Кочевје

За пределот во Чрномељ, видете Кочевје (Чрномељ).

Кочевје
Гратче
Градското средиште гледано од североисток
Држава	Словенија
Површина
• Вкупна	14,14 км^2 (546 ми^2)
Надм. вис.[1]	&10000000000000465000000465 м
Население (2021)[2]
• Вкупно	8.113
Час. појас	СЕВ (UTC+01)
• Лето (ЛСВ)	СЕЛВ (UTC+02)
Рег. таб.	LJ

Гимназијата во Кочевје.

Кочевје (германски: Gottschee;^[3] Göttscheab или Gətscheab на месниот германски кочевски дијалект; италијански: Cocevie) ― гратче во Словенија со население од нешто повеќе од 8.000 жители (заедно со околните населби, кои ја формираат населената единица, најмалку уште 3.000), е седиште на истоимената општина.

Во Кочевје работеле писателката Зофка Кведер, свештеникот и писател Фран Салешки Финжгар, поетите Матеј Бор и Франце Онич, композиторот Виктор Парма, вајарот Стане Јарм, сликарите Михаел Рупе, Рада Шуштар, Андреј Тробентар. Сликарот и теоретичар на уметност Милан Бутина е исто така роден во Кочевје.

Географија

Кочевје се наоѓа на карстното Кочевско Поле, на надморска височина од 460 м, од двете страни на карстната река, понорницата Ринжа. Над градот се издига стрмната Кочевска Гора со некои врвови кои се повисоки од 1000 м (Словенечки Врв (Slovenski vrh) 1040 м, Леденик 1068 м, Градски Врв (Mestni vrh) со 1022 м и Сув Рид (Suhi hrib) со 1004 м. Тој е поврзан со Љубљана и Хрватска (граничен премин Петрина) преку главниот пат, а исто така е поврзан со Бела Краина и долината на Крка, особено со Ново Место како регионално средиште во Долењска.

Населбата настанала на полуостровот над десниот брег на Ринжа. Просторот бил претворен во остров со канал, а населбата била опкружена со висок ѕид. Островот бил поврзан со дрвен мост. Ѕидовите биле урнати во 18 век, а ровот бил наполнет. Кочевје потоа се проширил на левиот брег на Ринжа. Кога железницата дошла во Кочевје во 1893 година, населбата се проширила во правец на железничката. Овде и во просторот до рудникот за јаглен кон селото Шалка се простирала рударската населба Рудник. По Втората светска војна биле создадени другите делови од градот: На Трата и Местни (Градски) лог. Градот се ширел кон Маховник, селото Шалка и Ливолд. Други области се и кај Унион, Железничката, додека Маховник е независно село, исто како и неколку други околни села што ја сочинуваат густо населената област Кочевје на истоименото карстно поле.

Кочевје има континентална клима со многу високи летни температури. Месеците од ноември до април се студени и влажни, додека јули и август се топли и суви. Просечната годишна температура е меѓу најниските во Словенија и варира помеѓу 4 °C и 8 °C.^[4]

Историја

Кочевје првпат се споменува во 1339 година под името Маховник, со пристаниште и капела на Св. Вартоломеј (Јернеј), во повелбата на патријархот Бертранд. Во повелбата од 1363 година, капелата Св. Вартоломеј, во меѓувреме, проширена во црква, веќе била спомната во Кочевје. Во 1363 година станала и парохија. Словенците на населбата и го дале името Хочевје, по прошетките по Ринжа.

Гратчето првпат било спомнато со старогерманското име Готче (Gotsche) на 1 мај 1363 година од страна на патријархот Лудвик дела Торе. Подоцна, зборот Готче бил користен како германско име. Во првата половина на XIV век, Кочевје било населено прво со Словенци, а потоа и со германски доселеници од Ортенбург, додека периферијата на Кочевје веќе била населена со Словенци. По изумирањето на семејството Ортенбург, Кочевје најпрвин им припаѓал на грофовите од Цеље, а подоцна на Хабсбурговците, кои го издавале имотот во Кочевје.

Знаменитости

Кочевското Езеро.

Црквата „Св. Вартоломеј“.

Реката Ринжа во Кочевје.

Туризам

Во Кочевје и неговата околина може да се откријат неколку природни и планински патеки. Има шумски резервати со џиновски дрва, карстни пештери, видиковци, животнски свет. Патеките се означени со ознаки и симболи од животинскиот и растителниот свет на Кочевје: був за патеката на Рожнискиот бунар, мечкина шепа за патеката Рошка, нарцис за Боровската патека. Патеките се опремени со водичи и табли за прикажување.

Помеѓу Жељна и селото Шалка, источно од Кочевје, се наоѓаат Жељнските пештери. Тие имаат тенок таван и многу природни прозорци и може да се гледаат од внатре и однадвор.

Планинската патека Кочевје започнува од колибата на планинарското друштво Кочевје кај Јеленов студенац (850 м), се искачува до Местни Врв (1034 м), потоа до врвот Фридрихштајн (978 м) со урнатините на замокот Фридерик Цељски и продолжува на југ сè до Кремпа и исконската шума Крокар и завршува во Горења Жага кај Колпа. Највисоката точка на патеката е Готенишки Снежник (1289 м).  

Наводи

1. „Nadmorska višina naselij, kjer so sedeži občin“ [Height above sea level of seats of municipalities] (словенечки и англиски). Статистичка служба на Република Словенија. 2002. Архивирано од изворникот на 24 мај 2013.
2. „Prebivalstvo po naseljih, podrobni podatki, Slovenija, 1. januar 2021“. stat.si (словенечки). Архивирано од изворникот на 2022-01-20. Посетено на 15 октомври 2022.
3. Leksikon občin kraljestev in dežel zastopanih v državnem zboru, vol. 6: Kranjsko. 1906. Vienna: C. Kr. Dvorna in Državna Tiskarna, стр. 36.
4. Podnebje v Kočevju

Извори

• Krušič, Marjan (2009). Slovenija: turistični vodnik. Založba Mladinska knjiga. ISBN 978-961-01-0690-6.

Надворешни врски

• Претставивање на градот Кочевје на kam.si
• Друштво Петер Кослер, Кочевје
• Туристичко здружение Кочевје Архивирано на 19 мај 2021.
• http://www.tvkocevje.si/