PROFILBARU.COM

José María Fernández Ladreda
	;
Biografía
Nacemento	(es) José María Fernández-Ladreda y Menéndez-Valdés ; 14 de marzo de 1885 ; Oviedo, España
Morte	20 de setembro de 1954 (69 anos); Valbona, España
Procurador en Cortes
	14 de maio de 1952 – 29 de setembro de 1954 ; Lexislatura: IV lexislatura das Cortes franquistas
Procurador en Cortes
	18 de outubro de 1951 – 5 de abril de 1952 – Fernando Suárez de Tangil y Angulo → ; Lexislatura: III lexislatura das Cortes franquistas
Procurador en Cortes
	12 de maio de 1946 – 6 de abril de 1949 ; Lexislatura: II lexislatura das Cortes franquistas
Ministro de Obras Públicas
	1945 – 1951
Procurador en Cortes
	16 de marzo de 1943 – 1 de maio de 1946 ; ← Alfonso Peña Boeuf ; Lexislatura: I lexislatura das Cortes franquistas
Deputado nas Cortes republicanas
	Representa: Confederación Española de Derechas Autónomas; 25 de febreiro de 1936 – 2 de febreiro de 1939 ; Lexislatura: III lexislatura da Segunda República Española ; Circunscrición electoral: Oviedo (en)
Deputado nas Cortes republicanas
	Representa: Acción Popular; 30 de novembro de 1933 – 7 de xaneiro de 1936 ; Lexislatura: II lexislatura da Segunda República Española ; Circunscrición electoral: Oviedo (en)
Alcalde de Oviedo
	22 de novembro de 1924 – 7 de outubro de 1929
Deputado no Congreso dos Deputados
Catedrático de universidade
Datos persoais
Educación	Universidade de Oviedo ; Universidade Columbia
Actividade
Lugar de traballo	Madrid
Ocupación	político, químico, militar
Empregador	Universidade de Sevilla ; Universidade de Oviedo ; Universidade de Madrid
Partido político	Confederación Española de Derechas Autónomas
Membro de	Real Academia de Ciencias Exactas, Físicas e Naturais (1948–1954); Real Academia Nacional de Farmacia ; Asociación Católica de Propagandistas ; Royal Academy of Sciences and Arts of Barcelona (en)
Premios
	(1951) Gran Cruz da Orde de Carlos lll; (1951) Gran Cruz do Mérito Aeronáutico con distintivo branco; (1950) Gran Cruz de Afonso X o Sabio; (1950) Gran Cruz da Orde Civil do Mérito Agrícola; (1946) Gran Cruz do Mérito Naval con distintivo branco; (1944) Gran Cruz do Mérito Militar con distintivo branco; (1943) Medalla ó Mérito no Traballo; (1943) Gran Cruz da Orde de San Hermenexildo; (26 de febreiro de 1927) Fillo predilecto de Oviedo; Premio Daoíz ;

José María Fernández Ladreda y Menéndez Valdés, nado en Oviedo o 14 de marzo de 1885 e finado en Siero o 20 de setembro de 1954, foi un militar e político asturiano.

Traxectoria

Estudou bacharelato en Oviedo, e en 1903 ingresou na Academia de Artillaría de Segovia. Alí recibiu ao ano seguinte a Cruz de primeira clase do Mérito Militar con distintivo branco pola súa aplicación e boa conduta, e ao rematar o terceiro ano dos seus estudos recibiu o emprego de segundo tenente alumno de artillaría. En agosto de 1908 saíu da academia ascendido a tenente primeiro da arma, sendo destinado a Valladolid e ao ano seguinte á comandancia de Melilla.

En 1910 foi designado profesor axudante da Academia de Artillaría. Escribiu en colaboración co capitán Martínez Vivas un Tratado elemental de Química general aplicada, que en 1911 foi declarado libro de texto da academia. Co mesmo colaborador escribiu tamén Química del carbono.

Ascendeu a capitán en 1914 e ao ano seguinte foi destinado ao Taller de Precisións, Laboratorio e Centro Electrotécnico de Artillaría, destino acorde coas súas afeccións, que lle permitiu desempeñar comisións técnicas que lle valeron recompensas. Así, en 1917 recibiu a cruz de primeira clase do Mérito Militar pola súa obra Pólvoras y explosivos modernos, escrita tamén xunto a Martínez Rivas. En 1919 marchou comisionado aos Estados Unidos de América para ampliar estudos.

Tras pedir unha excedencia no exército, en 1924 obtivo a licenciatura de Ciencias pola Universidade de Oviedo. Durante o goberno de Miguel Primo de Rivera foi alcalde de Oviedo entre 1924 e 1926. En 1927 volveu ao exército, pasando despois en varias ocasións á situación de excedente para dedicarse á dirección de industrias privadas e aos estudos científicos, cos que colaborou en revistas especiais e sobre os que publicou diversos traballos de química, electroanálise e metalurxia.

Trala proclamación da Segunda República, e estando retirado do exército, organizou en Asturias o partido da CEDA, sendo elixido deputado a Cortes en 1933. Tralo Golpe de Estado do 18 de xullo de 1936 que deu pé á Guerra Civil, Oviedo uniuse aos sublevados por orde do xefe da gornición, o xeneral Antonio Aranda, e quedou sitiada por tropas e milicianos leais á República. Como comandante, Fernández Ladreda formou na cidade o batallón de voluntarios para a súa defensa.

Tempo despois foi elixido membro da Real Academia de Farmacia e da Real Academia de Ciencias Exactas, Físicas e Naturais. Foi ministro de Obras Públicas entre 1945 e 1951.