პედრო ალმოდოვარი

პედრო ალმოდოვარი
პედრო ალმოდოვარი 2008
დაბადების სახელი	პედრო ალმოდოვარ კაბალიერო
დაბადების თარიღი	25 სექტემბერი, 1951 (1951-09-25) (73 წლის) კალსადა დე კალატრავა, ესპანეთი
რეზიდენცია	მადრიდი
პროფესია	რეჟისორი, სცენარისტი, პროდიუსერი
აქტიური	1974-დღემდე
ოსკარი	საუკეთესო ორიგინალური სცენარი 2002 — ესაუბრე მას
BAFTA	საუკეთესო რეჟისორი 1999 — ყველაფერი დედაჩემის შესახებ საუკეთესო ორიგინალური სცენარი 2002 — ესაუბრე მას
სხვა ჯილდოები	კანის კინოფესტივალის ჯილდო საუკეთესო რეჟისორი 1999 — ყველაფერი დედაჩემის შესახებ კანის კინოფესტივალის ჯილდო საუკეთესო სცენარისთვის 2006 — დაბრუნება
საიტი	ოფიციალური საიტი

პედრო ალმოდოვარ კაბალიერო (ესპ. Pedro Almodóvar Caballero; დ. 25 სექტემბერი, 1951, კალსადა დე კალატრავა, ესპანეთი) — ესპანელი კინორეჟისორი. 1980-იან წლებში პირველი ფილმის გადაღების შემდეგ დღემდე მას უკვე 30-მდე ფილმი აქვს დაწერილი, დადგმული და ზოგ მათგანში როლიც შეუსრულებია. მისი ფილმები აგებულია ადამიანურ ურთიერთობებზე, რომელიც ვითარდება წარმოუდგენელ გარემოებებში, დამახასიათებელი მწვავე მელოდრამითა და განზრახ ხაზგასმული „კიჩით“. ამერიკის კინოაკადემიის ოსკარის მფლობელი.

მან თავის ძმა ავგუსტინ ალმოდოვართან ერთად დააფუძნა კინოკომპანია „El Deseo“.

ბიოგრაფია

პედრო ალმოდოვარი დაიბადა კალსადა-დე-კალატრავაში სიუდად-რეალში, კასტილ-ლა-მანჩას პროვინციაში, თუმცა რვა წლის ასაკში მშობლებთან ერთად კასერესში (ესტრემადურა), გადავიდა საცხოვრებლად. საშუალო განათლება სალესიელ მამათა სკოლაში მიიღო, ხოლო საუნივერსიტეტო გამოცდები კი ფრანცისკანელი ძმების სკოლაში ჩააბარა.

„მე დავიბადე ესპანეთისთვის ძალიან ცუდ, მაგრამ კინოსთვის ძალიან კარგ ეპოქაში[1]“

თექვსმეტი წლის ასაკში მადრიდში გადავიდა, სადაც თორმეტი წელი მრავალი სამსახური გამოიცვალა, სანამ საბოლოოდ სატელეკომუნიკაციო კომპანია "ტელეფონიკა"-ში დაფუძნდებოდა. ამავე დროს ხდება თეატრალური ჯგუფის «Los Goliardos» წევრი, სადაც მცირე როლებს ასრულებს და პირველად ხვდება კარმენ მაურას. აქვე ის იწყებს მცირე მოთხრობების წერას, რომელიც სხვა ავტორებთან ერთად ლიტერატურულ ჟურნალებში იბეჭდებოდა.

„სწორედ „ტელეფონიკში“ გავიცანი კარგად ესპანეთის წვრილი ბურჟუაზიის ცხოვრება, რომელზე დაკვირვებაც მხოლოდ იქ შემეძლო. ამ აღმოჩენამ ჩემ კინოზე მოახდინა გავლენა, მანამადე ხომ მხოლოდ სოფლის მშრომელების ღარიბულ ცხოვრებას ვიცნობდი[2]“

1980 წელს იღებს თავის პირველ სრულმეტრაჟიან ფილმს "პეპი, ლუსი, ბომი და სხვა მსგავსი გოგონები". ამ პროექტს დასაბამი მისცა ალმადოვარის ფოტონოველამ "ხშირი ერექციები" («Erecciones generales»), რომელიც ჟურნალი «El Víbora»-ს შეკვეთით დაწერა. ფილმს წელიწადზე მეტ ხანს იღებდნენ მხოლოდ გამოსაშვებ დღეებში. გადაღებისთვის საჭირო ერთი მილიონი პესეტა თეატრალური ჯგუფის წევრებმა ფელიქს ტოტატეტამ და კარმენ მაურამ იშოვეს, მოწყობილობა კი მეგობრებისგან ითხოვეს. მიუხედავად ამისა, სახსრების სიმწირე მოქმედების თავისუფლების საშუალებას იძლეოდა. ფილმი მყისვე გახდა პოპულარული დამოუკიდებელ წრეებში და კინოთეატრთა ქსელ „ალფავილის“ მნახველთა შორის, სადაც ის ღამის სეანსებზე გადიოდა თითქმის ოთხი წლის განმავლობაში.

ალმადოვარს პირველი მსოფლიო წარმატება მოუტანა ფილმმა „რატომ დავიმსახურე ეს?" გაზეთი "ნიუ-იორკ ტაიმსი" მასზე ასე წერდა: „ეს შესანიშნავი შავი კომედიაა, უბრალოდ პატარა შედევრია!". 1985 წელს პედრო, ძმასთან, აგუსტინ ალმადოვართან ერთად ქმნის საპროდიუსერო კომპანიას «El Deseo», რომლის პირველი გამოშვება გახდა 1986 წლის ფილმი "სურვილის კანონი" ("La ley del deseo"). პირველი მნიშვნელოვანი აღიარება ალმადოვარს ფილმმა "ქალები ნერვული კრიზისის ზღვარზე" ("Mujeres al borde de un ataque de nervios") მოუტანა. ფილმმა ორმოცდაათამდე ეროვნული პრემია მიიღო და ამერიკული კინოაკადემიის ოსკარზეც იყო წარდგენილი.

„ფილმში „ქალები ნერვული კრიზისის ზღვარზე“ მე ვყვები კაცზე და სევდაზე, რომელიც მისი არყოფნით არის გამოწვეული, „დამაბიში“ კი ვყვები კაცზე და სევდაზე, რომელიც მისი ყოფნით არის გამოწვეული[3]“

1999 წელს ალმადოვარი იღებს ფილმს "ყველაფერი დედაჩემის შესახებ" ("Todo sobre mi madre"), რომელმაც მრავალ ეროვნულ პრემიასთან ერთად მოიპოვა ოსკარი საუკეთესო უცხოენოვანი ფილმისთვის. მიუხედავად იმისა, რომ ამგვარი წარმატების შემდეგ უკეთესი ფილმის გადაღება ყველასთვის წარმოუდგენელი იყო, რეჟისორი 2002 წელს იღებს "ესაუბრე მას" ("Hable con ella"), რომელმაც კიდევ უფრო მეტი საერთაშორისო პრემია და "ოსკარიც" მიიღო საუკეთესო სცენარისთვის.

ალმადოვარის მსოფლიო ტრიუმფს დაემთხვა ესპანეთის კინოაკადემიასთან ურთიერთობების გამწვავება, რომელმაც არ წამოაყენა მისი ფილმი ("ესაუბრე მას") ოსკარზე "საუკეთესო უცხოური ფილმისთვის". 2005 წელს, ალმადოვარის შემდეგმა ფილმმა "ცუდი აღზრდა" ("La mala educación") ესპანეთის "გოიას" არც ერთი პრემია არ მიიღო, რის შემდეგაც ის ძმასთან ერთად აცხადებს აკადემიიდან გამოსვლის შესახებ, კენჭისყრის სისტემასთან უთანხმოების საბაბით.

ალმოდოვარის ბოლოსწინა ფილმი შეწყვეტილი ამბორი გამოვიდა ესპანეთში 2009 წლის 18 მარტს, არის რეჟისორის ყველაზე მაღალბიუჯეტიანი ფილმი. კინოფილმში ირღვევა ტრადიცია და მთავარი გმირი არის მამაკაცი, რომელმაც ავტოკატასტროფის შედეგად დაკარგა თვალის ჩინი და შეწყვიტა სარეჟისორო მუშაობა. ფილმში ერთმანეთში ირევა აწმყო და წარსული და გამოყენებული. „ფილმი ფილმში“ მეთოდი კი კიდევ უფრო ართულებს ფილმის სტრუქტურას და უფრო მეტ ყურადღებას ითხოვს მაყურებლისაგან.

ფილმოგრაფია

სრულმეტრაჟიანი ფილმები

წელი	ფილმი	ორიგინალური დასახელება	ჯილდოები
1980	პეპი, ლუსი, ბომი და სხვა მსგავსი გოგონები	Pepi, Luci, Bom y otras chicas del montón
1982	ვნებათა ლაბირინთი	Laberinto de pasiones
1983	ბნელი ვნებანი	Entre tinieblas
1984	რატომ დავიმსახურე ეს?	¿Qué he hecho yo para merecer ésto?
1986	მატადორი	Matador
1987	სურვილის კანონი	La ley del deseo
1988	ქალები ნერვული კრიზისის ზღვარზე	Mujeres al borde de un ataque de nervios
1990	დამაბი	¡Átame!
1991	მაღალი ქუსლები	Tacones lejanos
1993	კიკა
1995	ჩემი საიდუმლოს ყვავილი	La flor de mi secreto
1997	მთრთოლარე სხეული	Carne trémula
1999	ყველაფერი დედაჩემის შესახებ	Todo sobre mi madre	ოსკარი საუკეთესო უცხოენოვანი ფილმისთვის, BAFTA საუკეთესო რეჟისურისთვის კანის კინოფესტივალის ჯილდო საუკეთესო რეჟისორი
2002	ესაუბრე მას	Hable con ella	ოსკარი საუკეთესო ორიგინალური სცენარისთვის ოქროს გლობუსი საუკეთესო უცხოენოვანი ფილმისთვის BAFTA საუკეთესო ორიგინალური სცენარისთვის
2004	ცუდი აღზრდა	La mala educación
2006	დაბრუნება	Volver	კანის კინოფესტივალის ჯილდო საუკეთესო სცენარისთვის კანის კინოფესტივალის ჯილდო საუკეთესო მსახიობი ქალისთვის
2009	შეწყვეტილი ამბორი	Los abrazos rotos
2011	კანი, რომელშიც ვცხოვრობ	La piel que habito
2013	ძალიან აღგზნებული ვარ	Los amantes pasajeros
2016	ხულიეტა	Julieta

პორტალი კინო

მოკლემეტრაჟიანი ფილმები

წელი	ფილმი
1974	Film político
1974	Dos putas, o historia de amor que termina en boda
1975	Sea caritativo
1975	Blancor
1975	Caída de Sódoma, La
1975	Homenaje
1975	Sueño, o la estrella, El
1976	Muerte en la carretera
1977	Sexo va, sexo viene
1978	Folle... folle... fólleme Tim!
1978	Salomé

რესურსები ინტერნეტში

ვიკიციტატაში არის გვერდი თემაზე:

პედრო ალმოდოვარი

• ოფიციალური საიტი დაარქივებული 2011-10-14 საიტზე Wayback Machine.
• თეო ხატიაშვილი. ყველაფერი (და არაფერი) ალმოდოვარის შესახებ. Lib.ge. ციტირების თარიღი: 2011-08-16.^{[მკვდარი ბმული]}

სქოლიო

1. П. Альмодовар. Патти Дифуса и другие тексты, Санкт-Петербург, 2010, გვ. 155
2. Ф. Стросс. Педро Альмодовар. Санкт-Петербург, 2007, გვ. 24
3. Ф. Стросс. Педро Альмодовар. Санкт-Петербург, 2007, გვ. 141