Cerkiew Opieki Matki Bożej w Kłokowicach

Cerkiew Opieki Matki Bożej

nr rej. A-373 z dnia 22.10.1990.
cerkiew parafialna
Państwo	Polska
Województwo	podkarpackie
Miejscowość	Kłokowice
Wyznanie	prawosławne
Kościół	Polski Autokefaliczny Kościół Prawosławny
Diecezja	przemysko-gorlicka
Wezwanie	Opieki Matki Bożej
Wspomnienie liturgiczne	1/14 października
Historia Data rozpoczęcia budowy 1856 Data zakończenia budowy 1860 Aktualne przeznaczenie czynna świątynia prawosławna Poprzednie wyznanie greckokatolickie
Dane świątyni Świątynia • materiał bud. • drewno Wieża kościelna • liczba wież 1 Kopuła • liczba kopuł 2 Dzwonnica • typ dzwonnicy wolnostojąca, drewniana
Położenie na mapie Polski Kłokowice, cerkiew prawosławna
Położenie na mapie województwa podkarpackiego Kłokowice, cerkiew prawosławna
Położenie na mapie powiatu przemyskiego Kłokowice, cerkiew prawosławna
Położenie na mapie gminy Fredropol Kłokowice, cerkiew prawosławna
49°40′37,0″N 22°45′21,1″E

Cerkiew pod wezwaniem Opieki Matki Bożej – drewniana prawosławna cerkiew parafialna w Kłokowicach. Należy do dekanatu Przemyśl diecezji przemysko-gorlickiej Polskiego Autokefalicznego Kościoła Prawosławnego.

Dawna świątynia greckokatolicka, do czasu II wojny światowej należała do dekanatu niżankowskiego.

Zbudowana na miejscu starszej, drewnianej cerkwi w latach 1856–1860, odnowiona w 1903. Obok świątyni znajduje się drewniana XIX-wieczna dzwonnica.

Od 1968 cerkiew służy restytuowanej parafii prawosławnej^[1].

Na podstawie ustawy z dnia 17 grudnia 2009 o uregulowaniu stanu prawnego niektórych nieruchomości pozostających we władaniu Polskiego Autokefalicznego Kościoła Prawosławnego cerkiew stała się wyłączną własnością tego Kościoła^[2].

• 
  Widok od prezbiterium
• 
  Dzwonnica
• 
  Widok ogólny

W 2. dekadzie XXI w. przeprowadzono częściowy remont cerkwi, m.in. umocniono fundamenty, wymieniono podwaliny, część oszalowania i elementów blaszanych, zaimpregnowano ściany. Planowane są dalsze prace, w tym wymiana dachu^[3].

Cerkiew i dzwonnicę wpisano do rejestru zabytków 22 października 1990 pod nr A-373^[4].

Przypisy

1. Wiadomości Polskiego Autokefalicznego Kościoła Prawosławnego nr 11/2016, Wydanie Warszawskiej Metropolii Prawosławnej, ISSN 0239-4499, s. 10
2. Ustawa z dnia 17 grudnia 2009 r. o uregulowaniu stanu prawnego niektórych nieruchomości pozostających we władaniu Polskiego Autokefalicznego Kościoła Prawosławnego (Dz.U. 2010 nr 7 poz. 43), isap.sejm.gov.pl
3. Wiadomości Polskiego Autokefalicznego Kościoła Prawosławnego, nr 10/2017, Wydanie Warszawskiej Metropolii Prawosławnej, ISSN 0239-4499, s. 18.
4. Rejestr zabytków nieruchomych – województwo podkarpackie [online], Narodowy Instytut Dziedzictwa, 30 września 2024 .

Bibliografia

• Dmytro Błażejowśkyj – Istorycznyj szematyzm Peremyskoji Eparchiji z wkluczennjam Apostolśkoji Administratury Łemkiwszczyny (1828–1939), Lwów 1995, ISBN 5-7745-0672-X