A comuna de Saint-Pierre componse da propia illa de Saint-Pierre e varias illas próximas máis pequenas, como L'Île-aux-Marins. Aínda que contén cerca do 90% dos habitantes de Saint-Pierre-et-Miquelon, a comuna de Saint-Pierre é considerablemente menor que a comuna de Miquelon-Langlade, que se atopa ao noroeste.
O asentamento principal e sede comunal atópase no lado norte do porto chamado Barachois, que se enfronta ao océano Atlántico, na costa leste da illa de Saint-Pierre. A boca do porto está custodiada por unha pequena cadea de illas.
Historia
A comuna de Saint-Pierre créase, coa de Miquelon (hoxe Miquelon-Langlade), polo decreto do 13 de maio de 1872. En 1892, Île-aux-Chiens, hoxe Île-aux-Marins, sepárase e convértese en comuna. O decreto-lei do 3 de xaneiro de 1936 elimina as tres comunas.
A comuna de Saint-Pierre é restaurada, como Miquelon-Langlade, polo decreto nº 45-2811 do 13 de novembro de 1945. A comuna de l'Île-aux-Marins non se restablece, xa que é absorvida pola de Saint-Pierre.
Demografía
A poboación de Saint-Pierre no censo local de 2016 era de 5.8417 habitantes, moitos dos cales son descendentes de vascos, bretóns, normandos ou acadios. Todos os habitantes da comuna (municipio) viven na propia illa de Saint-Pierre.
Goberno
A comuna está dirixida por un alcalde e un consello.
Saint-Pierre baixo a neve.Saint-Pierre nun día nubrado.
Monumentos históricos
Preto do centro á beira do porto atópase a oficina de correos e aduanas, detrás da cal está a praza do xeneral Charles de Gaulle, no centro da cidade.
Outros fitos destacados en Saint-Pierre inclúen a catedral, ao norte da praza, reconstruída no século XX logo dun grande incendio, e o Faro Pointe aux Cánones, na boca do porto. Máis ao norte, preto de antigo hospital da cidade, está o Frontón Zazpiak Bat, un espazo para o deporte tradicional vasco da pelota.
.jpg)
