Hyman Arluck, nado en Buffalo o 15 de febreiro de 1905 e finado en Nova York o 23 de abril de 1986, foi un compositor estadounidense coñecido como Harold Arlen, que creou máis de cincocentas cancións. Entre elas destaca o clásico de The Wizard of Oz "Over the Rainbow" (1939), elixida como a canción número un do século XX pola Recording Industry Association of America (RIAA) e o National Endowment for the Arts (NEA).[1][2]
Traxectoria
Arlen naceu en Buffalo, Nova York, fillo dun cantante. O seu irmán xemelgo faleceu o día seguinte de nacer. Aprendeu a tocar o piano na súa mocidade, e xa de novo creo unha banda. Acadou certo éxito local como pianista e cantante antes de mudarse a Nova York cando tiña pouco máis de vinte anos. Alí traballou como acompañante musical de vodevil[3] e cambiou o seu nome polo de Harold Arlen. Entre 1926 e 1934 apareceu ocasionalmente como cantante en gravacións de The Buffalodians, Red Nichols, Joe Venuti, Leo Reisman e Eddie Duchin, habitualmente cantando as súas propias composicións.
En 1929, compuxo a súa primeira canción célebre, "Get Happy" (con letra de Ted Koehler). Ata mediados da década de 1930, Arlen e Koehler escribiron espectáculos para o Cotton Club, popular club nocturno de Harlem, así como para musicais de Broadway e Hollywood. A parella artística logrou éxitos como "Let's Fall in Love" e "Stormy Weather". Arlen continuou a actuar como pianista e cantante con certo éxito, especialmente en gravacións coa orquestra de Leo Reisman.
A mediados da mesma década, Arlen casou e aumentou o tempo que pasaba en California, escribindo musicais para o cinema, onde comezou a traballar co letrista E.Y. "Yip" Harburg. En 1938, o equipo foi contratado por Metro-Goldwyn-Mayer para compoñer as cancións para The Wizard of Oz, sendo a máis célebre delas "Over the Rainbow", pola que gañaron o Oscar á mellor canción orixinal. Tamén escribiron "Down with Love" (incluída no espectáculo de Broadway de 1937 Hooray for What!), "Lydia the Tattooed Lady", para Groucho Marx en At the Circus en 1939, e "Happiness is a Thing Called Joe", para Ethel Waters no filme de 1934 Cabin in the Sky.
Na década de 1940 uniuse co letrista Johnny Mercer, e continuou a obter éxitos como "Blues in the Night", "Out of this World", "That Old Black Magic", "Ac-Cent-Tchu-Ate the Positive", "Any Place I Hang My Hat Is Home", "Come Rain or Come Shine" e "One for My Baby (and One More for the Road)". Tamén logro outro triunfo para Judy Garland con "The Man That Got Away", escrita para a versión de 1954 do filme A Star Is Born.
Arlen faleceu de cancro no seu apartamento de Manhattan aos oitenta e un anos.[4][5]
Notas
Véxase tamén
Bibliografía
Ligazóns externas
.jpg)
