Colombo lauk lögfræðiprófi frá Háskólanum í Rómarborg árið 1941. Í kjölfarið skráði hann sig í herinn og barðist í seinni heimsstyrjöldinni þar til Ítalir drógu sig út úr stríðinu. Á þessum árum varð Colombo einarður and-fasisti. Hann gekk til liðs við Kristilega demókrata og varð yngsti þingmaðurinn á ítalska þinginu eftir kosningarnar árið 1946. Þar með hófst jafn og þéttur tröppugangur hans á sviði stjórnmálanna.
Hann átti mikilvægan þátt í stórfelldum landbúnaðarumbótum á Ítalíu sem samþykktar voru af þinginu árið 1950 og voru styrktar af Marshalláætluninni. Umbætur þessar voru taldar einhverjar þær mikilvægustu í þróun ítalsks þjóðfélags og drógu úr ægivaldi stórra landeigenda.
Colombo varð forsætisráðherra í ágúst 1970. Í stjórnartíð hans var áfram unnið að umbótum í landbúnaði. Þá má nefna ýmis konar löggjöf sem miðaði að því að styrkja stöðu kvenna á vinnumarkaði, m.a. með fæðingarorlofi. Forsætisráðherratíð Colombo stóð aðeins í eitt og hálft ár, en eftir að henni lauk hélt hann áfram þátttöku í stjórnmálum og gegndi ýmsum ráðherraembættum. Árið 2003 var hann settur öldungardeildarþingmaður til lífstíðar, sem eru æðstu metorð ítalskra stjórnmálamanna. Hann tók virkan þátt í störfum öldungadeildarinnar til dauðadags árið 2013.
.svg)
