ქართრაიტი აინჰოში, ნორთჰემპტონშირში დაიბადა. მამამისი, უილიამ დიგბი ქართრაიტი ვიკარი იყო. დიდი ბებიის, ჯეინ ჰოლბეხის ხაზით იგი პოეტ ჯონ დონისა და უილიამ მომფსენის შთამომავალი იყო.[6][7] მას ორი უფროსი და ორი უმცროსი დედმამიშვილი ჰყავდა: ჯონი (დ. 1896), ნაიჯელი (დ. 1898), ჯეინი (დ. 1905) და უილიამი (დ. 1907).[8]
ქართრაიტმა დაწყებითი განათლება ლიმინგტონის უმაღლეს სკოლაში (1912-1915) მიიღო, შემდეგში ბოსკომბში, გრეიველის სკოლაში (1915-1916) სწავლობდა, 1916-1919 წლებში კი სალისბიურიში გოდოლფინის სკოლაში ირიცხებოდა.[9]
1923 წელს ქართრაიტმა წმინდა ჰიუს კოლეჯი პირველი კლასის ხარისხით დაასრულა. იგი პირველი ქალი იყო, რომელმაც ლექციების საბოლოო ხარისხი მიიღო. შემდეგში ქართრაიტი ვუსტერში ალის ოტლის სკოლასა და ბუკინგემშირში უიკომბის სააბატოში ასწავლიდა, ხოლო 1928 წელს ოქსფროდში დაბრუნდა ფილოსოფიიდ დოქტორის წოდების მოსაპოვებლად.
ქართრაიტს სადოქტორო კვლევისას გოდფრი ჰაროლდ ჰარდი ხელმძღვანელობდა. 1928-1929 წელს ჰარდი პრინსტონის უნივერსიტეტში ასწავლიდა, რის გამოც ქართრაიტს ე. ს. ტიტქმარში ხელმძღვანელობდა. მისი თეზისი „სპეციალური ტიპის ინტერგრალური ფუნქციების ნულები“ ჯონ იდენსორ ლიტლვუდმა გამოიკვლია, რომელსაც მეცნიერი პირველად 1930 წელს ზეპირ გამოცდაზე შეხვდა. მომავალში ქართრაიტი ლიტლვუდთან ერთად აქტიურად მუშაობდა.
1930 წელს ქართრაიტი გირტონის კოლეჯში (კემბრიჯი) გადავიდა, სადაც თავის სადოქტორო თეზისზე მუშაობა გააგრძელა. ლიტლვუდის ლექციებზე დასწრების შემდეგ ქართრაიტმა მის მიერ დასახული ერთ-ერთი პრობლემა ამოხსნა. მის მიერ შემუშავებულ თეორემას დღეს ქართრაიტის თეორემა ეწოდება. თეორემის გასამყარებლად მეცნიერმა ახალი მიდგომა, ლარს ალფორსის მიერ შემოღებული გამოყენებითი ტექნიკა - კონფორმალური გეომეტრია გამოიყენა.[10]
კარიერა
კარიერის მანძილზე ქართრაიტმა მათემატიკურ კონცეფციებთან დაკავშირებით 90-ზე მეტი სტატია დაწერა. მისმა წვლილმა გააღრმავა ისეთი თემები, როგორებიცაა ბორელის სიჩქართა მიმართულებები, ანალიტიკური ფუნქციები, ინტეგრალურ ფუნქციათა ნულები, მაქსიმუმი და მინიმუმი მოდული და სხვ.[11]
1936 წელს ქართრაიტი გირტონის კოლეჯში მათემატიკური კვლევების დირექტორი გახდა, ხოლო 1938 წელს ახალი პროექტი წამოიწყო, რომელმა უმთავრესი გავლენა იქონია მისი კვლევის მიმართულებაზე. სამეცნიერო და სამრეწველო კვლევების დეპარტამენტის რადიო კვლევის საბჭომ წარადგინა მემორანდუმი ცენტრალურ დიფერენციალურ განტოლებათა შესახებ, რომელიც რადიო მოდელირებასა და სარადარო სამუშაოებს ეხებოდა.
1945 წელს ქართრაიტმა გაამარტივა შარლ ერმიტის მტკიცება იმის შესახებ, რომ Π ირაციონალურია. 1947 წელს იგი სამეფო საზოგადოების წევრად აირჩიეს. ქართრაიტი პირველი ქალი არ ყოფილა, რომელიც საზოგადოების წევრად აირჩიეს, თუმცა იგი პირველი ქალი მათემატიკოსი იყო, რომელიც საზოგადოებას შეუერთდა.[12][13]1959-1968 წლებში ქართრაიტი კემბრიჯში ფუნქციათა თეორიის რიდერი, ხოლო 1957-1960 წლებში კემბრიჯის უნივერსიტეტის ქალთა ასოციაციის პრეზიდენტი იყო. გირტონიდან გადადგომის შემდეგ ქართრაიტი ბრაუნის უნივერსიტეტში1968-1969 წლებში, ხოლო კლერმონის დამამთავრებელ სკოლაში 1969-1970 წლებში ვიზიტორი პროფესორი იყო.
1968 წელს ქართრაიტი დე მორგანის მედლით დაჯილდოვდა და იმავე წელს იგი ედინბურგის სამეფო საზოგადოების საპატიო წევრად აირჩიეს. 1969 წელს ქართრაიტს დედოფალმა ბრიტანეთის იმპერიის ორდენის დამის წოდება მიანიჭა.
პუბლიკაციები
Cartwright, M. L.; Littlewood, J. E. (1945). „On Non-Linear Differential Equations of the Second Order: I. the Equation y¨ − k (1-y 2 )y˙ + y = b λk cos(λl + α), k Large“. Journal of the London Mathematical Society. Wiley. s1-20 (3): 180–189. doi:10.1112/jlms/s1-20.3.180. ISSN0024-6107.
1956: Integral Functions, Cambridge Tracts in Mathematics and Mathematical Physics No. 44
Cartwright, M. L. (1964). „From Non-Linear Oscillations to Topological Dynamics“. Journal of the London Mathematical Society. Wiley. s1-39 (1): 193–201. doi:10.1112/jlms/s1-39.1.193. ISSN0024-6107.
↑ 8.08.1O'Connor, J. J.; Robertson, E. F.. Dame Mary Lucy Cartwright. School of Mathematics and Statistics, University of St Andrews. ციტირების თარიღი: 3 April 2019
↑Williams, Mrs. E. M. (October 1966), "Presidential Address: The Changing Role of Mathematics in Education", The Mathematical Gazette50 (373): 243–254,
Strategi Solo vs Squad di Free Fire: Cara Menang Mudah!