A lingua nias é unha lingua austronesia falada na illa de Nias e nas illas Batu, que se atopan na costa oeste de Sumatra, en Indonesia. É coñecida como "Li Niha" polos seus propios falantes. Pertence ó subgrupo das illas do noroeste de Sumatra e da Barreira, que tamén inclúe o mentawai e as linguas batak.[2] Segundo o censo do ano, tiña 770 000 falantes.[2] Existen tres dialectos principais: setentrional, central e meridional.[3] É un lingua de sílabas abertas, o que quere dicir que non hai consoantes finais de sílabas.
↑ 2,02,1Lewis, M. Paul (ed.), 2009. Ethnologue: Languages of the World, Sixteenth edition. Dallas, Tex.: SIL International. Online version: http://www.ethnologue.com/.
Brown, Lea (1997). "Nominal Mutation in Nias". En Odé, Cecilia; Wim Stokhof. Proceedings of the Seventh International Conference on Austronesian Linguistics. Amsterdam: Rodopi. ISBN90-420-0253-0.
Brown, Lea (2005). "Nias". En Adelaar, Alexander; Himmelmann, Nikolaus P. The Austronesian Languages of Asia and Madagascar. Londres: Routledge. ISBN0-7007-1286-0.
Comrie, Bernard (2013). "Alignment of Case Marking of Full Noun Phrases". En Dryer, Matthew S.; Haspelmath, Martin. The World Atlas of Language Structures Online. Leipzig: Max Planck Institute for Evolutionary Anthropology. Consultado o 6 Jun 2019.
Donohue, Mark (2008). "Semantic alignment systems: what's what, and what's not". En Donohue, Mark; Søren Wichmann. The Typology of Semantic Alignment. Oxford: Oxford University Press.
Halawa, T.; Harefa, A.; Silitonga, M. (1983). Struktur Bahasa Nias(PDF). Jakarta: Pusat Pembinaan dan Pengembangan Bahasa, Departemen Pendidikan dan Kebudayaan. Consultado o 7 de xuño de 2019.
Nothofer, Bernd (1986). "The Barrier island languages in the Austronesian language family". En Paul Geraghty; Lois Carrington; Stephen A. Wurm. FOCAL II: Papers from the Fourth International Conference on Austronesian Linguistics. Canberra: Research School of Pacific and Asian Studies, Australian National University. pp. 89–107. doi:10.15144/PL-C94.87.
Sundermann, Heinrich (1913). Niassische Sprachlehre(en alemán). 's-Gravenhage: Martinus Nijhoff.