Најголемиот дел од својата играчка кариера го поминал играјќи за Спортинг Лисабон, со кој ги освоил сите натпреварувања во Португалија. Бил познат по неговиот борбен дух, поради кој бил наречен Лавовско срце од страна на навивачите.[1] Освен во својата татковина, тој играл и за Реал Сосиедад во Шпанија, како и за белгискиотСтандард во кој ја завршил кариерата во 2007 година.
По завршувањето на играчката кариера, тој станал тренер, а првиот клуб кој го водел бил токму Спортинг во 2012 година. Потоа тој водел уште многу екипи, работејќи во 10 различни земји: Португалија, Србија, Грција, Саудиска Арабија, Белгија, Полска, Бразил, Турција, Иран и Кипар.
Биографија
На 15 јуни 1995 година, Са Пинто се оженил со Фредерика Тавареш да Роча, со која е во брак и денес.[2] Двојката има две деца, ќерките Леонор (родена 1997) и Констанса (2002).[2]
Клупска кариера
Салгеирош
Роден во Порто, Са Пинто ја започнал својата кариера во истоимениот клуб на возраст од 10 години. Сепак, пет години подоцна, тој се преселил во помалиот локален клуб, Салгеирош, каде во сезоната 1992-1993 под водството на тренерот Зоран Филиповиќ го направил своето деби во португалското првенство во натпреварот против Фаренсе.[1] Својот прв погодок во кариерата го постигнал на 19 септември 1992 година, во поразот со 4-1 од Порто,[1] клубот во кој ја започнал фудбалската кариера и чиј навивач бил како дете.[3] Неколку месеци подоцна, тој постигнал погодок против уште еден од гигантите во португалскиот фудбал, Спортинг Лисабон, гол со кој го шокирал целиот Жозе Алваладе во изненадувачката победа на Салгеирош со 1-0 на 30 јануари 1993 година.[1]
Следната сезона, под водството на новиот тренер Марио Реис, Са Пинто се докажал како врвен стрелец постигнувајќи 11 голови во Примеира Дивисао 1993-1994. Сепак, посебно ќе остане запаметен оној над подоцнежниот шампион Бенфика, во победата на Салегирош со 1-0, нанесувајќи и на Бенфика само еден од трите порази таа сезона.[4] Подоцна, самиот Са Пинто признал дека во тој натпревар играл со посебна мотивација, бидејќи веќе имал потпишано договор со Спортинг Лисабон за наредната сезона и сакал да му помогне на својот иден клуб во борбата за титулата против нивните градски ривали.[4] Со добрите игри во Салгеирош, тој станал дел од португалската репрезентација под 21 година, со која стигнал до финалето на Европското првенство 1994.[1]
Спортинг Лисабон
Пред почетокот на сезоната 1994-1995, Са Пинто се преселил во Спортинг Лисабон, заедно со соиграчот од Салгеирош, Луис Педроса,[1] со кој како блиски пријатели си помагаат меѓусебно брзо да се адаптираат во Лисабон.[5] Дебитирал за лавовите на 20 август 1994, постигнувајќи го вториот гол за Спортинг во победата со 2-0 над Фаренсе.[1] На 27 септември 1994, постигнал гол во победата со 2-1 над Реал Мадрид во Купот на УЕФА, во неговиот втор настап во европските натпреварувања (првиот, бил против истиот противник во првиот натпревар во Мадрид).[6] Првата сезона, ја завршил со 27 настапи и 5 гола во првенството. Покрај тоа ги одиграл сите шест натпревари во Купот на Португалија, помагајќи им на лавовите да ја освојат титулата во ова натпреварување после 13 години.
Следната сезона, по заминувањето на Луис Фиго и Красимир Балаков, Са Пинто се пробил во стартната постава како една од ѕвездите на тимот и ги освоил симпатиите на навивачите кои го нарекле Coração de Leão (Лавовско срце).[1] Тој постигнал 13 голови во текот на сезоната, запишувајќи се во листата на стрелците во секое од четирите различни натпреварувања во кои Спортинг се натпреварувале. Меѓу најважните голови кои ги постигнал биле двата за освојувањето на Суперкупот на Португалија во победата со 3-0 над Порто на Паркот на принцовите во Париз, како и голот за победа во судиското продолжение против Ољаненсе во четвртфиналето на Купот на Португалија, кој на лавовите им го отворил патот кон ново финале во натпреварувањето, втора година по ред, но таму овојпат биле поразени од Бенфика со 3-1. На крајот од сезоната ја добил наградата Стромп, за најдобар играч на Спортинг за сезоната.
Сепак, врелата крв во него и неговиот темперамент кој понекогаш во кариерата тешко го контролирал излегле на површината во 1997 година, кога Са Пинто бил учесник во еден инцидент кој ќе му ја оцрни кариерата: нападот на тогашниот селектор на репрезентацијата Артур Жорже, поради што добил суспензија од една година неиграње во сите национални и меѓународни натпреварувања.[1] Поради оваа причина, тој го напуштил Спортинг по три години поминати во клубот во летото 1997 година, селејќи се надвор и од родната Португалија за да ја започне својата прва авантура во странство, но сепак ниту таму не успеал да ја избегне казната.
Реал Сосиедад
Во јули 1997 година, Са Пинто потпишал за шпанскиотРеал Сосиедад, кој платил 400 милиони пезети обесштетување за неговиот транфер. Сепак, поради инцидентот со португалскиот селектор, неговата суспензија била потврдена и од страна на ФИФА, така што тој не можел да дебитира до почетокот на сезоната 1998-1999.[7][8]
Својот прв натпревар за неговиот нов клуб, го имал 30 август 1998 година, притоа постигнувајќи и погодок во ремито 3–3 на домашен терен со Реал Овиедо.[9] Сепак, шпанското првенство ќе се покаже како многу потешко за него, а и годината без фудбал исто така оставила трага, поради што ефикасноста на Са Пинто пред противничките голови започнала да опаѓа: во двете сезони поминати во Реал Сосиедад, тој постигнал само 6 голови во 77 одиграни натпревари.
Враќање во Спортинг Лисабон
Во летото 2000 година, Са Пинто ја најавил својата желба за враќање во татковината. Покрај големиот интерес од Порто,[10] тој се одлучил за враќање на стадионот Жозе Алваладе, каде ги поминал најдобрите години во дотогашната кариера и каде бил миленик на навивачите на клубот.[11] Иако ќе остане во Спортинг цели шест години, вториот негов престој во клубот на индивидуален план нема да се покаже ни близу успешен како првиот, главно како резултат на повредите кој константно се појавувале и го измачувале од сезона во сезона.[12] И покрај тоа, тој сепак можел да ужива во неколку успеси и незаборавни моменти со клубот во кој како што самиот рекол "се чуствувал како дома".
Са Пинто играјќи за Спортинг Лисабон во 2002 година.
Повратничката сезона во дресот на Спортинг, Са Пинто ја започнал добро соработувајќи одлично во нападот со Алберто Акоста и Жоао Пинто. Во месец септември, тој постигнал гол во секој од првите три натпревари на лавовите во групната фаза на Лигата на шампионите, против екипи како Реал Мадрид, Бајер Леверкузен и Спартак Москва, дополнувајќи го ова со првиот гол во португалското првенство кој го пронашол на 22 септември во победата со 2-0 на гостувањето кај Жил Висенте. Сепак, на 8 декември 2000, во победата над Белененсеш со 2-1 на домашен терен, тој ја доживеал првата потешка повреда од неколкуте кои ќе го снајдат во следните години: кинење на лигаментите на десното колено,[13] повреда која го оддалечила од теренот пет месеци. Сепак, тој се опоравил навреме и се вратил во акција пред крајот на сезоната. На 28 април 2001, одиграл солиден натпревар во убедливата победа со 3-0 над градскиот ривал Бенфика. Исто така, играл во одлучувачкиот трет натпревар од Суперкупот на Португалија, победата со 1-0 над Порто на 16 мај, помагајќи за освојувањето на четвртиот суперкуп во клупската историја на зелено-белите.
Во шампионската кампања на Спортинг во португалското првенство, Са Пинто одиграл само 7 натпревари, и постигнал еден погодок на 26 октомври против Пасош де Фереира во победата со 6-0.[14] Само неколку дена подоцна, тој претрпел нова повреда на десното колено во натпреварот против шведскиотХалмштад, во Купот на УЕФА.[14] И покрај напорите да не оди на нова операција, сепак тоа било неизбежно и откако во март бил опериран во Мадрид морал предвреме да ја заврши сезоната.[14]
Во сезоната 2004-2005, тој бил дел од тимот предводен од тренерот Жозе Песеиро кој играл во финалето на Купот на УЕФА, започнувајќи го натпреварот за титулата против ЦСКА Москва загубен со 3-1.[15] Самиот тој, поразот го опишал како „најтажната ноќ од неговата кариера како играч“.[1] Во сезоната 2005-2006, неговата последна во Спортинг, тој бил назначен за капитен на тимот, по заминувањето на Бето во јануари 2006 година.[16]
Са Пинто го напуштил Спортинг во летото 2006 година, после вкупно 228 настапи и 50 голови за клубот.
Стандард
Откако му истекол договорот со Спортинг, во летото 2006, Са Пинто како слободен играч му се приклучил на белгискиот клуб Стандард, каде што играл неговиот сонародник и поранешен колега од репрезентацијата Сержо Консеисао.[17] Дебитирал во белгиското првенство на 4 август 2006, во поразот со 1-2 на домашен терен од Шарлероа, а својот прв гол за клубот го постигнал на 9 септември во победата со 3-1 на гостувањето кај Лирс.
По завршувањето на сезоната 2006-2007, во која одиграл 26 натпревари и постигнал 2 гола, Са Пинто ја завршил својата играчка кариера на возраст од 34 години.[18]
Своето деби за сениорската репрезентација го направил на 7 септември 1994 година, во победата со 2-1 над Северна Ирска во Белфаст во квалификациите за Европското првенство 1996. Откако португалците се пласирале на првенството, Са Пинто бил повикан во составот од 22 играчи кои отпатувале за Англија.[19] Тој ги започнал сите четири натпревари за својата земја на патот до четвртфиналето каде биле елиминирани од Чешка, а постигнал и еден гол против Данска (1-1).[20]
Утрото на 26 март 1997 година, Са Пинто физички го нападнал селекторот на репрезентацијата Артур Жорже, откако ја слушнал веста дека нема да биде повикан за натпреварот на својата земја против Северна Ирска во Белфаст, во рамките на квалификациите за Светското првенство 1998.[1][21] Селекторот својот потег да го изостави го правдал со наводни дела на недисциплина од страна на играчот за време на пријателските натпревари против Франција и Грција.[1] Тоа го разлутило Са Пинто, кој отпатувал на Националниот стадион во Лисабон каде што репрезентацијата тренирала, и го удрил селекторот со тупаница во лицето притоа навредувајќи го пред новинарите во комплексот што резултирало сликите од инцидентот да станат вирални.[1] Поради оваа своја постапка, тој добил суспензија од португалската фудбалска федерација за една година неиграње во сите национални и меѓународни натпреварувања.[22]
По отслужувањето на казната, Са Пинто се вратил во репрезентацијата откако бил повикан од новиот селектор Умберто Коељо. Тој одиграл одлично во квалификациите за Европско првенство 2000, постигнувајќи вкупно шест гола со кои и помогнал на неговата земја да се квалификува. Постигнал два гола против Унгарија во победата со 3-1, што бил неговиот прв натпревар за репрезентацијата по суспензијата. Во продолжение, тој постигнал и хет-трик против Лихтенштајн во победата со 8-0 во Коимбра на 9 јуни 1999. По импресивните настапи во квалификациите, тој бил повикан и за завршниот турнир во Белгија и Холандија каде португалците стигнале до полуфиналето, а тој одиграл три натпревари.
На почетокот на ноември 2009 година, Са Пинто се вратил во Спортинг, заменувајќи го поранешниот соиграч Педро Барбоса во улогата на спортски директор. На 21 јануари 2010 година, по физичката пресметка во соблекувалната со играчот на клубот Лидсон (со кој биле и соиграчи од неговите играчки денови) после победата со 4–3 против Мафра во Купот на Португалија, тој веднаш поднел оставка.[25]
Своето прво тренерско искуство, Са Пинто го имал во 2010 година, кога бил именуван за асистент на Педро Каиксиња во Леирија, пред да се врати во Спортинг и да го води младиот тим под 19 години.
Са Пинто како тренер на Спортинг во април 2012
На 13 февруари 2012 година, тој бил назначен за тренер на првиот тим на Спортинг, заменувајќи го отпуштениот Домингош Пасиенсија.[26] На 25 мај 2012 година, иако Спортинг завршил само на четвртото место во лигата и го загубил финалето на домашниот куп,[27] на Са Пинто му бил понуден нов договор, потпишувајќи на две години со „лавовите“.[28] Сепак, веќе на почетокот од следната сезона, на 4 октомври, по поразот од 3–0 во Лигата на Европа на гостувањето кај унгарскиотВидеотон – предводен од поранешниот соиграч на Са Пинто од репрезентацијата, Пауло Соуса – тој бил разрешен од функцијата.[29]
На 18 март 2013 година, Са Пинто бил претставен како нов тренер на српската екипа Црвене ѕвезда,[30] потпишувајќи договор на една година и три месеци со можност за продолжување на соработката за уште една година.[30] Во Белград, тој го наследил Александар Јанковиќ, во момент кога екипата заостанувала 11 бода зад Партизан.[31] Под неговото водство клубот "врзал" осум победи во низа и дошол на само два бода заостаток во однос на вечниот ривал.[31] Сепак, на 18 мај 2013, во вечното дерби, натпреварот кој директно одлучувал за титулата Црвена ѕвезда загубила од Партизан со 1-0 после што и шестта година по ред останала без титулата државен шампион. На 13 јуни 2013, Са Пинто поднел оставка од функцијата.[31]
Са Пинто се вратил во Португалија и нејзиниот главен град во јуни 2015 година, откако се согласил да седне на клупата на Белененсес, потпишувајќи двегодишен договор.[34] Меѓутоа, на 15 декември, по поразот со 4–3 на гостувањето против Академија Коимбра и неуспехот да се квалификува во групната фаза на Лига Европа, тој поднел оставка од неговата позиција.[35]
На 29 мај 2016 година, Са Пинто добил нова работа, станувајќи тренер на Ал Фатех во Саудиска Арабија.[36][37] Сепак, бидејќи неговото искуство на блискиот исток траело кратко - само пет натпревари - во февруари 2017 година, тој се вратил во Атромитос за вториот мандат во клубот водејќи ја екипата до осмото место во првенството, по што бил награден со нов договор.[38]
Сепак и покрај тоа што потшишал нов договор со Атромитос, на 11 јуни 2017 година, тој одлучил да ја напушти Грција и да ја преземе тренерската функција во Стандард, клубот во кој ја завршил својата играчка кариера.[39] И покрај тоа што првично имал слаби резултати во белгиското првенство,[40][41] тој го предводел својот тим до освојувањето на домашниот куп во неговата прва година[42][43] како и до второто место во првенството.[44] Сепак, иако постигнал солидни резултати, на 20 мај 2018 година, тој го напуштил Стандард поради несогласувања со раководството.[45]
Во август 2018 година, Са Пинто бил назначен за нов тренер на полскатаЛегија Варшава, откако потпишал тригодишен договор со клубот од Екстракласа.[46] Тој бил отпуштен во април следната година, во момент кога тимот се наоѓал на второто место на табелата, со пет бода заостаток зад Лехија Гдањск на три кола до крајот на првенството.[47]
На 3 јули 2019 година, Са Пинто се вратил во својата родна земја за прв пат по четири години, преземајќи ја Брага согласувајќи се на двегодишен договор со клубот.[48] Сепак, ниту тука не се задржал подолго, бил отпуштен на 23 декември бидејќи клубот се наоѓал само на осмото место во лигата, и покрај тоа што претходно ја минале групната фаза во Лига Европа како победник во групата.[49]
На 13 октомври 2020 година, португалецот бил назначен за тренер на бразилскиот клуб Васко да Гама, потпишувајќи договор до крајот на сезоната во бразилската Серија А.[50] Сепак, откако остварил само три победи во 15 натпревари на клупата на Васко, клубот му бил врачил отказ на 29 декември истата година.[51] Пред неговото доаѓање Васко да Гама се наоѓал на 13-тото место на табелата, а по неговото заминување биле на 17-тото место на првенствената табела.
После помалку од месец дена, Са Пинто пронашол нов ангажман, седнувајќи на клупата на турскиот Газиантепспор на 20 јануари 2021.[52] Под неговото водство Газиантеп завршил на 9-тото место во Суперлигата на Турција. Тој заминал во мај, по завршувањето на сезоната, критикувајќи ги своите играчи, претседателот на клубот и неговиот претходник Мариуш Шумудика.[53][54]
На 7 јануари 2022 година, Са Пинто станал трет тренер на Мореиренсе за сезоната на 7 јануари 2022 година, по отпуштањата на Жоао Енрикес и Лито Видигал.[55] Тој го предводел тимот до 16-тото место на табелата по победата со 4–1 над Визела во последното коло, спасувајќи го од директно испаѓање, испраќајќи ја таму Тондела,[56] но сепак испаднале по баражот промоција/испаѓање во кој биле поразени со вкупен реултат 2–1 од Шавеш.[57] Тој го пропуштил плејофот добивајќи 15-дневна суспензија и парична казна од 2.805 евра за провокација на противничките навивачи по натпреварот со Визела, а потоа ги повикал приврзаниците на неговиот клуб да се побунат против капетанот на локалната Национална републиканска гарда;[58] силите против него покренале кривична постапка за оваа изјава.[59] Неколку дена подоцна, неговиот договор со клубот истекол и не бил обновен.[60]
Са Пинто на претставувањето за тренер на Естеглал во јуни 2022
На 21 јуни 2022 година, Са Пинто бил назначен за тренер на иранскиот клуб Естеглал, потпишувајќи двегодишен договор.[61] Тој го освоил Суперкупот на Иран на 2 ноември, совладувајќи го Насаџи Мазандаран со 1–0, благодарение на голот на Арсалан Мотахари во 51-вата минута.[62] Во продолжение од сезоната, Са Пинто го предводел Естеглал до третото место во иранското првенство, како и до финалето на Купот на Иран, каде што неговата екипа загубила со 2–1 од Персеполис во натпревар во кој тој бил исклучен.[63] Тој ја добил наградата за Тренер на годината во Иран освојувајќи 54% од гласовите.[64]
На 8 јуни 2023 година, Са Пинто бил потврден за тренер на АПОЕЛ, најуспешниот клуб во Првата дивизија на Кипар. Како негови помошници со него во Никозија пристигнале и Хосе Домингес (кој работел со него во Газиантеп) и Нуно Мораиш (кој играл во клубот повеќе од една деценија).[65]
↑ 31,031,131,2„Са Пинто напустио Звезду!“. Радио телевизија Србије. 19. 6. 2013. Посетено на 15. 1. 2021.. Проверете ги датумските вредности во: |accessdate=, |date= (help)
↑„Nota oficial“ [Official note] (португалски). CR Vasco da Gama. 29 December 2020. Архивирано од изворникот на 2020-12-29. Посетено на 29 December 2020.
↑„ساپینتو سرمربى استقلال شد“ [Sá Pinto became Esteghlal's manager / Blues welcomed Portuguese man + photo] (персиски). Fars News Agency. 21 June 2022. Посетено на 21 June 2022.
Symbol der Olympiastützpunkte Olympiastützpunkte (OSP) sind Einrichtungen für den Leistungssport in Deutschland. Neben den Bundesstützpunkten, den Landes- und Bundesleistungszentren sind sie ein Strukturelement innerhalb des Stützpunktsystems des deutschen Spitzensports. Sie werden aus zweckgebundenen Mitteln des Bundesministeriums des Innern, der jeweiligen Länder sowie ggf. weiterer Zuwendungsgeber finanziert. Inhaltsverzeichnis 1 Kennzeichen 2 Stützpunkte 2.1 Bestehende Olympiastüt...
جاك جيلفورد معلومات شخصية الميلاد 25 يوليو 1908(1908-07-25)نيويورك، الولايات المتحدة الوفاة 4 يونيو 1990 (81 سنة)نيويورك، الولايات المتحدة سبب الوفاة سرطان المعدة الإقامة قرية غرينويتش مواطنة الولايات المتحدة الحياة العملية المهنة ممثل، كوميدي اللغة الأم الإنجليزية الل
Ной-Вульмсторф Neu Wulmstorf — сільська громада — Вид Ной-Вульмсторф Герб Координати: 53°24′ пн. ш. 9°42′ сх. д. / 53.400° пн. ш. 9.700° сх. д. / 53.400; 9.700 Країна Німеччина Земля Нижня Саксонія Район Гарбург Площа - Повна 56,16 км² Ви...
American military operation in the Iraq war Killing of Qusay and Uday HusseinPart of Iraq WarUS soldiers watch as a TOW missile strikes the side of Qusay and Uday Hussein's Mosul hideout during the raidDate22 July 2003; 20 years ago (2003-07-22)LocationNorthern Al-Falah suburb of Mosul, IraqResult US victory Uday and Qusay Hussein killedBelligerents Ba'athist Insurgents United StatesCommanders and leaders Uday Hussein † Qusay Hussein † Frank Helmick Ric...
Seekor Lipizzan modern Lipizzan atau Lipizzaner (bahasa Kroasia: Lipicanac, bahasa Ceko: Lipicán, bahasa Hungaria: Lipicai, bahasa Italia: Lipizzano, bahasa Slovenia: Lipicanec), adalah sebuah jenis kuda yang saat berkaitan dengan Aliran Menunggang Spanyol dari Wina, Austria, dimana mereka mendemonstrasikan haute école atau gerakan aliran tinggi dari cara menunggang klasik, yang meliputi lompatan khas yang sangat terkontrol dan gerakan lain yang dikenal sebagai mengudara...
أبو الحسن صبا معلومات شخصية الميلاد (15 أبريل 1902)طهران الوفاة (19 ديسمبر 1957)طهران الجنسية إيران الحياة الفنية الاسم المستعار ابوالحسن خان - صبا النوع موسيقى إيرانية الآلات الموسيقية كمان سه تار آلات مميزة كمانجه المهنة مطرب وموسيقار سنوات النشاط ثلاثينيات القرن الماضي تعديل...
العلاقات الألمانية الغرينادية ألمانيا غرينادا ألمانيا غرينادا تعديل مصدري - تعديل العلاقات الألمانية الغرينادية هي العلاقات الثنائية التي تجمع بين ألمانيا وغرينادا.[1][2][3][4][5] مقارنة بين البلدين هذه مقارنة عامة ومرجعية للدولتين: وجه ...
South Korean actor and model In this Korean name, the family name is Lee. Lee Dong-wookLee in August 2023Born (1981-11-06) November 6, 1981 (age 42)Seoul, South KoreaEducationJoongbu University[1]OccupationActorYears active1999–presentAgentKing Kong by Starship[2]Korean nameHangul이동욱Hanja李棟旭Revised RomanizationI Dong-ukMcCune–ReischauerI Tonguk WebsiteOfficial website Lee Dong-wook (Korean: 이동욱; Hanja: 李棟旭; born Novem...
Hierocracy redirects here. For the medieval theory, see Hierocracy (medieval).For other uses, see Theocracy (disambiguation). Form of government with religious leaders Roman emperor Augustus as Jupiter, holding scepter and orb (first half of 1st century AD).[1] Part of the Politics seriesBasic forms of government List of forms of government Source of power Democracy (rule by many) Demarchy Direct Liberal Representative Social Socialist Others Oligarchy (rule by few) Anocracy Aristocra...
Species of bird Crow honeyeater Conservation status Critically Endangered (IUCN 3.1)[1] Scientific classification Domain: Eukaryota Kingdom: Animalia Phylum: Chordata Class: Aves Order: Passeriformes Family: Meliphagidae Genus: Gymnomyza Species: G. aubryana Binomial name Gymnomyza aubryana(Verreaux & Des Murs, 1860) The crow honeyeater (Gymnomyza aubryana) is a very large honeyeater endemic to humid forests in New Caledonia in the South Pacific.[2] The species m...
For other uses, see Young Hearts (disambiguation). 2003 greatest hits album by Steve Miller BandYoung HeartsGreatest hits album by Steve Miller BandReleasedSeptember 16, 2003Recorded1968–1993GenreRockLength78:49LabelCapitolSteve Miller Band chronology King Biscuit Flour Hour Presents The Steve Miller Band(2002) Young Hearts(2003) Fly Like an Eagle (30th Anniversary Edition)(2006) Young Hearts is a compilation album by the Steve Miller Band released in September 2003 by Capitol Recor...
Rancho San Marcos was a 35,573-acre (143.96 km2) Mexican land grant in present-day Santa Barbara County, California given in 1846 by Governor Pio Pico to Nicolas A. Den and Richard S. Den.[1] The grant in the Santa Ynez Valley extended between the San Rafael Mountains and the Santa Ynez River.[2][3] History The former Santa Barbara Mission land was granted to the Den brothers, who emigrated from Ireland. Nicolas Den came to Santa Barbara in the 1836 and was also t...
Italian Roman Catholic saint SaintVincent PallottiPriestBorn(1795-04-21)21 April 1795Rome, Papal StatesDied22 January 1850(1850-01-22) (aged 54)Rome, Papal StatesVenerated inRoman Catholic ChurchBeatified22 January 1950, Saint Peter's Basilica, Vatican City by Pope Pius XIICanonized20 January 1963, Saint Peter's Basilica, Vatican City by Pope John XXIIIFeast22 JanuaryAttributesPriest's cassockPatronagePallottines Vincent Pallotti (21 April 1795 – 22 January 1850) was an Italian ec...
Azerbaijani chess player Khanim BalajayevaKhanim Balajayeva at the 2016 Chess OlympiadCountryAzerbaijanBorn (2001-03-28) 28 March 2001 (age 22)Qax, AzerbaijanTitleInternational Master (2023)Peak rating2397 (November 2018) Khanim Balajayeva (Azerbaijani: Xanım Balacayeva; born March 28, 2001) is an Azerbaijani chess player. She was awarded the title International Master by FIDE in 2023.[1] Career In February 2018, Balajayeva won the Azerbaijani women's championship edging ou...
Hier sind alle Auengebiete von nationaler Bedeutung im Kanton Solothurn aufgelistet. Diese Solothurner Auengebiete sind in der Schweiz durch die Bundesverordnung vom 28. Oktober 1992 geschützt und Teil des Bundesinventars der Auengebiete von nationaler Bedeutung (französisch Inventaire fédéral des zones alluviales d’importance nationale, italienisch Inventario federale delle zone golenali d’importanza nazionale). Die Auenverordnung stützt sich auf den Artikel 18a Absätze 1 und 3 des...
Artikel ini bukan mengenai FIFA Ballon d'Or. Untuk penghargaan setara yang diberikan kepada Jonathan pemain sepak bola wanita terbaik, lihat Ballon d'Or Féminin. Ballon d'OrTrofi Ballon d'OrTanggal1956; 66 tahun lalu (1956)NegaraPrancisDipersembahkan olehFrance FootballDiberikan perdana1956Pemegang saat ini Lionel Messi(penghargaan ke-8)Penghargaan terbanyak Lionel Messi(8 penghargaan)Nominasi terbanyak Cristiano Ronaldo(18 nominasi)[1]Situs webfrancefootball.fr← 2023 Ball...
2021 single by Swedish House Mafia and the Weeknd Moth to a FlameSingle by Swedish House Mafia and the Weekndfrom the album Paradise Again and Dawn FM (Alternate World) Released22 October 2021 (2021-10-22)Genre Synth-pop[1] EDM Length3:54LabelRepublicSongwriter(s) Axel Hedfors Steve Angello Sebastian Ingrosso Abel Tesfaye Carl Nordström Producer(s) Swedish House Mafia Carl Nordström Swedish House Mafia singles chronology Lifetime (2021) Moth to a Flame (2021) Redl...
Questa voce sull'argomento cestisti statunitensi è solo un abbozzo. Contribuisci a migliorarla secondo le convenzioni di Wikipedia. Segui i suggerimenti del progetto di riferimento. Markus Kennedy Markus Kennedy ai Villanova Wildcats nel 2011 Nazionalità Stati Uniti Altezza 206 cm Peso 111 kg Pallacanestro Ruolo Ala-Centro Squadra Free agent Carriera Giovanili Brewster Academy2011-2012 Villanova Wildcats2013-2016 SMU Mustangs Squadre di club 2016-2017 R.G.V. Vipers...
City in Kansai, JapanJōyō 城陽市CityJōyō City Hall FlagEmblemLocation of Jōyō in Kyoto PrefectureJōyōLocation in JapanCoordinates: 34°51′11″N 135°46′48″E / 34.85306°N 135.78000°E / 34.85306; 135.78000CountryJapanRegionKansaiPrefectureKyotoGovernment • MayorToshiharu OkudaArea • Total32.71 km2 (12.63 sq mi)Population (September 1, 2023) • Total72,869 • Density2,200/km2 (5,800/sq&#...
.jpeg)
.png){kind=small}
.svg){kind=small}
.svg){kind=small}
.svg){kind=small}
.svg){kind=small}
.svg){kind=small}
.svg){kind=small}
