O monte e lagoa de Louro é un espazo natural galego catalogado como zona especial de conservación (ZEC) e de interese xeolóxico que ampara á rexión do litoral que está entre a punta do Sinal, no Monte Louro en Muros, ata o illote dos Forcados de Carnota. O afloramento granítico cuberto de matogueiras que é o Monte Louro, as ben conservadas dunas fixas, coas zonas de depresión entre elas, e a vexetación acuática e lacustre da lagoa de Xarfas ou Louro converteron este espazo en zona de interese para a conservación.[1][2][3][4][5][6]
O Monte de Louro destaca a nivel xeolóxico por ser un inselberg, ou monte que destaca nunha chaira, granítico rodeado dunha plataforma de abrasión. Desde este monte vese a formación de lagoon que forman a praia de Area Maior e Louro, o sistema dunar, a lagoa de Xarfas e a marisma interior.[4]
Xeoloxía e hábitats
O espazo natural do Monte e Lagoa de Louro protexe a franxa litoral que comenza na punta do Sinal, en Muros e limitando polo sur coa enseada de San Francisco, e remata no illote dos Forcados en Carnota. Acolle a lagoa de Xarfas, que é unha albufeira ou lagoa litoral[4], e un sistema de dunar, que está entre a punta de Rostro e punta Carreiro. O litoral do espazo conta con praias como as de Louro, de Area Maior ou Lariño. A esta franxa costeira chegan só pequenos regos, como o de Lariño e o das Feales, que chegan a punta Insua, e o rego dos Longarelos, que percorre a marisma e chega á lagoa de Louro.[5]
Esta costa do monte e lagoa de Louro están nunha rexión de rochas graníticas hercinianas, con dúas micas, que se formaron entre o período devoniano e permiano. As praias e marismas formáronse entre o plistoceno (como as de Carnota) e o holoceno, como a praia de Area Maior e a lagoa. Os illotes dos Forcados e o litoral que mira para esta son de granitos tardihercinianos e neles atópanse micas porfíricas. Na área da punta Insua hai un dominio de granitos do grupo de Laxe que pertencen ao período do precámbrico ao silúrico.[7]
A costa do espazo natural conta con covas e furnas mariñas, arrecifes, calas e pequenas baías de pouca extensión. As praias acollen áreas de ampla extensión cubertos a pouca profundidade de auga. Nalgunha zona como no esteiro da lagoa, hai chairas lamacentas ou areosas que na baixamar chegan a estar expostas. A vexetación dos cantís é a característica das costas atlánticas e bálticas. Esta está por riba da liña dos argazos na costa.[5]
As dunas deste litoral sitúanse entre a praia de Area Maior e a lagoa de Xarfas. As dunas que alí se atopan van desde as móbiles embrionarias, ás dunas móbiles de litoral con vexetación como Ammophila ou xa dunas fixas con especies herbáceas medrando nelas. Outras das dunas están fixas e en proceso de descalcificación ou cuberta por maior cantidade de vexetación. Entre as dunas hai espazos húmidos intradunais.[5]
Nas das augas da lagoa de Xarfas, que son augas oligotróficas ou mesotróficas, e nos coídos a vexetación é perenne e de curto ciclo de vida. Máis cara a costa hai pastos atlánticos de vexetación adaptada a medios salinos. Os prados do espazo danse en zonas calcarias, de turba ou de terra arxilosa-limosa, Algúns prados son típicos de zonas húmidas mediterráneas ou pobres e de sega.[5]
Nos montes do espazo natural, como no Monte Louro, a vexetación está adaptada a rochedos silíceos, e son especies pioneiras. As queiroas atópanse en solos secos e con toxos a canda si. Algunhas especies de monte baixo que están presentes son a Laurus nobilis. A zona de bosque, que é de pouca extensión, caracterízase por ser propia de ribeira e formada por Alnus glutinosa e Fraxinus excelsior.[5]
-
Alto de Punta Carreiro no Monte Louro.
-
Alto de Punta Carreiro no Monte Louro.
-
Praia da Area Maior pechando coas súa dunas a Lagoa de Xarfas ou Louro e a súa marisma.
-
Dunas dinámicas, na fronte da imaxe, e estáticas con vexetación ao fondo da lagoa.
-
Lagoa de Xarfas ou Louro e a marisma.
-
Faro e praia de Lariño. Na parte traseira da praia hai dunas estáticas con vexetación.
Flora e fauna
Flora
As especies da flora catalogadas como de interese no Anexo II da Directiva 92/43/CEE e presentes no catalogo de especies ameazadas son:[8]
Fauna
Invertebrados
As especies de invertebrados catalogados como de interese no Anexo II da Directiva 92/43/CEE e presentes no catalogo de especies ameazadas son:[8]
Peixes
As especies de peixes catalogados como de interese no Anexo II da Directiva 92/43/CEE e presentes no catalogo de especies ameazadas son:[8]
Anfibios e réptiles
As especies da anfibios e réptiles catalogadas como de interese no Anexo II da Directiva 92/43/CEE e presentes no catalogo de especies ameazadas son:[8]
Aves
As especies de aves catalogadas como de interese no Anexo II da Directiva 92/43/CEE e presentes no catalogo de especies ameazadas son:[8]
Mamíferos
As especies de mamíferos catalogados como de interese no Anexo II da Directiva 92/43/CEE e presentes no catalogo de especies ameazadas son:[8]
Lexislación
O Monte e lagoa de Louro están amparados por diferentes leis, como son as de aplicación para os LIC e ZEP, que amparan e protexen diferentes áreas. Este espazo:
- Foi catalogado en 1983 polo Instituto Xeolóxico e Mineiro de España e declarado en 2007 como patrimonio de interese xeolóxico nacional polas súas peculiaridades morfolóxicas e estratigráficas.[4]
- Foi declarado como lugar de interese comunitario o 29 de decembro de 2004 trala decisión da Comisión do 7 de decembro de 2004.[1]
- Foi declarado como zona de especial protección dos valores naturais “Monte e lagoa de Louro”, con 1.096 ha. de extensión, o 27 de marzo de 2004 e actualizado como tal o 31 de marzo de 2014, dentro do plan da Rede Natura 2000 de Galicia.[2][3]
Notas
- ↑ 1,0 1,1 "Decisión de la Comisión, de 7 de diciembre de 2004, por la que se aprueba, de conformidad con la Directiva 92/43/CEE del Consejo, la lista de lugares de importancia comunitaria de la región biogeográfica atlántica [notificada con el número C(2004) 4032]. «DOUE» núm. 387, de 29 de diciembre de 2004, páginas 1 a 96 (96 págs.) DOUE-L-2004-83030.". Consultado o 2017-07-07.
- ↑ 2,0 2,1 "DECRETO 37/2014, do 27 de marzo, polo que se declaran zonas especiais de conservación os lugares de importancia comunitaria de Galicia e se aproba o Plan director da Rede Natura 2000 de Galicia. Decreto do DOG nº 62 do 2014/3/31 - Consellería de Medio Ambiente, Territorio e Infraestruturas, Xunta de Galicia". Consultado o 2017-07-07.
- ↑ 3,0 3,1 "DECRETO 72/2004, do 2 de abril, polo que se declaran determinados Espazos como Zonas de Especial Protección dos Valores Naturais. Consellería de medio ambiente, Xunta de Galicia". Consultado o 2017-07-07.
- ↑ 4,0 4,1 4,2 4,3 "Inventario de LIGs: 119001. Monte Louro, laguna y marismas.". Inventario de patrimonio geolóxico de España. Instituto Geológico y Minero de España. 1983-12-31. Consultado o 2017-07-13.
- ↑ 5,0 5,1 5,2 5,3 5,4 5,5 "Monte e lagoa de Louro, código ZEC ES1110012. Rede galega de espazos protexidos. Consellería de Medio Ambiente e Ordenación do Territorio, Xunta de Galicia.". Consultado o 12 de xullo de 2017.
- ↑ "LIC de Galicia, Rede Natura 2000, Ministerio de Agricultura e Pesca, Alimentación e Medio Ambiente". Arquivado dende o orixinal o 06 de novembro de 2017. Consultado o 5 de xullo de 2017.
- ↑ "MapasIGME - Portal de cartografía del IGME: Mapa Geológico de España a escala 1:200.000 (2ª Serie) - Hoja 7 (SANTIAGO DE C.)". Consultado o 2017-07-12.
- ↑ 8,0 8,1 8,2 8,3 8,4 8,5 "Plan Director da Rede Natura 2000 de Galicia. Información ambiental, valoración e zonificación do espazo natural. Anexo IV: Espazos da Área Litoral. 2.10 LIC Monte e Lagoa de Louro." (PDF). Consultado o 13 de xullo de 2017.
Véxase tamén
Ligazóns externas
_02.JPG)
