- За поединечниот јазик видете британски јазик.
Британските јазици сочинуваат една од двете гранки на островски келтски јазици. Другата гранка јазици се гојделските јазици.[1] Името на групата потекнува од велшкиот јазичар Џон Рис кој го вовел терминот како спротивен назив на Англичаните (англосаксоните), односно именувана според старите Британи.
Класификација
Јазиците во оваа група се:
| Британски
|
| романо-британски
|
| западнобритански јазик
|
југозападен британски
|
| кумбриски
|
велшки
|
корнски
|
бретонски
|
Наводи
Користена литература
- Aleini M (1996). Origini delle lingue d'Europa.
- Dillon M and Chadwick N (1967). Celtic Realms.
- Filppula, M., Klemola, J. and Pitkänen, H. (2001). The Celtic roots of English, Studies in languages, No. 37, University of Joensuu, Faculty of Humanities, ISBN 9-5245-8164-7.
- Forster Pa and Toth A (2003). Towards a phylogenetic chronology of ancient Gaulish, Celtic and Indo-European. PNAS 100/15 9079-9084.
- Hawkes, J. (1973). The first great civilizations: life in Mesopotamia, the Indus Valley and Egypt, The history of human society series, London: Hutchinson, ISBN 0-09-116580-6.
- Jackson, K., (1994). Language and history in early Britain: a chronological survey of the Brittonic languages, 1st to 12th c. A. D, Celtic studies series, Dublin: Four Courts Press, ISBN 1-85182-140-6.
- Nichols and Gray (2004). Quantifying Uncertainty in a Stochastic Model of Vocabulary Evolution.
- Rivet A and Smith C (1979). The Placenames of Roman Britain.
- Vennemann T, (2003). Europa Vasconica - Europa Semitica. Berlin
Надворешни врски
