PJ Harvey![]()
 |
|
| Nacemento | 9 de outubro de 1969 (55 anos)
Corscombe, Reino Unido (en)  |
|---|
| Outros nomes | PJ Harvey |
|---|
| Educación | Central Saint Martins
Beaminster School (en) |
|---|
|
| Campo de traballo | Composición musical |
|---|
| Ocupación | cantautora, guitarrista, saxofonista, cantante, compositora, música, artista discográfico |
|---|
| Período de actividade | 1991 - |
|---|
| Xénero artístico | Música rock, rock alternativo e folk rock |
|---|
| Tesitura | Soprano
|
|---|
| Instrumento | Autoarpa, guitarra, voz e Saxofón |
|---|
| Selo discográfico | Island Records
Too Pure |
|---|
|
|
|
| Sitio web | pjharvey.net |
|---|
 
                 |
Polly Jean Harvey, nada en Yeovil o 9 de outubro de 1969, é unha cantautora inglesa, máis coñecida co nome artístico de PJ Harvey. Dende o principio da súa carreira demostrou co seu rock cru, directo e visceral ser unha das compositoras máis influentes dos noventa, compoñendo cancións cuxos temas van dende o sexo ao amor, á relixión, ó humor negro ou á sensibilidade na feminidade.
Traxectoria
Alcumada como "a Patti Smith dos 90", Polly Jean naceu nunha granxa de Yeovil, e dende moi xove aprendeu a tocar o saxo e a guitarra. Cando era unha adolescente participou en varias agrupacións ata 1991, ano no que formou o seu grupo PJ Harvey, xunto ao baxista Steve Vaughn e ó batería Robert Ellis. Tanto o seu primeiro single, Dress, coma o segundo, Sheela-Na-Gig, foron un grande éxito; pouco a pouco, o grupo foise consolidando como unha nova banda de rock alternativa cuxa notoriedade aumentaba cada vez máis dentro do panorama musical.
En 1992 lanzaron o seu primeiro disco, Dry; un ano despois, e logo dunha longa e aclamada xira, PJ Harvey volveu a Londres para gravar o seu segundo traballo, Rid of me, cun son que estaba preto do noise e do punk nas guitarras; foi este disco o que converteu esta banda nun grupo de culto. Ao final de ano, sacaron á luz 4-Track Demos, un disco no que aparecían versión orixinais das cancións da placa anterior.
Despois da xira de Rid of me, Polly Jean emprendeu a súa carreira en solitario, lanzando o seu terceiro traballo en 1995, To Bring You My Love, xunto co baxista Mick Harvey e os guitarristas John Parish e Joe Gore. Este disco, cuxo single era a controvertida Down by the water, tivo unha grandiosa aceptación, tanto por parte da crítica coma do público en xeral.
A partir de 1996, a cantante estivo case inactiva, gravando soamente un tema a dúo con Nick Cave no disco deste último, Murder Ballads e cantando xunto ó seu socio John Parish en Dance Hall at Louse Point.
No 1998 lanza o seu quinto disco Is This Desire?, un disco ao que seguirían Stories from the City, Stories from the Sea no 2000, un álbum cun estilo máis pop; Uh Huh Her no 2004, que inclúe temas máis íntimos e apaixonados; e White Chalk no 2007, un álbum no que deixa de lado as guitarras eléctricas, as baterías potentes e unha voz desgarradora, para dar paso ao piano, á arpa, ao mellotron [1] e a unha voz aguda e fráxil.
En marzo de 2009 publicouse A Woman a Man Walked By, un álbum gravado en colaboración con John Parish, no que se decantaba polo rock experimental e o folk. Ao igual que Dance Hall at Louse Point, o álbum tivo recensións positivas pero tamén un éxito comercial moderado, chegando ao número 25 da lista británica de álbums.
Discografía
Álbums principais
Compilacións
| Ano
|
Disco
|
Selo discográfico
|
| 1995
|
The B-Sides
|
Island Records
|
| 2006
|
The Peel Sessions 1991-2004
|
Island Records
|
Véxase tamén
Bibliografía
_(53838002779)_(cropped).jpg)
