Ronde van Groot-Brittannië.

In 2016 sloot hij zijn loopbaan af bij het kleine Duitse profteam Cult Energy-Stölting.

Palmares

Overwinningen

2005 - 4 zeges

Duits kampioen op de weg, Elite
3e, 7e en 8e etappe Ronde van Hongarije

2006 - 5 zeges

3e etappe Jadranska Magistrala
1e etappe Cologne Classic (ploegentijdrit)
3e etappe Ronde van Duitsland
1e etappe Ronde van Tenerife (ploegentijdrit)
Ronde van Neurenberg

2007 - 8 zeges

3e etappe Ronde van Nedersaksen
Eindklassement Ronde van Rijnland-Palts
2e en 8e etappe Ronde van Oostenrijk
6e, 7e en 9e etappe Ronde van Duitsland
1e etappe Drei-Länder-Tour

2008 - 3 zeges

1e en 3e etappe Ronde van Beieren
5e etappe Ronde van Duitsland

2009 - 2 zeges

Trofeo Magaluf-Palmanova
2e etappe Ronde van Spanje

2010 - 1 zege

3e etappe Ronde van Beieren

2012 - 2 zeges

4e etappe Ronde van de Algarve
2e etappe B Tour de L'Ain (ploegentijdrit)

2013 - 5 zeges

2e etappe Driedaagse van West-Vlaanderen
Milaan-San Remo
3e etappe Ronde van Beieren
6e etappe Ronde van Oostenrijk
2e etappe Ronde van Groot-Brittannië

2014 - 1 zege

3e etappe Ruta del Sol

Resultaten in voornaamste wedstrijden

Jaar	Ronde van Italië	Ronde van Frankrijk	Ronde van Spanje
2006
2007
2008		106e
2009		126e	opgave (1)
2010		132e
2011	opgave	150e
2012
2013
2014			139e
2015
2016

(*) tussen haakjes aantal individuele etappe-overwinningen

Jaar	Milaan-San Remo	Gent-Wevelgem	Ronde van Vlaanderen	Parijs-Roubaix	Amstel Gold Race	Eschborn-Frankfurt	Vattenfall Cyclassics	Omloop Het Nieuwsblad	WK op de weg	Wereldranglijsten
2006						2	5e
2007	27e					28e	3 ↑		opgave	67e (UPT)
2008	opgave				39e	12e	14e		opgave	88e (UPT)
2009	opgave		111e		opgave	20e	3 ↑		opgave	56e (UWK)
2010							opgave			148e (UWK)
2011		135e		87e			2 ↑			71e (UWT)
2012	142e	28e					26e	65e		144e (UWT)
2013	1 ↑					5e	21e	11e		10e (UWT)
2014	9e	17e	opgave			14e		27e
2015	59e	25e	opgave	opgave			111e	103e
2016								44e

Jaar	Ronde van de Algarve	Tirreno-Adriatico	Ronde van Beieren	Ronde van Oostenrijk	Ronde van Duitsland
Resultaten in kleinere rondes
2006			51e
2007		99e	42e	102e (2 etappes)	102e (3 etappes)
2008		opgave	5e (2 etappes)		opgave (1 etappe)
2009	opgave	152e	82e
2010			31e (1 etappe)
2011	98e	132e
2012	68e (1 etappe)	118e
2013		74e	10e (1 etappe)	104e (1 etappe)
2014		121e