Lucrezia Borgia é unha ópera de prólogo e dous actos con música de Gaetano Donizetti e ligreto en italiano de Felice Romani, baseado no drama homónimo de Victor Hugo (á su vez segundo a lenda de Lucrecia Borgia). A ópera foi estreada no Teatro alla Scala de Milán o 26 de decembro de 1833 Lelande e Pedrazzi. Aínda que non se representa tan regularmente como algunhas das obras máis populares de Donizetti, a aria de Lucrecia "Com'è bello", de Orsino Brindisi "Il segreto per esser felice", do tenor "Di pescator ignobile", e a aria de baixo "Vieni, la mia vendetta!", son todas momentos melódicos famosos e moi efectivos da ópera, e teñen sido representadas e gravadas con frecuencia.
Personaxes
| Personaxe
|
Tesitura
|
Repartoo na estrea, 26 de decembro de 1833
(Director: - Eugenio Cavallini)
|
| Alfonso D'Este, duque de Ferrara
|
baixo
|
Luciano Mariani
|
| Lucrezia Borgia
|
soprano
|
Henriette Méric-Lalande
|
| Maffio Orsini
|
contralto
|
Marietta Brambilla
|
| Gennaro, mozo nobre ao servizo da República Veneciana
|
tenor
|
Francesco Pedrazzi
|
| Jeppo Liverotto, mozo nobre ao servizo da República Veneciana
|
tenor
|
Napoleone Marconi
|
| Don Aposto Gazella, mozo nobre ao servizo da República Veneciana
|
baixo
|
Giuseppe Visanetti
|
| Ascanio Petrucci, mozo nobre ao servizo da República Veneciana
|
barítono
|
Ismaele Guaita
|
| Oloferno Vitellozzo, mozo nobre ao servizo da República Veneciana
|
tenor
|
Giuseppe Vaschetti
|
| Rustighello, ao servizo de Alfonso D'Este
|
tenor
|
Ranieri Pochini
|
| Gubetta, ao servizo de Lucrezia
|
baixo
|
Domenico Spiaggi
|
| Astolfo, ao servizo de Lucrezia
|
tenor
|
Francesco Petrazzoli
|
Cabaleiros, oficiais e nobres da República Veneciana;
cabaleiros, oficiais e nobres da corte de Alfonso; damas de compañía, monxes capuchinos etc.
|
