O topónimo Ubalá, en muysc cubun (lingua muisca), significa «lugar da faldra» ou «lugar da pendente».
Historia
Na época precolombiana o territorio do actual municipio de Ubalá estivo habitado polos chíos, pobo que facía parte da Confederación Muisca, e que estaban asentados no que hoxe é o casarío de Pueblo Viejo. Trala chegada dos españois, foron habitados os sitios de Pauso, Siatala, Tualá, Zaque, Cusio, Guavio, Juiquín, Chusneque, Mámbita e Sueva; estes dous últimos sobreviviron constituíndose en vereas.
