O Penske PC4 foi deseñado por Geoff Ferris.[1] Presentou unha bañera monocasco baixa con radiadores de cadeira. Logo dun pobre debut en Suecia, a súa aerodinámica revisouse e agrandouse a distancia entre eixes.[2] O equipo Penske construíu tres chasis durante o curso da tempada de 1976.[3]
Historial de carreiras
O equipo Penske usou o PC3 nas primeiras seis carreiras da tempada, pero para o Gran Premio de Suecia de 1976, presentouse o PC4. O único piloto do equipo, John Watson, cualificou o novo coche no 17º posto da grella[1] pero estrelouse na primeira volta da carreira cando o seu acelerador atascouse.[2] Logo das revisións aerodinámicas e un alargamento da base da roda, o PC4 demostrou ser bastante competitivo. A Watson foille moito mellor na seguinte carreira en Francia, cando levou o coche ao terceiro lugar, logo de comezar oitavo. Seguiu mellorando con outro terceiro en Gran Bretaña. Anotou a primeira vitoria de Penske en Austria, logo de cualificar segundo. Anoyou outro punto nos Estados Unidos, onde Watson terminou sexto.
Anotaron un total de 18 puntos co PC4, e dous puntos co PC3, o equipo Penske quedou quinto no Campionato de Construtores,[4] con Watson 7º no Campionato de Pilotos.[5] Penske retirouse da Fórmula Un ao final da tempada, o equipo optou por concentrarse nas Indycar racing.[2]
ATS Racing
O industrial alemán Günter Schmid comprou o chasis do Penske PC4 para o seu equipo recentemente formado ATS Racing, creado para participar na tempada 1977 de Fórmula Un.[2] Inicialmente o equipo presentou un só vehículo para Jean-Pierre Jarier. Anotou un punto coa sexta posición no seu debut no Gran Premio do oeste dos Estados Unidos de 1977[3] a súa novena posición na grella desa carreira foi a mellor cualificación do equipo na Copa do Mundo. O PC4, normalmente cualificaríase na metade inferior da grella. O equipo ampliouse a dúas entradas máis adiante na tempada e Hans Heyer fixo unha aparición única no Gran Premio de Alemaña malia non cualificar. O ATS descartou os seus PC4 logo da presentación do seu propio chasis, o ATS HS1, para as tres últimas carreiras do ano.[3] Ted Field de Interscope Racing pilotou un PC4 para Danny Ongais que logrou un mellor sétimo lugar nas dúas carreiras nas que participou.