Chróst (němsceCrosta) je wjes ze 458 wobydlerjemi[2] we wuchodźe hornjołužiskehowokrjesa Budyšin. Słuša ke gmejnje Wulka Dubrawa a leži 150 m nad mórskej hładźinu. Běše hač do lěta 1910 wjesny dźěl Łomska a po tym hač do 1992 samostatna gmejna.
Susodne wjeski su Brěmjo na juhowuchodźe, Wulka Dubrawa na juhu a Łomsk na zapadźe. Na južnej kromje Chrósta namaka so kupanski jězor a něhdyša jama Módra Adrija z campingowanišćom.
Stawizny
Prěnje historiske naspomnjenje jako Grust je z lěta 1353.[3] Wot lěta 1756 słušeše Chróst k Łomšćanskemu ryćerkubłu a tuž do Minakałskeho knjejstwa. Wot 1921 bě do toho samostatny kublerski wobwod Adolfowa hěta dźěl Chróstowskeje gmejny. Tute sydlišćo bě so załožiło w 1830tych lětach jako bydlišćo brunicowych dźěłaćerjow a bu pomjenowane po tehdyšim kublerju, hrabi Clemensu Adolfu z Einsiedela.
Wobydlerstwo a rěč
W lěće 1884 měješe gmejna Łomsk hromadźe z Chróstom po Mukowej statistice 233 wobydlerjow, mjez nimi 218 Serbow (94 %).[4]Arnošt Černik zwěsći 1956 serbski podźěl wobydlerstwa wot jenož hišće 20,2 %.[5]
Crosta/Chróst mit Adolfshütte/Adolfowa hěta. W: Oberlausitzer Heide- und Teichlandschaft (= Werte der deutschen Heimat. Zwjazk 67). 1. nakład. Böhlau, Köln/Weimar/Wien 2005, ISBN 978-3-412-08903-0, str. 211–213.
Powětrowy wobraz Chrósta z Módrej Adriju
Žórła
↑staw: 31. decembra 2022; grossdubrau.de; wotwołane 30. měrca 2023
↑staw: 31. decembra 2022; grossdubrau.de; wotwołane 30. měrca 2023
↑Chróst w Digitalnym stawizniskim zapisu městnow Sakskeje(němsce)
↑Ernst Tschernik: Die Entwicklung der sorbischen Bevölkerung. Akademie-Verlag, Berlin 1954, str. 55. → wšě wjeski
↑Ludwig Elle: Sprachenpolitik in der Lausitz. Ludowe nakładnistwo Domowina, Budyšin 1995, str. 244. [718 wobydlerjow, z nich 91 dorosćenych z aktiwnymi znajomosćemi serbšćiny, 23 z pasiwnymi, 31 serbskich dźěći a młodostnych, 573 bjez znajomosćow] → wšě wjeski
.svg){kind=small}
