Пукање во училиште — вооружен напад во образовна установа, како основно училиште, средно училиште, или универзитет, со употреба на огнено оружје. Многу престрелки во училиштата исто така се категоризираат како масовно пукање поради тоа што има повеќе жртви.[1][2] Феноменот е најраспространет во Соединетите Американски Држави, кои имаат најголем број престрелки поврзани со училиштата,[3][4] иако престрелки во училиштата се случиле и на други места во светот.
Според студиите, факторите зад пукањето во училиште вклучуваат лесен пристап до огнено оружје, семејна дисфункција, недостаток на семеен надзор и друго. Меѓу највисоките мотиви на напаѓачите биле: малтретирање (75%) и одмазда (61%), додека 54% изјавиле дека имаат повеќе од една причина. Останатите мотиви вклучуваат обид за решавање на проблем (34%), самоубиство или депресија (27%) и барање внимание или признание (24%).[5]
Особено во Соединетите Држави, престрелките во училиштата предизвикале политичка дебата за насилство со оружје, политики на нулта толеранција, права за оружје и контрола на оружјето .
Профилирање
Тајната служба на САД ги објавила резултатите од студијата во врска со 37 инциденти со пукање во училиште, во кои биле вклучени 41 лице во САД од декември 1974 година до мај 2000 година.[6] Во претходниот извештај за 18 престрелки во училиштата од страна на Федералното истражно биро (ФБИ), тие објавиле профил кој ги опишал напаѓачите како: припадници на средната класа, осамени т.е. отуѓени, незгодни, белци, машки, кои имале пристап до оружје.[7] Најновиот извештај е против претпоставката дека сторителот може да се идентификува според одреден „тип“ или профил. Резултатите од студијата покажале дека сторителите имаат различно потекло, што го отежнува единствениот профил при идентификување на можниот напаѓач.[6][8] На пример, некои сторители биле деца на разведени, живееле во згрижувачки домови или потекнувале од обични семејства. Мнозинството од поединците ретко или никогаш немале проблеми на училиште. Некои, како психологот Алан Липман, предупредиле на недостатокот на емпириска валидност на методите за профилирање.
Пол
Речиси сите извршители на престрелките во училиштата се родени како машки пол и се идентификувани како мажи во моментот на пукањето.
Возраст
Според британскиот психолог Андријан Рејн (2002), незрелоста е еден од многуте идентификувани фактори кои ја зголемуваат веројатноста поединецот да изврши криминални дејствија на насилство и изливи на агресија. Овој факт е поддржан од наодите за развојот на мозокот што се случува кај поединците од раѓање.
Според австралиската мрежа Рејзинг чилдрн и Центарот за адолесцентно здравје (и други извори):[9] главната промена што се случува во развојот на мозокот за време на адолесценцијата е (т.н.) синаптичко кастрење на неискористените врски во размислувањето и обработката. Додека ова се случува во мозокот, задржаните врски се зајакнуваат. Синаптичкото кастрење настанува затоа што нервниот систем кај луѓето се развива прво со прекумерно производство на делови од нервниот систем, нервни влакна, неврони и синапси, за подоцна во развојот на нервниот систем да ги направи вишок тие делови, т.е. прави кастрење (или апоптоза, инаку позната како клеточна смрт).[10] Овие промени се случуваат прво во одредени делови од мозокот, предфронталниот кортекс, локацијата на мозокот каде се случува донесувањето одлуки, е крајната област за развој.
Додека се развива предфронталниот кортекс, децата и тинејџерите можеби повеќе се потпираат врз делот од мозокот познат како амигдала, и размислување што е емоционално, вклучувајќи агресија и импулсивност. Како последица на тоа, секој поединец е поверојатно да сака да прави поризични избори и тоа да го прави почесто.[11]
Семејна динамика
Една претпоставка за причините за пукање во училиштата доаѓа од „нетрадиционално“ домаќинство, што се фокусира на тоа како структурата на семејството и стабилноста на семејството се поврзани со резултатите на децата.[12] Општо земено, поборниците на оваа хипотеза тврдат дека семејните структури како што се самохраните родители,[13] истополови родители,[14] поширокото семејство или заедничкиот живот[15] се поштетни за развојот на менталната благосостојба на детето, отколку хетеросексуални, родители во брак.
Сепак, овие претпоставки за штетните ефекти на „нетрадиционалните“ семејни структури се покажале како лажни, при што вистинските прашања лежат во социо-економската реалност.[16][17] Лонгитудиналните истражувања ги покажаа силните, позитивни ефекти на повисоките приходи и повисоките нивоа на образование врз благосостојбата и емоционалниот развој на детето, што се одразува на стабилноста на семејството, а не на семејната структура.[18] Понатаму, поборниците на оваа хипотеза често цитираат семејна статистика за оние кои вршат кривични дела, но изоставуваат споредби со другите популации, вклучително и општата популација.
На пример, истражување од 2009 година, спроведено од страна на Управата за злоупотреба на супстанции и ментално здравје открило дека злоупотребата на супстанции кај децата израснати од самохрани родители е поголема од децата што ги одгледувале двајцата нивни биолошки родители. Сепак, процентот на злоупотреба на супстанции кај децата израснати од самохрани мајки не само што бил неверојатно низок (5,4%), туку и само 1,2% повисок од децата што ги одгледуваат двајцата родители.[19] Според истражувањата нарачани од Националниот институт за злоупотреба на дрога, помеѓу 20 и 30% од тинејџерите користеле односно злоупотребувале недозволени супстанции, што е многу повисока стапка од домаќинствата со самохрани мајки.[20]
Друг пример на лошо цитирана статистика за продолжување на овој наратив може да се најде кај деца кои изгубиле барем еден родител. Во САД, стапката на родителска смрт пред 16-годишна возраст е 8%. Стапката на родителска смрт е непропорционално висока за затворениците (30-50%), но исто така е непропорционално висока за научниците со високи перформанси (26%) и американските претседатели (34%). Професорката на Фондацијата Бејкер на Харвард, д-р Тереза М. Амабиле, вели: „Таквите настани можат да го скршат детето, можат да доведат до многу проблеми, може да доведат до злоупотреба на супстанции, може да доведат до различни форми на емоционална болест. Тие, исто така, можат да доведат до неверојатна издржливост и речиси натчовечки однесувања, навидум, ако луѓето можат да ги преживеат тие искуства недопрени. Не знам дали ние откривме кои се клучните елементи што ја прават разликата за децата.“[21]
Разбирањето дека социо-економските фактори имаат поголеми ефекти врз развојот на детето и емоционалната стабилност, наведе многумина да тврдат дека на домаќинствата со еден родител и на другите нетрадиционални домаќинства треба да им се овозможат еквивалентни стимулации од државата, како што им се овозможува на домаќинствата во брак, и дека фокусирањето на семејството структурата наместо стабилноста на семејството ги попречува напорите да се разбере реалноста на масовните напаѓачи.
Родителски надзор
„Студиите покажаа дека во семејствата на прекршителите често постои недостаток на надзор, ниска емоционална блискост и интимност“.[22] Во публикација од 2018 година, д-р Џорџ С. Еверли, Џуниор, од Медицинскиот факултет Џон Хопкинс и Факултетот за јавно здравје Џон Хопкинс Блумберг, наведе акумулација од седум периодични теми кои налагаат да се разгледаат во врска со напаѓачите во училиштата.[23] Еден фактор е тоа што напаѓачите во училиштата имале тенденција да се изолираат и „покажувале опсесивност, што често доведува до детално планирање, но иронично се чинеше дека немаат разбирање за последиците од нивното однесување и на тој начин може да имаат историја на неповолни средби со органите на редот. Критиката во медиумите на минатите напаѓачи било прашањето како може да започне толку многу планирање без да се алармираат родителите или старателите за она што го прават нвните деца. Сепак, ова се покажало како тешко прашање да се одговори.
Податоците од Националниот центар за анализа на насилен криминал и Центрите за контрола и превенција на болести, кои опфаќаат децениски престрелки во училиштата во САД, откриваат дека 68% од напаѓачите набавиле оружје од нивниот дом или од домот на роднина. Од 1999 година, од 145 пукања во училиштата во САД извршени од деца или адолесценти, 80% од употребените пиштоли биле земени од нивните домови или од домот на роднините.[24] Достапноста на огнено оружје има директно влијание врз веројатноста за пукање во училиште. Ова доведе многумина да се запрашаат дали родителите треба да се сметаат за кривично невнимателни за злосторствата на нивните деца поврзани со оружје. До 2018 година, вкупно четворица родители беа осудени затоа што не ги заклучиле пиштолите со кои нивните деца пукале во училиштата во САД.[24]
ФБИ нуди водич за помагање да се идентификуваат потенцијалните училишни напаѓачи.[25]
„Владее со кокошарникот“ „Родителите поставуваат малку или никакви ограничувања на однесувањето на детето и редовно попуштаат на неговите барања. Ученикот инсистира на преголем степен на приватност, а родителите имаат малку информации за неговите активности, училишниот живот, пријателите или другите врски. Родителите изгледаат исплашени од своето дете. Тие може да се плашат дека физички ќе ги нападне ако му се спротивстават или ако го фрустрираат, или можеби не се подготвени да се соочат со емоционален излив, или може да се плашат дека вознемирувањето на детето ќе предизвика емоционална криза. Традиционалните семејни улоги се обратни: на пример, детето се однесува како да е авторитет, додека родителите се однесуваат како да се деца“.
„Без ограничувања или надгледување на ТВ и интернет“ „Родителите не го надгледуваат, ограничуваат или надгледуваат гледањето телевизија на ученикот или неговата употреба на интернет. Ученикот може да има телевизор во својата соба или на друг начин е слободен без никакви ограничувања да поминува онолку време колку што сака гледајќи насилни или на друг начин несоодветни емисии. Ученикот поминува многу време гледајќи телевизија наместо во активности со семејството или пријателите. Слично на тоа, родителите не ја следат употребата на компјутер или пристапот до интернет. Ученикот може да знае многу повеќе за компјутерите отколку родителите, а ученикот е таинствен околу користењето на компјутерот, што може да вклучува играње насилни игри или интернет истражување за насилство, оружје или други вознемирувачки теми“.
Овој последен пасус го вклучува мислењето дека насилните видео игри доведуваат до пукање во училиштата. ФБИ нуди три предупредувања со својот водич: 1) Ниту една особина или одлика не треба да се разгледува изолирано или да ѝ се даде поголема тежина од другите; 2) Еден лош ден може да не ја одразува вистинската личност или вообичаеното однесување на ученикот и 3) Многу од овие особини и однесувања се забележани кај адолесцентите со други, ненасилни, проблеми.
Даниел Шехтер, клинички психијатар, напишал дека за бебето да се развие во проблематичен адолесцент кој потоа станува смртоносно насилен, мора да дојде до спојување на повеќе фактори, што е „комплицирано... како што е формирањето на торнадо на еден прекрасен пролетен ден во Канзас“.[26] Така, се зајакнува прашањето дека напаѓачите во училиштата не мора да потекнуваат од „лоши“ родители. Ништо повеќе од тоа што може да потекнуваат од внимателни, образовани, несовесни, слободни, оженети, навредливи или сакани родители.
Училишно малтретирање
Дороти Еспелаж од Универзитетот во Флорида забележала дека 8% од жртвите на малтретирање стануваат „лути и агресивни“. Таа додава: „Тие стануваат многу лути, може да се однесуваат агресивно на интернет. Можеби нема да возвратат, но дефинитивно размислуваат.“[27]
„Малтретирањето е вообичаено во училиштата и се чинеше дека игра улога во животите на многумина од училишните напаѓачи“.[28] Типична интеракција со малтретирање се состои од три дела, сторител т.е. насилник, жртва и еден или повеќе случајни минувачи. Оваа формула од три му овозможува на насилникот лесно да создаде јавно понижување за својата жртва. Учениците кои се малтретирани имаат тенденција да развиваат проблеми во однесувањето, депресија, помала самоконтрола и послаби социјални вештини и да имаат полоши резултати на училиште.[29] Откако ќе бидат понижени, жртвите никогаш повеќе не сакаат да бидат жртва и се обидуваат да го вратат својот имиџ со приклучување кон групи. Честопати, тие се отфрлени од своите врсници и продолжуваат со враќање на правдата во она што тие го сметаат за неправедна ситуација. Нивниот план за реставрација многупати резултира со насилство: 75% од напаѓачите во училиштата жртви на малтретирање.
Пукачот Увалде кој убил 21 лице често бил малтретиран во 4-то одделение во основното училиште Роб.[30][31]
Ментална болест
Се дебатира за степенот до кој менталната болест придонесува за пукање во училиштата.
Иако огромното мнозинство од ментално болните поединци се ненасилни,[32] некои докази сугерираат дека менталната болест или симптомите на ментално здравје се речиси универзални меѓу напаѓачите во училиштата. Извештајот од 2002 година на американската тајна служба и американското Министерство за образование открил докази дека мнозинството напаѓачи во училиштата покажале докази за симптоми на ментална болест, често недијагностицирани или нетретирани.[33] Криминолозите Фокс и Делатер забележуваат дека менталната болест е само дел од проблемот, сепак, и масовните стрелци имаат тенденција да ги екстернализираат своите проблеми, обвинувајќи ги другите и веројатно нема да побараат психијатриска помош, дури и ако е достапна. Според една статија напишана за огнено насилство и ментална болест, постоењето на насилство како излез за ментално болните е доста истакнато во некои случаи. Написот наведува од една студија дека 12% од луѓето со сериозни ментални болести извршиле мало или сериозно насилство во текот на минатата година, во споредба со 2% од луѓето без болест кои ги извршиле истите тие дела. Други научници заклучиле дека масовните убијци покажуваат заедничка констелација на хронични симптоми на ментално здравје, хроничен гнев или асоцијални особини и тенденција да ги обвинуваат другите за проблемите.[34] Сепак, тие забележуваат дека обидот да се „профилираат“ училишните убијци со таква констелација на особини, најверојатно, ќе резултира со многу лажни позитиви, бидејќи многу поединци со таков профил не се впуштаат во насилни однесувања.
Мекгинти и неговите колеги спровеле студија за да откријат дали луѓето имаат тенденција да го поврзуваат насилството од пукањето во училиштата со ментална болест, на сметка на други фактори.[35] Речиси 2.000 учесници прочитале вест за пукање во која на напаѓачот му била дијагностицирана ментална болест и имал шаржер со голем капацитет. Една група прочитала напис во кој биле претставени само фактите на случајот. Различна група прочитала статија за истото пукање, но во неа авторот се залагал за ограничување на оружјето за луѓето со ментална болест. Друга група прочитала за пукањето во напис во кој се предлагала забрана на шаржер со голем капацитет, и се залагало дека пукањето може да потекнува од општествен проблем, а не од индивидуален проблем. Контролната група не прочитала ништо. Потоа од сите учесници било побарано да пополнат прашалник во кој се прашуваат за нивните ставови за контролата на оружјето и дали мислат дека треба да има ограничувања за шаржери со голем капацитет. 71% од контролната група сметале дека ограничувањата за оружје треба да се применат на луѓе со ментална болест, а речиси 80% од учесниците кои ги читале написите се согласиле. И покрај фактот што написот ги изложил читателите и на менталната болест на напаѓачот и на фактот дека тој имал шаржер со голем капацитет, учесниците повеќе се залагале за ограничување на оружјето за лицата со ментална болест, наместо за забрана за шаржери со голем капацитет. Ова сугерира дека луѓето веруваат оти менталната болест е виновникот за пукање во училиштата наместо достапноста на оружјето или другите фактори на животната средина. Авторите изразиле загриженост дека предлозите за таргетирање на законите за контрола на оружјето кон лицата со ментална болест не ја земаат предвид сложената природа на врската помеѓу сериозните ментални болести и насилството, од кои голем дел се должи на дополнителни фактори како што е злоупотребата на супстанции. Сепак, врската е нејасна, бидејќи истражувањата покажале дека насилството кај ментално болните луѓе се јавува повеќе во лични средини.[36]
Исто така, може да се спомене дека големината на училиштето може да игра улога во присуството на проблеми со менталното здравје на напаѓачите. Во студија од истражувачите Бард, Ролке и Зејфман, од Соушал Сајанс Журнал, претставено е дека големината на училиштето и нивото на внимание што им се посветува на учениците може да претходат на насилни дејствија, бидејќи учениците кои вршат масовни пукања во поголемите училишта таму преминале од помали училишта. Ова додава важна нијанса на идејата дека поголемите училишта се повеќе склони кон масовно насилство со тоа што покажува дека стресот поврзан со губењето на личната поддршка дадена во помала заедница е тежина за учениците.[37]
Студија објавена во 2016 година заклучува дека 22% од масовните убиства се извршени од луѓе кои страдаат од сериозна ментална болест, а 78% не. Оваа студија, исто така, заклучила дека многу луѓе со ментални болести не се впуштаат во насилство врз другите и дека повеќето насилни однесувања се должат на други фактори освен на ментална болест.[38]
Собирачи на неправда
Во есеј на Нова Република од 2015 година, авторот на Колумбајн, Дејв Кален, опишал подгрупа на училишни напаѓачи (и други масовни убијци) познати како „собирачи на неправда“ или луѓе кои „никогаш не забораваат, никогаш не простуваат [и] никогаш несе олабавуваат“ пред да удрат надвор. Есејот ја опишува и ја проширува работата на пензионираната профилистка на ФБИ, Мери Елен О'Тул, која објавила рецензирана статија во списанието на оваа тема.[39] Во него се цитира и Гери Носнер, кој помогнал во создавањето и водењето на единицата за преговори за заложници на ФБИ, и служел како главен преговарач десет години.[40]
Теорија на насилни медиуми
Долго време се дебатира дали постои корелација помеѓу сторителите на пукање во училиште и видот на медиумите што тие ги користат. Популарен профил за училишни напаѓачи е некој што бил изложен или уживал да игра насилни видео игри. Сепак, овој профил многу истражувачи го сметаат за погрешен. Фергусон (2009) тврди дека поголемиот дел од напаѓачите во училиштата се млади мажи, кои се значително поагресивни од остатокот на населението. Мнозинството гејмери се исто така млади мажи.
Идејата за профилирање на напаѓачите во училиштата според видео игрите што ги играат потекнува од верувањето дека играњето насилни видео игри го зголемува нивото на агресивност на една личност, што пак може да предизвика луѓето да вршат екстремни акти на насилство, како што е пукање во училиште. Има малку или никакви податоци за поддршка на оваа хипотеза (Фергусон, 2009).
Некои истражувања за насилството во видео игри открива дека видео игрите имаат мало или никакво влијание врз агресијата. (Андерсон, 2004; Фергусон, 2007 и Спенсер, 2009)
Озлогласеност или слава
Масовни пукања во земјите од англиското говорно подрачје често се случуваат временски блиску едно по друго.[41] Во летото 1966 година, се појавиле две главни приказни на вестите: Ричард Спек убил осум жени во една ноќ во Чикаго, а Чарлс Витман застрелал и убил 15 луѓе од кулата на часовникот на Универзитетот во Тексас во Остин. Се смета дека ни двајцата не барале слава, но со новата клима на телевизиските вести, сепак ја добиле. Гледајќи го ова, 18-годишниот Роберт Бенџамин Смит купил пиштол и на 12 ноември 1966 година убил четири жени и едно мало дете во Розе-Мар колеџот за убавина во Меса, Аризона. „Сакав да станам познат, само сакав да си добијам име“, објаснил Смит. Тој се надевал дека ќе убие речиси десет пати повеќе луѓе, но пристигнал во кампусот на колеџот за убавина прерано. По апсењето, тој бил без каење, велејќи едноставно: „Сакав луѓето да знаат кој сум јас“.[42] Тауерс (2015), открил мало, но значително зголемување на веројатноста за второ масовно пукање во рок од две недели после првото.
Сепак, потребна е многу повеќе работа со поголем обем на истраги, за да се разбере дали ова е реален феномен или не. Некои го припишуваат ова на однесувањето на копирање,[43][44] што може да се поврзе со нивото на медиумска изложеност.[45][46] Во овие копирани престрелки, често сторителите го гледаат напаѓачот од минатото како идол, па сакаат да извршат уште поуништувачко, убиствено пукање со надеж дека ќе добијат признание или почит.[47] Некои масовни убијци ги проучуваат медиумските извештаи за претходните убијци.[48]
Преземање влијанија од литературата
Една од озлогласените книги, романот Бес од 1977 година на Стивен Кинг (напишан под псевдонимот Ричард Бахман), била поврзана со пет престрелки во училиштата и заложнички ситуации кои се случиле помеѓу 1988 и 1997 година,[49][50][51][52] најновото од нив, пукањето во средното училиште Хит во 1997 година, на крајот влијаело врз одлуката на Стивен Кинг засекогаш да ја повлече книгата од печатење.[53]
Фреквентни трендови
Престрелките во училиштата се „модерен феномен“. Имало случаи на вооружени напаѓачи или бомбаши кои ги напаѓале училиштата во годините пред пукањето во Граничното средно училиште во Мозес Лејк, Вашингтон во 1996 година, „но тие биле од понизок профил“, според новинарот Малколм Гладвел во 2015 година.[54] Конкретно во САД, најновиот тренд е надолен следејќи ги скоковите од 1990-тите години, но во исто време тие имаат тенденција кон поголема веројатност да бидат однапред смислени и извршени со строг план во умот.[55]
Студијата на Универзитетот Нортистерн покажала дека „четири пати повеќе деца биле убиени во училиштата во раните 1990-ти отколку денес“.[56]
На 27 август 2018 година, радиото НПР објавило дека извештајот на американското Министерство за образование, објавен претходно во таа година, за учебната 2015-2016 година вели дека „речиси 240 училишта ... пријавиле најмалку 1 инцидент со пукање поврзано со училиште“. Меѓутоа, кога радиото го истражувало ова „тврдење“, можело да потврди само 11 вистински инциденти.[57]
По региони
Африка
Следното е список на инциденти со престрелки што се случиле во училиштата во Африка.
18-годишен ученик со пушка пукал и ранил седум свои школски другари, откако добил прекор. Напаѓачот потоа избегал со автомобилот на неговиот татко.
Совето училиште
Совето, Јужна Африка
29 јули 1999 година
3
Наставникот Чарлс Рабороко застрелал и убил тројца негови колеги во кабинетот за персонал во средното училиште „Анкор“ во Совето. Кога се обидел да побегне, бил спречен од гневни ученици надвор од училиштето, при што се сокрил во училница, каде подоцна бил уапсен од полицијата. Се вели дека Рабороко бил лут на една од неговите жртви, Хенри Лебеа, кого го убил со пет истрели во главата.[58][59]
Џако Стиглинг, наставник во средното училиште Гимназиум во Велком, Јужна Африка го застрелал заменик-директорот Јохан Либенберг (53) во неговата канцеларија пред да го сврти пиштолот кон себе и да изврши самоубиство.[60]
По расправија, 25-годишен маж пукал и тешко ја ранил својата девојка, која работела како службеничка во средното училиште Јонгингаба. И 12-годишно девојче било убиено во училница од заскитан куршум. Напаѓачот се обидел да побегне. Подоцна бил фатен и убиен од разгневена толпа.[61]
17-годишник Енрико Мартин бил застрелан во главата додека влегувал во средното училиште „Спес Бона“. Подоцна починал во болница. Властите веруваат дека нападот бил поврзан со банди. Нема апсења.[62][63]
Цуи Јин, 41-годишен поранешен наставник по физичко образование во средното училиште Ли Шинг во Тајпеј, со пиштол ги застрелал директорот, сопругата на директорот и уште петмина членови на гимназијата, како одмазда за неговото отпуштање. Тој ранил уште тројца, меѓу кои и ќерката на директорот, пред да избега со такси. Тој бил уапсен и осуден на смрт.[69][70]
Масакрот во Маалот бил терористички напад извршен од Демократски фронт за ослободување на Палестина во основното училиште Нетив Меир во градот Маалот. Масакрот вклучувал дводневно земање заложници на 115 луѓе што завршило со смрт на над 25 заложници.
Масакрот во Сана бил масакр во училиште што се случил во Сана, Јемен. Мохамед Ахман ал-Назири, 48, нападнал стотици ученици во две училишта, убивајќи шест деца и двајца возрасни со автоматска пушка. Назири, чии пет деца оделе во училиштето Талаи, тврдел дека една од неговите ќерки била силувана од училишниот администратор. Не биле пронајдени докази за ова. Назири бил осуден на смрт следниот ден и погубен на 5 април 1997 година.[71]
Ученик бил застрелан од член на братство откако бил помешан со член на ривалско братство.[72]
Пукање во средното училиште во округот Лонгжу
Лонгжу, Кина
19 октомври 1999
1 (сторителот)
Откако го поминал попладнето пиејќи, училишниот чувар Лианг Јонгченг влегол во студентскиот дом во средно училиште во округот Лонгжу и се заканил дека ќе ги убие сите што се обиделе да го спречат. Тој на крајот извршил самоубиство, но пред тоа застрелал со ловечка пушка учител и шест ученици.[73]
Средно училиште Број 34
Лонгжу, Кина
26 септември 2002
2 (вклучувајќи го сторителот)
Јанг Женгминг, кој работел како возач на минибус во средното училиште број 34 во Лонгжу, со ловечка пушка убил наставник и ранил уште двајца во училиштето, а една од ранетите била неговата поранешна девојка. Полицијата го застрелала откако два часа преговарала со него додека стоел на покривот и се заканувал дека ќе изврши самоубиство.[74][75]
Четворица загинале во пресметка меѓу провладини и антивладини активисти.
Пукање во меѓународно училиште Еуро
Гургаон, Индија
12 декември 2007
1
Пукањето се случило во Еуро интернејшнал, приватно средно училиште во Гургаон, Харајана, Индија. Вооружените напаѓачи биле двајца 15-годишни студенти кои пукале и убиле еден 15-годишен ученик.[78]
29-годишниот Фарда Гадиров отворил оган со полуавтоматски пиштол ПМ Макаров во училишната зграда на Азербејџанската Државна нафтена академија, при што убил 12 лица, а ранил 13 други. Тој се самоубил пукајќи си во главата.[79]
Пукање во училиштето Џувен
Џувен, Гуангдонг, Кина
27 октомври 2011
1
16-годишен ученик бил убиен со истрел на влезот од училиштето.[80][81]
29-годишен невработен наставник пукал во ученици и наставници, убил 4 девојчиња и ранил повеќе од 20 други пред да биде совладан од вработените во училиштето. Петтото девојче умрело поради паѓање низ скалите.
Ученик од средното училиште Јоаким Лелевел, Станислав Лавринович, пукал и активирал рачна граната која го убила него, двајца ученици и еден наставник додека полагале матура (завршен испит). Неговиот пријател Јануш Обрабалски се обидел да активира друга граната, која се покажала дека била неисправна. Обрабалски потоа изврши самоубиство пукајќи си во главата.Подоцна во една од училниците била пронајдена бомба оставена од двајцата.
17-годишен ученик испукал петнаесет куршуми во толпата на училишното танцување во Кунгалвс Лароверк, убивајќи еден ученик и ранил шест други пред да избега. Следното утро сам се предал на локалната полиција и бил уапсен.
42-годишниот Волтер Зајферт нападнал бројни ученици и возрасни со домашно изработен пламенофрлач, убивајќи осум ученици пред да ги убие своите последни две жртви, двете учителки, со копје. Потоа проголтал паратион и починал следниот ден.
Вооружен со ловечка пушка, Роберт Моне влегол на час во училиштето Сент Џон. Тој ги подложил 14- и 15-годишните ученици и нивната бремена наставничка, Нанет Хансон, на искушение од еден ипол час, пред да ја застрела Хансон, силувал едно девојче и сексуално нападнал друго.[85]
34-годишен чешки бегалец Карел Чарва отворил оган во училница во шесто одделение, прво пукајќи во наставничката, а потоа убил тројца ученици и повредил уште четиринаесет. Потоа убил учител и полицаец кои се обиделе да интервенираат пред да се самоубие. Триесет деца претрпеле шок за време на инцидентот.
Сеопфатно училиште Ферес
Хајам Ферерс, Обединето Кралство
6 јануари
1988
0
Три месеци откако бил избркан, Дарен Фаулер се вратил во своето поранешно училиште, Сеопфатното училиште Ферес, пукал и ранил двајца наставници и двајца ученици пред да биде совладан од персоналот.[87]
35-годишниот студент Флеминг Нилсен застрелал две лица и ранил уште две со пушка пред да си го одземе животот.[89]
Масакрот во Данблан
Данблан, Обединето Кралство
13 март
1996
18
43-годишниот Томас Хамилтон отворил оган во гимназија при што убил шеснаесет деца и еден возрасен, а ранил уште петнаесет пред да се самоубие. Останува најсмртоносниот напад врз деца во британската историја.[90]
A ban on the ownership of handguns was introduced in the United Kingdom (with the exception of Northern Ireland) following the massacre.[91]
17-годишен ученик отворил оган во училиштето, при што ранил тројца ученици и еден наставник. Еден ученик бил тешко повреден. Тоа било првото пукање во училиште во историјата на Холандија.[92][93]
19-годишниот Роберт Штајнхаузер почнал да пука низ своето поранешно училиште, кон наставниците и членовите на факултетот. Убиени биле 12 наставници и еден администратор, заедно со двајца ученици и еден полицаец, а едно лице било повредено. Сторителот потоа се самоубил.[94]
Пукање во Кобург
Кобург, Германија
3 јули
2003
1 (сторителот)
16-годишен ученик, познат само како Флоријан К., пукал и го ранил својот наставник и училишниот психијатар кој интервенирал, а потоа си го одзел животот.[95]
Група од 32 Чеченци вооружени напаѓачи упаднале во училиштето бр. 1 во градот Беслан утрото на 1 септември 2004 година и продолжиле да држат околу 1.100 луѓе како заложници во гимназијата на училиштето.
Во текот на следните 3 дена, 333 луѓе (без вооружените лица) загинале, вклучително и 160 заложници кои, наводно, загинале откако покривот на гимназијата се урнал од пожар предизвикан од експлозија. Сите, освен еден од вооружените лица, кои биле членови на исламистичката и чеченската националистичка терористичка група Ријад-ус Салихин, биле убиени од безбедносните сили за време на нападот.
Масакрот се смета за најсмртоносниот училиштен напад во историјата на човештвото.
Пукање во училиште во Роц
Роц, Германија
7 март
2005
0
Откако добил наредба да ја напушти училницата, 14-годишен ученик се вратил со пиштол и се заканувал по животот на 35-годишниот одделенски наставник. За време на борба оружјето било испукано и одземено од ученикот. Наодите на истражителите наведуваат дека ученикот немал намера да го убие наставникот, туку себеси. Никој не е повреден.[96]
Напад на училиштето Гешвистер Шол
Емсдетен, Германија
20 ноември
2006
1 (сторителот)
18-годишниот Бастијан Босе, поранешен ученик во училиштето, испукал неколку истрели со две пушки и пиштол, а исто така фрлил неколку рачно изработени димни бомби пред да се самоубие. Инцидентот завршил без други жртви, при што биле повредени 37 лица, меѓу кои четворица ученици кои се здобиле со прострелни рани, еден наставник повреден со удар со димна бомба во лицето, шеснаесет полицајци кои настрадале од вдишување чад и училишниот чувар кој бил застрелан во пределот на стомакот внатре во училиштето.
Пукање во училиштето Џокела
Тусула, Финска
7 ноември
2007
9 (вклучувајќи го сторителот)
18-годишниот Пека-Ерик Овинен отворил оган во главниот ходник на училиштето, убивајќи шест ученици, директорката Хелена Калми и училишната медицинска сестра пред да пука и да се рани во обид за самоубиство, а подоцна починал во болница. Уште едно лице се здобило со прострелни рани, а единаесет лица се повредени од скршено стакло додека бегале од училишната зграда. Ден пред инцидентот, Овинен објавил видео на YouTube во кое го предвидел масакрот во училиштето.[97][98]
Пукање во училиштето Каухајоки
Каухајоки, Финска
23 септември
2008
11 (вклучувајќи го сторителот)
22-годишниот ученик Мати Јухани Саари влегол во училиштето преку подрумот и отворил оган во училницата во која одел пред да ја запали со домашни молотови коктели, а потоа да побегне од местото. Во инцидентот загинале девет ученици и еден член на персоналот. Една жена била застрелана во главата и критично ранета, но преживеала по две операции, додека уште десет студенти се здобиле со полесни повреди како исчашувања и исеченици од скршено стакло. Властите на крајот го пронашле Саари, кој се застрелал, но сè уште бил жив, и починал по кратко време. Се претпоставувало дека случајот Џокела, претходната година (погоре), го инспирирал Саари да го изврши масакрот.[99]
Пукање во училиште во Виненден
Виненден, Германија
11 март
2009
16 (вклучувајќи го сторителот)
17-годишниот Тим Кречмер, поранешен ученик во училиштето, отворил оган во две училници и хемиска лабораторија, при што убил девет, а ранил седум други. Тој успешно избегал од училиштето, при што убил две учителки. Потоа, тој застрелал и го убил чуварот на психијатриска установа, а подоцна убил возач со автомобил, кој го однел во друг град пред да побегне неповреден. Сторителот отворил оган во салон за автомобили откако неуспешно се обидел да украде автомобил, при што убил двајца, а ранил уште двајца. Тој потоа извршил самоубиство по кратка престрелка со полицијата.[100][101]
19-годишниот Димитрис Патманидис пукал и ранил студент и двајца работници од блиската техничка фирма пред да пука и да се рани во главата при обид за самоубиство. Подоцна починал во болница.[102]
Деветгодишен ученик пукал од сачмарка во училиштен двор, но, во инцидентот немло повредени. Стрелецот бил разоружан и совладан од наставничката, но поради возраста не му се судело за делото, иако татко му бил казнет затоа што не ги чувал пушката и муницијата според норвешките закони. Ова било прво пукање во норвешко училиште.[103]
23-годишен студент влегол во зградата на универзитетскиот институт за биофизика и отворил оган во училницата, убивајќи еден човек. Во претходните извештаи било пријавено дека две лица биле во критична состојба, а трето во тешка состојба.[104]
23-годишниот Мохамед Мерах отворил оган во едно еврејско дневно училиште, при што убил тројца ученици и еден наставник. Инцидентот бил последен од трите терористички напади врз француски војници и Евреи, кои се случиле во период од осум дена. Сторителот подоцна бил застрелан и убиен од полицијата по масивна тридневна потера и 30-часовен судир во неговиот дом.[105]
Средношколецот Сергеј Гордеев, вооружен со две пушки, насилно поминал покрај чувар, зел заложници и го убил својот професор по географија. Потоа убил еден полицаец и ранил друг кој пристигнал на местото на настанот. Подоцна ги ослободил заложниците и бил фатен од полицијата откако татко му дошол во училиштето.
15-годишно момче со пиштол го убил својот наставник по германски јазик во училиштето во Палалина. Сите ученици биле евакуирани во училишната сала, а полицијата го уапсила напаѓачот. Засега останува нејасно зошто дошло до пукањето.
13-годишно момче вооружено со самострел и мачета убил наставник и повредил 4. Тој е првиот ученик кој организирал пукање во училиште во Шпанија. Неговиот професор по физичко образование успеал да разговара со него, и го убедил да седи во училница додека не дојде полицијата. Според шпанскиот закон, момчето е ослободено од правна одговорност бидејќи е под 14 години.
Пукање во средно училиште во Токвил
Грас, Франција
16 март
2017
0
16-годишно момче, вооружено со пушка, два пиштоли, револвер и две гранати отворило оган во средното училиште Алексис де Токвил во Грас во јужна Франција. Повредени се вкупно пет лица, четворица ученици и директорот на училиштето. На местото на настанот се испратени антитерористички командоси, а напаѓачот е уапсен. Било откриено дека сторителот е ученик во училиштето, а неговите профили Фејсбук и Јутјуб покажале дека тој е заинтересиран за масакрот во Колумбајн и гледал видеа за тоа како се прави домашно оружје.[106]
Пукање во училиште во Шадринск
Шадринск, Русија
21 март
2018
0
13-годишно девојче отворило оган со гасен пиштол во своето училиште во руската област Курган, при што биле повредени седмоодделенци. Жртвите се здобиле со модринки и гребнатини.[107]
Пукање во училиште во Барабинск
Барабинск, Русија
10 мај
2018
1 (сторителот)
Студент застрелал друг студент со двоцевка пушка и се убил себеси.[108]
Бомба експлодирала на првиот кат, а потоа Владислав Росљаков, 18-годишно момче, почнал да пука во луѓето во трпезаријата на колеџот на вториот кат. Вкупно 21 лице загинале, а над 50 лица биле повредени.[109]
18-годишен студент по бионаука пукал во предавална, ранувајќи четири лица пред да се застрела во Ботаничката градина. Младата 23-годишна жена која била застрелана во главата починала од повредите по завршувањето на нападот.
Пукање во градинка во Вешкајма
Вешкајма, Русија
26 април
2022
5 (вклучувајќи го сторителот)
26- годишен со ментална болест отворил оган во градинка при што убил 3 лица и се самоубил.
Поранешниот ученик Артјом Казанцев влегол во училиштето бр. 88 и отворил оган со два пиштоли Макаров, убивајќи 18 лица и ранил 23 други пред да се самоубие. На видеото објавено од инспекторите се гледа како Казанцев носи балаклава и маица со свастика.[110][111][112]
13-годишно момче влегло во училиштето и отворило оган со пиштол Застава CZ99, убивајќи го обезбедувачот, а потоа пукал во учениците во ходникот. Потоа влегол на час по историја каде прво пукал во професорката по историја, а потоа во другите ученици. Тој го користел пиштол на татко му, а поседувал и молотови коктели кои не ги употребил. Напаѓачот, наводно, имал список со приоритетни деца да ги таргетира и планирал во кои училници да влезе.
Студент пукал на Филозофскиот факултет, убил 14-мина, а ранил 25 пред да се самоубие. Сторителот исто така го убил и својот татко, претходно во текот на денот.
Канада
Оваа статија е наведена по хронолошки редослед и дава дополнителни детали за инцидентите во кои било пукано со огнено оружје во училиште во Канада, вклучително и инциденти со пукање во училиштен автобус. Масовните убиства во Канада се опфатени со Список на масакри во Канада.
Име
Локација
Датум
Година
Жртви
Белешки
Пукање во училиште во Маркдејл
Маркдејл, Онтарио
25 август
1884
1 (сторителот)
28-годишниот главен учител Вилијам Норис со три истрели ја ранил Фани Форд, наставничка која го одбила неговото додворување. Потоа фатално си пукал во глава.[115][116]
Пукање во училиште во Кингстон
Кингстон, Онтарио
28 април
1902
1
Беатрис Холанд, 14-годишна ученичка, била застрелана и убиена од соученик во училиштето Фронтенац. Сторителот, 15-годишниот Ерик Шарп, побегнал од местото, но подоцна сам се предал на полицијата.[117]
Пукање во училиште во Алтона
Алтона, Манитоба
10 октомври
1902
2 (вклучувајќи го сторителот)
Хенри Џ. Товс, учител, се соочил на патот со тројца училишни управници со кои имал некои проблеми, извадил револвер и ги застрелал сите. Товс потоа се вратил во училишната зграда и застрелал три ученички кои биле деца на доверителите пред да се самоубие. Еден од учениците загинал, а сторителот починал неколку месеци подоцна.[118][119]
19-годишниот Стен Вилијамсон отворил оган со пушка калибар 22 во преполниот ходник на средното училиште Рос Шепард, при што го убил 16-годишниот Хауард Гејтс и ранил пет тинејџерки. Пукањето завршило кога тројца 18-годишни студенти го држеле напаѓачот додека да биде уапсен од полицијата.[120]
16-годишниот вооружен напаѓач Мајкл Слободан застрелал и убил соученик и наставник, а повредил уште 13 ученици пред да го сврти пиштолот кон себе и да се самоубие во училишниот ходник.[121]
Роберт Пулин, 18-годишен ученик во Сент Пиј, отворил оган кон своите соученици со сачмарка, убивајќи еден и ранил петмина пред да го сврти пиштолот кон себе и да се самоубие. Пулен ја силувал и ја избодел до смрт својата 17-годишна пријателка Ким Работ пред пукањето. За инцидентот е напишана книга со наслов „Силување на нормален ум“.
17-годишен ученик убил 16-годишник, поради расправија поврзана со музичката група Kiss.[121] He was arrested and found not guilty of first-degree murder by reason of insanity.[121]
Директорот на училиштето избркал група прекршители од училиштето. Тие се вратиле по еден час и кога се соочиле со директорот, маж (19) пукал во него. Никој не бил повреден. Поради овој инцидент подоцна била подигната ограда околу училиштето.[123]
25-годишниот Марк Лепин, вооружен со легално набавена полуавтоматска пушка и ловечки нож, почнал да пука низ училиштето, убивајќи четиринаесет жени и ранил уште десет жени и четворица мажи пред да се самоубие.
Д-р Валери Фабрикант, 52-годишен поранешен вонреден професор по машинско инженерство во Конкордија, застрелал и убил четворица свои поранешни колеги и ранил петти пред да биде совладан од две лица кои ги зел како заложници, а потоа бил уапсен од полицијата.
Пукање во средното училиште В.Р. Мајерс
Табер, Алберта
28 април
1999
1
14-годишниот ученик, Тод Камерон Смит, влегол во неговото училиште и пукал во тројца ученици, убивајќи еден, а ранувајќи друг пред да биде уапсен.[124] This shooting took place only eight days after the Columbine High School massacre and is widely believed to have been a copycat crime.
На 10 декември 2004 година, вооружен маж ја застрелал 47-годишната учителка од 10 одделение Ајшегул Кандир во главата повеќе пати на паркингот во средното училиште Брамалеа. Г-ѓа Кандир била прогласена за мртва во болница подоцна во текот на денот.[125]
Двајца 17-годишни канадски државјани биле уапсени на 27 мај 2007 година и обвинети за убиство од прв степен на 15-годишен студент на колеџот С.В. Џеферис. Пред едно од апсењата, полицијата презела необичен чекор да добие судска дозвола да ги објави името и фотографијата на еден од осомничените, бидејќи се сметал за вооружен и опасен. Медиумите го објавиле неговиот идентитет и фотографија, а потоа морале да ги тргнат објавите од нивните интернет-страници откако тој бил уапсен неколку часа подоцна.
16-годишно момче било застрелано во градниот кош на паркингот во училиштето по расправија во која учествувале неколку лица. Жртвата била хоспитализирана во критична состојба. На 17 септември 2008 година, полицијата во Торонто објавила дека извршила две апсења во случајот.[127]
Најмалку еден истрел бил испукан од пиштол по конфронтација меѓу четворица студенти, при што жртвата се здобила со рана во слепоочницата. Двајца 17-годишници биле обвинети од полицијата, едниот со обвинение за пукање, а другиот за заговор.[128][129]
Една жена била застрелана и се здобила со повреди, а друга жена добила полесни повреди кои не се поврзани со пиштол од осомничениот за време на пукањето што се случило во Универзитетскиот студентски центар. Кемон Едвардс (22) тврдел дека носел пиштол кој случајно испукал во преполниот студентски центар околу 22:45 часот. Тој се соочил со 17 обвиненија, вклучително и невнимателна употреба на огнено оружје и тежок напад.[131]
Две лица загинале, а седум други биле повредени кога 17-годишен ученик отворил оган во училиштето на заедницата Ла Лош. Пред пукањето во училиштето, осомничениот застрелал двајца негови братучеди во домот. Осомничениот бил приведен.[132]
18-годишен ученик бил критично повреден откако бил застрелан пред средното училиште Каслбрук во Брамптон, Онтарио од 17-годишен ученик. Осомничениот бил приведен.[133]
Мексико
Следува список на инциденти со престрелки што се случиле во училиштата во Мексико.
13-годишниот средношколец, Алехандро, случајно ја застрелал соученичката Далија Гомес во главата во Институтот Анхел дел Кампо. Раната ѝ нанела значителна невролошка повреда по што паднала во кома. Подоцна била прогласена за мозочна смрт. Алехандро наводно го однел пиштолот во училиште за да им го покаже на пријателите.[134]
Пукање во училиште во Сиудад Незахуалкојотл
Сиудад Незахуалкојотл
7 февруари
2005
0
Средношколец случајно со оружје со калибар 25, застрелал соученичка во ногата. Таа не била во критична состојба.[135]
Пукање во училиштето Винстон Черчил
Мексико
13 јуни
2007
1
Фернандо Марсело Мартинес Гонсалес, татко на ученик, влегол во училиштето во време кога требало да започне наставата. Ја застрелал директорката на предучилишната установа Карла Хименес Бањос со пиштол калибар 9 мм. Ова се случило откако училиштето ги известило Фернандо и неговата поранешна сопруга дека нема да дозволат нивниот син да оди во училиште.[136]
Сторителот ја зел заменик директорката како заложник и ѝ вперил пиштол во главата. Набргу потоа ја убил и се самоубил откако бил опкружен од службеници.[137]
Додека родителите чекале да ги земат децата од училиште, мажи од два автомобила почнале да пукаат од автомати, убивајќи еден маж, а раниле четири жени и еден маж. Основното училиште било затворено. Мотивот за нападот се наведува дека е непознат.[138]
30-годишен маж бил убиен со девет куршуми пред очите на децата во основно училиште додека си заминувале. Пукањето предизвикало паника кај родителите на децата, од кои некои биле сведоци на пукањето. Вооружениот напаѓач бил неидентификуван.[139]
Пукање во училиште во Атизапан
Атизапан де Сарагоса
6 мај
2014
1
13-годишниот Рикардо Ордонез бил убиен со истрел во училиште. Уапсен бил сторителот 15-годишник.[140]
Пукање во Американски колеџ
Монтереи, Нуево Леон
18 јануари
2017
2 (вклучувајќи го сторителот)
15-годишен Федерико Гуевара Елизондо убил со пукање 2 ученици и еден наставник, а потоа се самоубил.[141]
Двајца дилери на дрога кои оперирале во Сиудад Универзитарија, биле застрелани од двајца дилери на дрога од спротивставени картели. Двете жртви, на возраст од 20 и 29 години, починале истиот ден вона медицинска клиника. Иако пукањето се довивало во училиште, немале никаква врска со институцијата.[143]
Пукање во училиште Лос Мочис
Лос Мочис, Синалоа
25 февруари
2018
1
Вооружена група убијци го застрелале Џоел Медина, директор на операции на локалната полиција и студент по право на Автономниот универзитет во Синалоа, додека пристигнувал на паркингот на универзитетот. Осомничените подоцна биле вклучени во престрелка против полициските сили.[144]
Пукање во училиште во Хуикскиликан
Хуикскиликан
11 април
2018
0
По жестока расправија меѓу двајца студенти, студент извадил пиштол и пукал во стомакот на другиот ученик. Сторителот побегнал од местото на настанот во својот дом каде се самоубил, бидејќи се верувало дека се покајал. Жртвата го преживеала нападот.[145]
Пукање во училиште во Сиудад Викторија
Сиудад Викторија
24 април
2018
1
Неуспешен обид за киднапирање довел до тоа непознат број стрелци да се симнат од возило и да пукаат во учениците внатре во училишниот објект. Застрелани биле 3 машки, од кои еден починал, а 2 женски лица.[146]
Пукање во училиште во Николас Ромеро
Николас Ромеро
12 февруари
2019
1
Настаните се случиле во средното училиште Хуана де Асбаје во општината Сиудад Николас Ромеро, сместено во предградието на градот Мексико. 13-годишно момче било случајно застрелано од соученик кој му демонстрирал пиштол калибар 22. Сторителот бил приведен од локалните власти.[147]
Пукање во училиште во Сан Андреас Хуакспалтепек
Сан Андреас Хуакспалтепек, Оаксака
21 февруари
2019
1
Во едно основно училиште во мала заедница во јужните региони на државата Оаксака, вооружени лица влегле во училиштето и пред очите на некои од учениците во училиштето убиле наставник под закана со пиштол. Не се познати причините зошто бил мета.[148]
Пукање во училиште УАЗ
Закатекас
10 април
2019
1
22-годишна студентка била застрелана 8 пати од еден вооружен маж. Нападот бил директно насочен кон неа.[149]
Пукање во колеџот Сервантес
Тореон, Коахуила
10 јануари
2020
2 (вклучувајќи го сторителот)
11-годишен ученик со две пушки пукал и ранил двајца наставници и тројца соученици, а потоа се самоубил. Еден наставник починал од повредите. Останало нејасно како ученикот внесол пушки во училиштето. Весникот „Ел Универзал“ објавил дека сторителот бил под влијание на видео игра и изјавил на група на Фејсбук дека сака да го повтори пукањето во училиштето во Монтереј од 2017 година. Тој бил облечен во бела маица на која имало натпис „Природна селекција“ и трегери, кои потсетувале на Ерик Харис од масакрот во средното училиште Колумбајн.[150][151]
Океанија
Следува список на инциденти со престрелки што се случиле во Океанија.
Име
Локација
Датум
Биланс на жртвите
Белешки
Пукање во училиште во Ваикино
Нов Зеланд
19 октомври 1923 година
2
Две деца убиени и девет ранети, вклучувајќи го и директорот, од Џон Хигинс. Ова е прво и единствено пукање во училиште во Нов Зеланд.[152]
Гимназија Орара
Пристаниште Кофс, Австралија
19 јуни 1991 година
0
Ученик донел пушка во училиште при што повредил 2 наставници и 1 ученик. Бил соборен на земја од другите ученици. Ова било првото познато пукање во училиште во Австралија.[153]
Ученик донел две пушки во училиште. Испукал два истрели и училиштето било евакуирано. Ученикот останал во училиштето додека не бил изваден од полицијата.[154]
Студент отворил оган во ресторанот на кампусот на Универзитетот Ла Троб во кој порано бил вработен, при што го уби менаџерот на ресторанот. Други биле повредени.[155]
За време на расправија со братот на неговата девојка, 16-годишен ученик извадил пиштол и почнал да пука во неговото средно училиште, погодил тројца ученици во близина, од кои еден фатално.[159]
Ученик од приватното училиште Гојасес смртно застрелал 2 соученици и повредил четворица, се обидел да се самоубие, но бил убеден да не го стори тоа од наставникот, при што бил уапсен веднаш по злосторството.[162]
Двајца тинејџери, 15, влегле вооружени и пукале врз соучениците од државното училиште Жоао Маноел Мондроне во Медијанеира, западна Парана, 60 км од Фоз до Игуачу. Според полицијата, двајца ученици се повредени, од кои едниот на возраст од 15 години тешко, со истрел во грбот, во близина на ’рбетот, другиот 18-годишен бил погоден со гребнатинка во едната нога.[163]
Двајца мажи влегле во училиштето и застрелале двајца вработени, а потоа ги нападнале учениците, убивајќи најмалку шест ученици, а раниле најмалку десет други. Двајцата извршиле самоубиство пред пристигнувањето на полицијата.[164]
14-годишно момче облечено во црно влегло во општинското училиште „Еврид Санта Ана“ прескокнувајќи ѕид, носел маска, пиштолот од неговиот татко, мачета и наводна рачно изработена бомба. Откако влегол во училиштето пукал во 19-годишна жена по име Геане да Силва Брито, таа боледувала од церебрална парализа и не можела да ги движи нозете, поради што не можела да побегне од истрелите и починала. Сторителот бил застрелан четири пати откако во него пукал полицаец, сторителот бил пренесен во болница и е во тешка состојба.[165]
Престрелките во училиштата се „уникатна американска криза“, според Вашингтон пост во 2018 година.[172] Престрелките во училиштата се сметаат за „премногу американски“ феномен поради достапноста на огнено оружје во САД.[54] Децата во училиштата во САД имаат активни вежби за стрелање.[173] Според USA Today, во 2019 година „околу 95% од државните училишта имаат ученици и наставници кои практикуваат да се гушкаат во тишина, криејќи се од имагинарен напаѓач“.[173]
Помеѓу масакрот во средното училиште Колумбајн во 1999 година во Колорадо и пукањето во основното училиште Сенди Хук во 2012 година во Конектикат, имало 31 престрелка во училишта во САД и 14 во остатокот од светот заедно.[4] Помеѓу 2000 и 2010 година, броејќи ги инцидентите од 37 земји во кои некој бил повреден или убиен на училиште, со две или повеќе жртви, а не сметајќи ги „самоубиствата, убиствата надвор од кампусот, убиствата предизвикани од владини акции, војска, терористи или милитанти“, бројот на такви инциденти во САД бил за еден помалку отколку во другите 36 земји заедно; во огромното мнозинство на инциденти во САД, сторителите користеле пиштоли.[3][174]
Федералната влада на Соединетите Американски Држави ги следи престрелките во училиштата, и како што е наведено погоре, извештајот на американското Министерство за образование, објавен претходно за учебната 2015-2016 година, вели дека речиси 240 училишта ... пријавиле најмалку 1 инцидент во кој имало пукање“. Радиото НПР независно го оценувале ова тврдење и потврдиле само 11 од 240 наведени инциденти.[57] Решавањето на престрелките во училиштата во САД било отежнато со усвојувањето на Амандманот на Дики од Конгресот на Соединетите Американски Држави во 1996 година, кој наложил да не се користат средства од Центрите за контрола и превенција на болести „да се застапува или промовира контрола на оружјето“.[175][176][177] Наместо тоа, Конгресот се потпира на независно истражување направено од непартиски организации за добивање податоци за оруженото насилство во САД.
Помеѓу масакрот во Колумбајн и пукањето во средното училиште Санта Фе во 2018 година во Тексас, повеќе од 214.000 ученици доживеале огнено насилство во 216 училишта, а најмалку 141 дете, воспитувачи и други луѓе биле убиени, и уште 284 биле повредени. 38% од учениците кои доживеале пукање во училиште биле Афроамериканци, иако Афроамериканските ученици биле 16,6% од училишната популација.[178] Училиштата во најмалку 36 држави и округот Колумбија доживеале пукање.[172]
Многу престрелки во училиштата во САД резултираат со една нефатална повреда.[179] Видот на огнено оружје што најчесто се користи при пукање во училиштата во САД е пиштолот. Три престрелки во училиштата (масакрот во Колумбајн, масакрот во Сенди Хук и пукањето во средното училиште Паркленд во 2018 година во Флорида), ги даваат 43% од жртвите, а типот на огнено оружје што се користел во најсмртоносните училишни престрелки била пушката.[172] Шаржерите со голем капацитет, што му дозволуваат на сторителот да испука десетици куршуми без да мора повторно да се наполни, биле користени во престрелките во Колумбајн и Сенди Хук.[180]
70% од напаѓачите во училиштата биле на возраст под 18 години, со просечна возраст од 16 години. Повеќе од 85% од сторителите го набавиле огненото оружје од дома или од пријатели или роднини.[178] Целните престрелки во училиштата, оние што се случувале на пример во контекст на расправија, биле трипати почести од оние што изгледале како неселективнои. Повеќето извршители на престрелки во училиштата не покажале знаци на ослабувачко ментално растројство, како што се психоза или шизофренија, иако повеќето масовни убијци обично имаат или покажуваат знаци на депресија. Од друга страна, асовниот убиец Ерик Харис речиси сигурно бил психопат, како што забележа ФБИ.[172] Помеѓу масакрот во Колумбајн и 2015 година, „повеќе од 40 луѓе“ биле „обвинети за заговори во стилот на Колумбајн“, речиси сите биле бели машки тинејџери и речиси сите го проучувале нападот во Колумбајн или ги навеле сторителите на Колумбајн, Ерик Харис и Дилан Клеболд како инспирација.[181]
Најмалку 68 училишта во кои имало пукање, во училиштето вработиле полицаец или чувар, во сите освен неколку, пукањето завршило пред какво било посредување. Чувари или други службени лица биле присутни за време на четири од петте инциденти со пукање во училиштата со најголем број мртви или повредени: Колумбајн, пукањето во средното училиште Сантана во 2001 година во Калифорнија, пукањето во средното училиште округот Маршал во Кентаки во 2018 година и Стоунмен Даглас.[172][182]
Во текот на 1996 година, Центрите за контрола и превенција на болести заедно со Министерството за образование на САД и Министерството за правда на Соединетите Американски Држави, објавиле преглед на смртни случаи поврзани со училишта кои настанале како резултат на насилство, вклучително и експлицитно „смрт ненамерно поврзана со огнено оружје“, за учебните години 1992–1993 и 1993–1994 година.[186] Втората студија (Андерсон; Кауфман; Симон 2001), продолжение од студијата од 1996 година, била објавена на 5 декември и го опфатила периодот 1994-1999 година.[187]
Студија на американската тајна служба заклучила дека училиштата полагаат лажна надеж во физичката безбедност, кога треба да обрнат повеќе внимание на однесувањето на учениците пред нападот. Политиките за нулта толеранција и детекторите за метал „не се корисни“, откриле истражувачите на Тајната служба, бидејќи пукачите често не прават напор да го скријат оружјето. Истражувачите се фокусирале и на прашањата за потпирање на обучени полициски тимови, но се знае дека повеќето напади завршуваат пред да пристигне полицијата. Некорисно е и протерување на учениците за мали прекршоци, кога се знае дека тоа може да е искрата што некои од нив ги тера да се вратат на училиште со пиштол.[188]
Во мај 2002 година, Тајната служба објавила извештај во кој се испитуваат 37 пукања во училишта во САД. Тие ги имале следните наоди:
Инцидентите на насочено насилство во училиштето ретко биле ненадејни, импулсивни чинови.
Пред повеќето инциденти, некој друг знаел за идејата или планот на напаѓачот да нападне.
Повеќето напаѓачи не се заканувале на своите цели директно пред да го извршат нападот.
Не постои точен или корисен профил на ученици кои учествувале во насилство во училиштата.
Повеќето напаѓачи покажале некое однесување пред инцидентот што требало да предизвика загриженост кај другите или да укаже на потреба од помош.
Повеќето напаѓачи имале тешкотии да се справат со значителни загуби или лични неуспеси. Освен тоа, многумина размислувале или се обиделе да се самоубијат.
Многу напаѓачи се чувствувале малтретирани, прогонувани или навредени од други пред нападот.
Повеќето напаѓачи имале пристап до оружје или користеле оружје пред нападот.
Во многу случаи, други ученици биле вклучени во нешто.
И покрај брзата реакција на органите за спроведување на законот, повеќето инциденти со пукање биле прекинати на друг начин, а не со интервенцијата на органите за спроведување на законот.[189]
Во културата
Филм
Бројни филмови и ТВ емисии за пукање во училиште биле снимени и во САД и од меѓународни продуцентски компании. Филмовите „Слон“, Треба да зборуваме за Кевин“, „Убаво момче“ и „Исповед (филм од 2021)“ се фокусирани само на чинот или на последиците.[190] Многу од емисиите како што се „Криминални умови“, „Деграси: следната генерација“, „Закон и ред “ и „Три Хил“ го истражуваат злосторството во една епизода или го користат како заговор за околу половина сезона.[191]
Музика
Калифорниската панк-рок група Офспринг имаат две песни за престрелките во училиштата во САД. Во „Излези и играј“ (1994), фокусот е на судирите со училишните банди,[192] жалејќи се дека „[децата] добиваат оружје со најголема леснотија“. Во песната „Hammerhead“ од 2008 година, вооружен напаѓач од кампусот мисли дека е војник во воена зона.[192][193]
Една од попровокативните песни што се појавиле од пукањето во средното училиште во Паркленд, Флорида биле „мислите и молитвите“ од алтернативниот уметник/ внук на рапер (роден Џордан Бенџамин).[194] Песната е критика на политичарите кои ги испраќаат своите „мисли и молитви“ до жртвите на пукањето во средното училиште Стоунмен Даглас и други масовни престрелки, придружени со она што тој го гледа како постојан отпор кон законите за контрола на оружјето.[194]
„I Don't Like Mondays“ од ирскиот њу вејв бенд The Boomtown Rats била директно инспирирана од пукањето во основното училиште во Кливленд во 1979 година.
Политичко влијание
Пукањето во училиштата и другите масовни убиства имаат големо политичко влијание. Владите разговараат за законите за контрола на оружјето. Исто така, создаден е училиштен прибор отпорен на куршуми, вклучувајќи ранци,[195] клупи, панели на вратите отпорни на куршуми,[195] и бели табли во училницата (или огласни табли) кои ги зајакнуваат ѕидовите или се лизгаат преку вратите за да ги одвратат куршумите.[196] Националната асоцијација за пушки на Америка предложила да им се дозволи на наставниците да носат оружје на училишните терени како средство за заштита на себе и на другите како можно решение.[197][198] Во 2018 година, 14 држави имаа најмалку една училишна област во која наставниците биле вооружени.[199] Во државата Њујорк, потребна е писмена дозвола од училиштето за да се носи огнено оружје на училишна територија.[200]
Поради политичкото влијание, ова поттикнало некои да извршат притисок за построги закони за контрола на оружјето. Во САД, Националната асоцијација за пушки се спротивставува на таквите закони, а некои групи повикале на помалку закони за контрола на оружјето, наведувајќи случаи на вооружени студенти кои ставиле крај на пукотниците и го запреле понатамошното губење на животи, и тврдејќи дека забраните за носење пиштол во училиштата не ги одвраќаат вооружените напаѓачи.[201][202] Еден таков пример е масакрот во Мерказ Харав, каде напаѓачот бил запрен од студентот Јицак Дадон, кој го застрелал со неговото лично огнено оружје кое тој законски го носел скриено. На правниот факултет во Вирџинија, постои спорно тврдење дека тројца студенти извадиле пиштоли од своите автомобили и го запреле напаѓачот без да испукаат куршум.[203] Исто така, во средното училиште во Мисисипи, заменик-директорот извадил огнено оружје од неговото возило, а потоа на крајот го запрел напаѓачот додека се возел од училиштето.[204] Во други случаи, како што се пукањето во средните училишта Колумбајн и Ред Лејк, присуството на вооружен полицаец не помогнал ништо за да ги спречи убиствата.[182]
Полициска реакција и контрамерки
Анализата на пукањето во училиштето во Колумбајн и другите инциденти каде што првите реакции биле чекање помош, резултирало со променети препораки во врска со тоа што треба да прават случајните минувачи и оние кои први ќе се најдат среде настанот. Анализата на 84 случаи на масовно пукање во САД од 2000 до 2010 година покажала дека просечно време на доаѓање на полицијата било 3 минути.[205] Во повеќето случаи тоа го надминува времето кога напаѓачот е ангажиран во убивањето. Иако непосредната акција може да биде крајно опасна, таа може да спаси животи кои би биле изгубени доколку луѓето вклучени во ситуацијата останат пасивни или полициската реакција се одложува додека не се распореди огромна сила. Се препорачува од страна на американското Министерство за домашна безбедност цивилите вклучени во инцидентот да преземат активни чекори за евакуација, криење или да му се спротивстават на пукачот, а поединечните службеници за спроведување на законот присутни или кои први пристигнуваат на местото на настанот да се обидат веднаш да стапат во контакт со сторителот. Во многу примери, итна акција од цивили или органи за спроведување на законот спасила животи.[205]
Училишни контрамерки
Вооружени училници
Превентивни мерки
Поради зголемувањето на оружјето во САД, многу училишта и локални заедници ги земаат работите во свои раце обезбедувајќи им на младите ученици курсеви за безбедност од оружје за да ги освестат за опасностите што ги претставуваат овие предмети, исто така, за да спречат пукање во училиштата. Според студија на д-р Кетрин А. Фаулер, во Центрите за контрола и превенција на болести, просечно 1.297 деца годишно умираат (две деца на 100.000), а 5.790 се лекуваат од повреди предизвикани од пиштоли секоја година. Шест отсто од овие смртни случаи се случајни, 38 отсто се самоубиства, 53 отсто се убиства, а останатите 3 отсто се од законска интервенција или неутврдени причини. Огнено оружје повредува деца со стапка од 8 на 100.000 деца, но оваа стапка е веројатно значително повисока поради непријавените повреди.[206]
Превентивната мерка предложена за запирање на пукањето во училиштата е насочена кон обезбедување на огнено оружје во домот. Во пукотницата во Спаркс, Невада на 21 октомври 2013 година загинале наставникот и напаѓачот, дванаесетгодишен ученик, а двајца тешко биле повредени. Пиштолот употребен во пукањето ученикот го зел од дома. Основното училиште Сенди Хук во Њутаун, средното училиште во Ред Лејк, Минесота во 2005 година и средното училиште Хит во Западна Падука, Кентаки во 1997 година, исто така, вклучувале легални пиштоли земени од дома.
Студија од 2000 година за складирање огнено оружје во САД покажала дека во домовите во кои живеат деца и имаат огнено оружје, 55% имаат едно или повеќе огнено оружје на отклучено место, 43% изјавиле дека чуваат пиштоли без заклучување на чкрапалото на отклучено место. Во 2005 година било направено истражување за практиките за складирање огнено оружје за возрасни во САД, кое покажало дека над 1,69 милиони млади под 18 години живеат во домови со наполнето и отклучено огнено оружје. Исто така, 73% од децата под 10 години кои живеат во домови со пиштоли изјавиле дека ја знаеле локацијата на огненото оружје на нивните родители.[207]
Повеќето држави имаат закони дизајнирани да ги спречат децата да пристапат до огнено оружје. Секоја држава варира во степенот на сериозноста на овие закони. Најстрогите закони спроведуваат кривична одговорност кога малолетник ќе дојде до невнимателно складирано огнено оружје. Најслабите им забрануваат на луѓето директно да му даваат огнено оружје на малолетно лице. Исто така, постои широк опсег на закони кои спаѓаат помеѓу двете крајности. Еден пример е закон кој спроведува кривична одговорност за невнимателно складирано огнено оружје, но само кога малолетникот го користи огненото оружје и предизвикува смрт или сериозна повреда. Пример за послаб закон е закон кој спроведува одговорност само во случај на несовесно, свесно или намерно однесување од страна на возрасното лице.[208]
Во 2019 година, Тајната служба на Соединетите Држави објавила анализа на насоченото насилство во училиштата, заклучувајќи дека најдобрата практика за превенција е формирањето „мултидисциплинарен тим за проценка на заканите, во врска со соодветните политики, алатки и обука“.[209] Претходниот извештај објавен во 2018 година заклучил дека нема единствен профил на ученик-напаѓач и наместо тоа ја нагласува важноста на процесот на проценка на заканите. Опишаниот процес на проценка на заканите вклучува собирање информации за однесувањето на учениците, негативните или стресните настани и кои ресурси се достапни за ученикот да ги надмине тие предизвици.[209]
Контрамерки
Во 2015 година Југозападното средно училиште во Шелбивил, Индијана, било прикажано како веројатно „најбезбедното училиште во Америка“. Училиштето се користело како „Безбедно училиште предводник“ на можни контрамерки на активен стрелец.[210]
Сите наставници имаат копче за паника што ја алармира полицијата.[211]
Училниците имаат автоматско заклучување на вратите, а прозорците имаат „зацврстено надворешно стакло“ за да ги одвратат куршумите и физичкиот напад.[211]
Камерите, опишани како „воено одделение“, кои го пренесуваат видеото директно до Канцеларијата на шерифот на округот Шелби[210] се поставени низ училиштето.[211]
Канистри за чад монтирани на покривот на ходниците може далечински да се испуштат за да се забави движењето на напаѓачот.[211]
Други контрамерки вклучуваат алатки како што се загради на вратите, и системи за балистичка заштита.[212]
Во 2019 година, средното училиште „Фрутпорт“ во Мичиген станало првото училиште во САД што било повторно изградено со бетонски бариери во ходниците за учениците да се скријат од куршуми. Би-би-си, исто така, известува дека „ходниците се закривени за да се спречи напаѓачот да има јасен видик при каков било потенцијален напад“. Училниците се редизајнирани за учениците полесно да се сокријат.[213] Иако ова чини 48 милиони долари за обнова, Боб Шимониак, управител на средното училиште Фрутпорт, верува дека овие измени ќе станат дел од структурата на сите училишта во САД. „Тоа се дизајнерски елементи кои природно се дел од зградите за иднината.[213]
Последици
По искусувањето на заканата од пукање во училиште, како и промените во училиштето преку контрамерки, учениците продолжуваат да ја доживуваат траумата. Во неколку рецензирани статии за последиците по менталното здравје од пукањето во училиштата од Лоу и Галеа, покажано е дека масовните пукања можат да доведат до појава на посттрауматско стресно нарушување и континуирана депресија. Во градовите кои се дом на вакви настани, градот може да доживее континуирана параноја и претерано чувство на страв. Лоу и Галеа велат дека континуираното истражување е неопходно за прецизно да се утврдат точните ментални симптоми кои се јавуваат кај жртвите на пукање во училиштата.[214]
↑School Shooter: A Quick Reference Guide. United States. Federal Bureau of Investigation National Center for the Analysis of Violent Crimes (U.S.). January 1969.
↑Raising children network, in collaboration with, the Centre for Adolescent Health – Brain development: TeenagersAustralian parenting website Accessed February 15, 2018
↑Manning, Wendy D.; Lamb, Kathleen A. (Feb 2004). „Adolescent Well‐Being in Cohabiting, Married, and Single‐Parent Families“. Journal of Marriage and Family. 65 (4): 876–893. doi:10.1111/j.1741-3737.2003.00876.x.
↑Ferguson, Christopher J.; Coulson, Mark; Barnett, Jane (January 1, 2011). „Psychological Profiles of School Shooters: Positive Directions and One Big Wrong Turn“. Journal of Police Crisis Negotiations. 11 (2): 141–158. doi:10.1080/15332586.2011.581523.
↑McGinty, Emma E.; Webster, Daniel W.; Barry, Colleen L. (May 2013). „Effects of News Media Messages About Mass Shootings on Attitudes Toward Persons With Serious Mental Illness and Public Support for Gun Control Policies“. American Journal of Psychiatry. 170 (5): 494–501. doi:10.1176/appi.ajp.2013.13010014. PMID23511486.
↑Baird, Roellke, & Zeifman (2017). „Alone and adrift: The association between mass school shootings, school size, and student support“. Social Science Journal. 54 (3): 261–270. doi:10.1016/j.soscij.2017.01.009.CS1-одржување: повеќе имиња: список на автори (link)
↑O'Toole, Mary Ellen (September 1, 2014). „The Dangerous Injustice Collector: Behaviors of Someone Who Never Forgets, Never Forgives, Never Lets Go, and Strikes Back!“. Violence and Gender. 1 (3): 97–99. doi:10.1089/vio.2014.1509.
↑Mullen, Paul quoted in Hannon K 1997, "Copycats to Blame for Massacres Says Expert", Courier Mail, March 4, 1997.
↑Cantor; Mullen; Alpers (2000). „Mass homicide: the civil massacre“. J Am Acad Psychiatry Law. 28 (1): 55–63. PMID10774842.
↑Phillips, D. P. (1980). „Airplane accidents, murder, and the mass media: Towards a theory of imitation and suggestion“. Social Forces. 58 (4): 1001–1024. doi:10.1093/sf/58.4.1001.
↑Cialdini, Robert 2001. Influence: Science and Practice 4th Ed. Allyn and Bacon, pp. 121–130.
↑ 54,054,1Gladwell, Malcolm (October 19, 2015). „Thresholds of Violence, How school shootings catch on“. The New Yorker. Посетено на April 1, 2017. School shootings are a modern phenomenon. There were scattered instances of gunmen or bombers attacking schools in the years before Barry Loukaitis, but they were lower profile. School shootings mostly involve young white men. And, not surprisingly, given the ready availability of firearms in the United States, the phenomenon is overwhelmingly American.
↑Cser, Attila (September 23, 2008). „Gunman kills 10, self in Finnish school shooting“. Reuters. Архивирано од изворникот на June 5, 2011. Посетено на September 24, 2008. The killer, 22-year-old Matti Saari, started a fire in the school and then shot himself in the head. He died later in Tampere University Hospital.
↑ 178,0178,1Woodrow Cox, John; Rich, Steven; Chiu, Allyson; Muyskens, John; Ulmanu, Monica (May 18, 2018). „School shootings“. The Washington Post. Посетено на May 18, 2018.
↑Drash, Wayne (November 3, 2015). „The massacre that didn't happen“. CNN. Архивирано од изворникот на April 2, 2017. Посетено на April 2, 2017. The suspects are almost always white male teenagers who have studied the Colorado high school massacre or cite the killers as inspiration. In the 16 years since the attack in Littleton, Colorado, more than 40 people have been charged with Columbine-style plots, according to searches of news accounts.
↑„NRA School Shield“. NRA School Shield (англиски). National Rifle Association of America. Архивирано од изворникот на 23 June 2017. Посетено на 28 September 2022.
↑Draucker, Claire-Burke (2020). „The mental health consequences of mass school shootings: What do we need to know?“. Journal of Advanced Nursing. Wiley. 76 (2): 423–425. doi:10.1111/jan.14258. PMID31713890.
En samfällighet består av mark, anläggningar, rättigheter med mera som gemensamt tillhör flera fastigheter. Lagstiftningen i Sverige Samfälligheter regleras i lagen (1973:1150) om förvaltning av samfälligheter, fastighetsbildningslagen (1970:988), anläggningslagen (1973:1149) och lagen (1998:812) med särskilda bestämmelser om vattenverksamhet (restvattenlagen). De flesta samfällighetsföreningar i Sverige förekommer bland radhus och fritidshus. Vid bostadsköp...
In chemical graph theory, the Szeged index is a topological index of a molecule, used in biochemistry. The Szeged index, introduced by Iván Gutman, [1] generalizes the concept of the Wiener index introduced by Harry Wiener. The Szeged index of a connected graph G is defined as S z ( G ) = ∑ e ∈ E ( G ) n 1 ( e ∣ G ) n 2 ( e ∣ G ) , {\displaystyle Sz(G)=\sum _{e\in E(G)}n_{1}(e\mid G)n_{2}(e\mid G),} If e is an edge of G connecting vertices u and v, then we...
L'Empereur de l'espace Auteur Edmond Hamilton Pays États-Unis Genre RomanScience-fiction Version originale Langue Anglais américain Titre Captain Future and the Space Emperor Date de parution 1940 Version française Traducteur Pierre-Paul Durastanti Éditeur Le Bélial' Collection Pulps Lieu de parution Saint-Mammès Date de parution 16 mars 2017 Type de média Livre papier Couverture Philippe Gady Nombre de pages 210 ISBN 978-2-84344-916-1 Chronologie Série Capitaine Futur Capitaine Futur...
Dit is een lijst van bisschoppen van het bisdom Paramaribo, het Surinaamse bisdom van de Rooms-Katholieke Kerk. Toelichting: In 1817 arriveerden de priesters P. Wennekers en L. van der Horst in Suriname. Het gebied zou in stappen op weg gaan een volwaardig bisdom te worden binnen de wereldwijde kerk. Aanvankelijk is het Surinaamse missiegebied nog een zg. 'prefectuur', dan in 1842 een 'vicariaat' en in 1958 pas een 'bisdom'.[1] Vanaf dat moment is Suriname geen missiegebied meer. A. Z...
Chandra M HamzahLahir25 Februari 1967 (umur 56) Jakarta, IndonesiaKebangsaanIndonesiaPekerjaanPengacara Chandra Marta Hamzah, S.H. (lahir 25 Februari 1967) adalah seorang pengacara, ahli hukum, dan mantan komisioner Komisi Pemberantasan Korupsi. Pada 23 Desember 2014, ia terpilih menjadi Komisaris Utama PT PLN (Persero). Pemilihan Chandra dilakukan melalui Rapat Umum Pemegang Saham (RUPS) PT PLN (Persero), ia didampingi oleh dua komisaris lainnya, yakni Budiman (mantan KSAD) dan Hasan Bi...
Coordenadas: 46° 6' N 13° 23' E Moimacco Comuna Localização MoimaccoLocalização de Moimacco na Itália Coordenadas 46° 6' N 13° 23' E Região Friuli-Venezia Giulia Província Udine Características geográficas Área total 11 km² População total 1 557 hab. Densidade 142 hab./km² Altitude 118 m Outros dados Comunas limítrofes Cividale del Friuli, Faedis, Premariacco, Remanzacco, Torreano Código ISTAT 030060 Código post...
Sinosauropteryx Periode Kapur Awal, 124.6–122 jtyl PreЄ Є O S D C P T J K Pg N ↓ Spesimen holotipe dengan impresi filamen, Museum Mongolia DalamTaksonomiKerajaanAnimaliaFilumChordataKelasReptiliaOrdoSaurischiaFamiliCompsognathidaeGenusSinosauropteryx Tata namaSinonim takson Compsognathus prima (Ji & Ji, 1996) Morell, 1997 lbs Sinosauropteryx (kadal bersayap Tiongkok, Hanzi sederhana: 中华龙鸟; Hanzi tradisional: 中華龍鳥; Pinyin: Zhōnghuá lóng niǎo; ...
Remains of the 12th century Romanesque chapel The Château de Roquefort-les-Pins is a ruined castle located at the summit of a hill in Castellas in the commune of Roquefort-les-Pins in the Alpes-Maritimes département of France. According to local tradition, it was the refuge of Féraud de Cabris, a monk and prior, whose men terrorised the whole of Provence, causing Robert, Count of Savoy, to destroy the castle.[1] History The castle was destroyed in 1341 in dramatic circumstances, as...
American college basketball season 2013–14 Portland State Vikings men's basketballCIT, First roundConferenceBig Sky ConferenceRecord17–15 (11–9 Big Sky)Head coachTyler Geving (5th season)Assistant coaches Jeff Hironaka Jase Coburn Anthony Owens Home arenaStott CenterSeasons← 2012–132014–15 → 2013–14 Big Sky men's basketball standings vte Conf Overall Team W L PCT W L PCT Weber State † 14 – 6 .700 19 –...
British TV series or programme The Secrets of ScientologyBBC journalist John Sweeney, with former high-ranking Scientology officials Mark Rathbun and Mike RinderCreated byPanorama · John SweeneyPresented byJohn SweeneyCountry of originUnited KingdomProductionRunning time60 minutesOriginal releaseNetworkBBC OneRelease28 September 2010 (2010-09-28) The Secrets of Scientology is a documentary which was broadcast on 28 September 2010 as part of the BBC's Panoram...
Racket/paddle sport PickleballHighest governing bodyInternational Federation of Pickleball[1]First played1965, Bainbridge Island, Washington, U.S.CharacteristicsContactNoTeam membersSingles or doublesMixed-sexYes, separate singles, doubles, & mixed doublesTypeOutdoor or indoor, racket sportEquipmentPlastic pickleball, composite or wooden paddle, and netVenueOutdoor or indoor, pickleball courtGlossaryGlossary of pickleball termsPresenceCountry or regionWorldwideOlympicNoP...
British company A major contributor to this article appears to have a close connection with its subject. It may require cleanup to comply with Wikipedia's content policies, particularly neutral point of view. Please discuss further on the talk page. (March 2022) (Learn how and when to remove this template message) Centaur MediaTypePublicTraded asLSE: CAUIndustryBusiness MediaFounded1981HeadquartersLondon, United KingdomKey peopleSwag Mukerji (CEO)Graham Sherren (founder)Number of employe...
Lösswand bei Dirmstein (Pfalz) Lösswand bei Vicksburg (Mississippi) Löss (Hauptschreibweise) oder Löß ist ein homogenes, ungeschichtetes, hellgelblich-graues Sediment, das vorwiegend aus Schluff besteht. Häufig wird daneben ein gewisser Karbonatanteil als wichtiges Kriterium zur Charakterisierung angesehen.[1] Löss wurde überwiegend von Wind abgelagert, veränderte sich danach aber meist weiter. Löss bedeckt etwa zehn Prozent der Erdoberfläche und ist vor allem in der gemä...
TV series or program Darcy's Wild LifeCreated by Tim Maile Douglas Tuber Starring Sara Paxton Natalie Radford Andrew Chalmers Kerry Michael Saxena Shannon Collis Kevin Symons Melanie Leishman Opening themeDarcy's Wild Life by Fan 3Country of origin United States Canada Original languageEnglishNo. of seasons2No. of episodes33ProductionExecutive producers Tim Maile Douglas Tuber Ivan Schneeberg David Fortier Stan Rogow Running time22 minutesProduction companies Discovery Communications Te...
artikel ini tidak memiliki pranala ke artikel lain. Tidak ada alasan yang diberikan. Bantu kami untuk mengembangkannya dengan memberikan pranala ke artikel lain secukupnya. (Pelajari cara dan kapan saatnya untuk menghapus pesan templat ini) Artikel ini tidak memiliki referensi atau sumber tepercaya sehingga isinya tidak bisa dipastikan. Tolong bantu perbaiki artikel ini dengan menambahkan referensi yang layak. Tulisan tanpa sumber dapat dipertanyakan dan dihapus sewaktu-waktu.Cari sumber:...