O Stade Français Paris é o nome da sección de rugby do club polideportivo parisiense Stade Français. Actualmente, xoga na liga profesional francesa: o Top 14.
Historia
A sección de rugby do Stade Français (Estadio francés), fundada en 1883, é un dos clubs máis antigos da disciplina en Francia e tamén un dos clubs de rugby profesional máis importantes dese país. O 19 de maio de 1892, o club acadou o seu primeiro título de campión nacional gañando (7-3) ao seu grande rival, tamén parisiense, o Racing Club de France. En total o Stade Français gañou 8 veces o campionato entre 1892 e 1908.
O «deporte rei», coma o chamaron en Francia, creceu sobre todo nas rexións do Suroeste de Francia. Os clubs parisienses deixan ver a súa supremacía sobre os clubs desas rexións: O Stade Bordelais UC (Bordeos), o FC Lourdes, o AS Beziers ou o Stade Toulousain. Mais a mediados dos anos '90, cando o club estaba evolucionando á quinta división, o Stade Français viviu unha gran revolución interna.
O seu novo presidente, Max Guazzini, personaxe importante do sector audiovisual francés (antigo presidente do Grupo NRJ), revolucionou o club e o xeito de comunicar dos clubs de rugby: poñendo cheerladers no estadio, música rock e unha camiseta con deseño orixinal. O primeiro gran golpe nos medios foi cando a cantante norteamericana Madonna, amiga de Max Guazzini, ofreceuse a ser a madriña do Stade Français, que daquela xogaba na terceira división.
Outro momento importante foi a fusión que fixo o Stade Français co CASG, outro club de rugby parisiense, o que lle permitiu ter un estadio no centro de París. No ano 1998, exactamente noventa anos despois do seu último título, o Stade Français ingresa na máxima división do rugby francés. Os parisienses non se contentan con este ascenso, senón que tamén, e grazas ao seu adestrador Bernard Laporte, lévanse o título o mesmo ano e erguen o famoso Escudo de Brennus gañando a final fronte ao USA Perpiñán no Stade de France.
A rivalidade entre o Stade Toulousain e o Stade Français fíxose entón moi forte. O Stade Français comezou a perturbar o medio conservador do rugby coa súa camiseta semellante á dun superheroe, o seu calendario de xogadores espidos que sae cada ano etc. Os resultados deportivos tamén están presentes, o Stade Français levouse a liga en 2000, 2003 e 2004. Curiosamente nunca conseguiu gañar a Copa de Europa a pesar das súas dúas finais perdidas contra o Leicester RFC de Inglaterra en 2001 e o Stade Toulousain no 2005 no estadio Murrayfield de Edimburgo.
Mais máis aló dos seus títulos, o grande éxito do Stade Français é comercial: frecuentemente o Stade Français enche os grandes estadios da capital francesa: o Parc des Princes (50000 persoas) ou o Stade de France (80000). Aos medios de comunicación galos gústalles falar da última provocación do Stade Français, calendarios ou uniformes rosados. Así, nunha enquisa, os parisienses afirmaron que se identifican máis co club do Stade Français que co Paris Saint-Germain de fútbol.
Cada encontro gañado (Gañ.) supón 4 puntos para a clasificación, e cada empate (Emp.) outros 2. Os puntos bonus ofensivos (BO) acádanse cada vez que un equipo anota 3 ensaios ou máis nun encontro, mentres que os puntos bonus defensivos (BD) acádanse cando o equipo perde un encontro por 7 puntos de diferenza ou menos. Estes puntos bonus engádense ós acadados polas vitorias ou empates.
