Հուշարձանն ընդգրկված է Ստեփանակերտ քաղաքի պատմության և մշակույթի անշարժ հուշարձանների ցանկում[1]:
Պատմություն
Համաձայն գետի հոսանքին ընդդեմ ճակատի սրբատաշ կամարի կողպեք քարին փորագրված արձանագրության՝ կառուցվել է 1825 թվականին[1][4][2][3]: Քանի որ կամրջի արձանագրությունը հայերեն է, հուշարձանագետ Սամվել Կարապետյանը ենթադրում է, որ այն նախագծել է ռուս ռազմական ինժեները, սակայն կամարը՝ տեղական կիսամշակ քարից՝ կրաշաղախով կապել են հայ վարպետները[4][2][3]:
Կամուրջը՝ միաթռիչք է, կառուցված անմշակ քարով, կրաշաղախով, իսկ թաղակիր կամարի անկյունաքարերը սրբատաշ քարից են[2][3]: Թռիչքի երկարությունը 4,13 մ է, անցուղու լայնությունը` 7,68 մ[2][3]:
Ծանոթագրություններ
↑ 1,01,11,2«Արցախի Հանրապետության Ստեփանակերտ քաղաքի պատմության և մշակույթի անշարժ հուշարձանների պետական ցուցակ»: