Kobjelń (němsceGöbeln) je wjeska z 58 wobydlerjemi[2] we wuchodźe hornjołužiskehowokrjesa Budyšin. Słuša ke gmejnje Wulka Dubrawa a leži 142 m nad mórskej hładźinu při Małej Sprjewi na južnej kromje Kobjelnjanskeje hole. Běše hač do lěta 1936 samostatna gmejna, potom najprjedy wjesny dźěl Komorowa a je wot 1994 dźěl Wulkodubrawskeje gmejny.
Susodne wjeski su Lichań na juhowuchodźe, Zdźar na juhozapadźe a Komorow na sewjerozapadźe.
Stawizny
Prěnje historiske naspomnjenje jako Cobelen je z lěta 1419.[3]
W lěće 1884 měješe wjes po Mukowej statistice 133 wobydlerjow, mjez nimi 125 Serbow (94 %).[4] Ewangelscy Kobjelnjenjo přisłušeja Klukšanskej wosadźe.
Wosobiny
Maks Michałk (1905–80) – wučer a spěchowar serbskeho šulstwa
Žórła
↑staw: 31. decembra 2022; grossdubrau.de; wotwołane 30. měrca 2023
↑staw: 31. decembra 2022; grossdubrau.de; wotwołane 30. měrca 2023
↑Kobjelń w Digitalnym stawizniskim zapisu městnow Sakskeje(němsce)
↑Ernst Tschernik: Die Entwicklung der sorbischen Bevölkerung. Akademie-Verlag, Berlin 1954, str. 53. → wšě wjeski
Literatura
Göbeln/Kobjelń. W: Oberlausitzer Heide- und Teichlandschaft (= Werte der deutschen Heimat. Zwjazk 67). 1. nakład. Böhlau, Köln/Weimar/Wien 2005, ISBN 978-3-412-08903-0, str. 274–276.
M. Kral: Stawizniske powěsće z našich serbskich wsow [=Serbska ludowa knihownja, čo. 44]. Budyšin, 1937, str. 218–223.
Helmut Faßke, Siegfried Michalk: Sorbische Dialekttexte V. Klix, Kreis Bautzen mit Spreewiese, Salga und Göbeln. VEB Domowina-Verlag, Bautzen 1967 [65 str.]
.svg){kind=small}
