A opereta[1] é unha forma de teatro e un xénero de ópera lixeira. Inclúe diálogos falados, cancións e bailes. É máis lixeiro que a ópera en canto á súa música, tamaño da orquestra,[2] duración da obra e, en principio, o tema.[3] Ademais da súa menor duración, as operetas adoitan ter un carácter lixeiro e divertido.[4] Ás veces tamén inclúen comentarios satíricos.[5]
"Operetta" é o diminutivo italiano de ópera e utilizouse orixinalmente para describir unha obra máis curta, quizais menos ambiciosa que unha ópera.[6] A opereta achega unha alternativa ás actuacións operísticas nunha forma accesible dirixida a un público diferente. A opereta converteuse nunha forma recoñecible a mediados do século XIX en Francia, e a súa popularidade levou ao desenvolvemento de moitos estilos nacionais de opereta.[6] Xurdiron estilos distintivos en países como Austria-Hungría, Alemaña, Inglaterra, España, as Filipinas, México, Cuba e os Estados Unidos.[7] A través da transferencia da opereta entre diferentes países, xurdiu o cosmopolitismo cultural no século anterior.[8] A opereta como xénero perdeu o favor na década de 1930 e deu paso ao teatro musical moderno.[9] Entre os compositores de opereta importantes figuran Johann Strauss, Jacques Offenbach, Franz Lehar e Francisco Alonso.
Historia
A opereta foi recoñecida como un xénero musical arredor de 1850 en París. En 1870, o centro da opereta trasladouse a Viena cando París caeu en mans dos prusianos.[3] A forma de opereta continuou evolucionando durante a primeira guerra mundial.[3]
Hai algunhas características comúns entre as operetas que floreceron desde mediados da década de 1850 ata principios do século XX, comezando pola ópera bufa francesa.[10] Conteñen diálogos falados intercalados entre números musicais, e moitas veces as personaxes principais, así como o coro, son chamados a bailar, aínda que a música deriva en gran parte dos estilos operísticos do século XIX, con énfase nas melodías cantables.[6] A opereta do século XX é máis complexa e alcanzou a súa prosperidade en Austria e Alemaña.[7]
A opereta é un precursor do teatro musical moderno ou do "musical".[11] Nas primeiras décadas do século XX, a opereta continuou a existir xunto aos musicais máis novos, influíndo cada un no outro. Os trazos distintivos da opereta atópanse nas obras de teatro musical de Jerome Kern, Richard Rodgers e Stephen Sondheim.[3]
Linhardt, Marion (2006) Residenzstadt und Metropole. Zu einer kulturellen Topographie des Wiener Unterhaltungstheaters (1858–1918). Berlín: Max Niemeyer Verlag (en alemán)
Traubner, Richard (1983) Operetta: A Theatrical History. Garden City, Nova York: Doubleday
Viagrande, iccardo (2009) Tu che m'hai preso il cuor. Un viaggio nel mondo dell'operetta. Monza: Casa Musicale Eco (en italiano)
.jpg)
