Saunders foi educada por primeira vez no Handsworth Ladies' College e en 1884 ingresou no Newnham College, Cambridge.[3] Alí, asistiu ao Tripos de Ciencias Naturais durante dous anos para estudar ciencias naturais.
Continuou a súa investigación de posgrao no Balfour Bioological Laboratory for Women, un laboratorio que co-dirixiu coa científica Marion Greenwood de 1888 a 1890 e logo dirixiu soa durante outros 24 anos; este centro da Universidade de Cambridge encargouse de formar a alumnas e mesmo proporcionou traballos universitarios a científicas formadas que doutro xeito nunca serían colocadas.[4] Saunders tamén foi xefa de estudos no Girton College (1904–1914) e no Newnham College (1918–1925).[5]
Foi nomeada Fellow da Royal Horticultural Society da que recibiu a Medalla Banksian en 1906. En 1905 foi unha das primeiras mulleres elixidas para a Sociedade Linneana de Londres. En 1920 foi presidenta da sección de botánica da British Association for the Advancement of Science e presidenta da Genetic Society, entre 1936 e 1938. [6]
Durante a segunda guerra mundial serviu como voluntaria axudando as forzas aliadas. Morreu pouco despois de regresar a Gran Bretaña, en 1945, tras sufrir feridas nun accidente de bicicleta.[7]
Biscutella laevigata
Carreira
As primeiras investigacións de Saunders foron no campo da xenética, na que algúns dos seus experimentos xenéticos levaron a ela e a William Bateson a definir termos importantes como "alelomorfos" (hoxe chamados alelos), heterocigotos e homocigotos.[8] Ademais, xunto con Bateson e Reginald Punnett, descubriu o que agora se coñece como xenes ligados, cando os factores hereditarios están ligados e se herdan xuntos, a base para importantes descubrimentos sobre a cartografía xenética e as súas combinacións.[2]
Tamén fixo un amplo traballo sobre anatomía vexetal, en particular en relación co xineceo, publicando varios artigos sobre o tema, entre os que destaca a súa serie de artigos sobre Ilustracións do polimorfismo carpelo publicado na revista New Phytologist entre 1928 e 1931. Entre outras, tratou a herdanza de trazos dominantes e recesivos na planta Biscutella laevigata e a herdanza na planta de xardín, Matthiola incana, especie que estudou intensamente.[9]
Notas
↑Haldane, JBS (1945). "Miss E. R. Saunders" 156 (3961): 385. doi:10.1038/156385b0.
↑Bateson, W. and Saunders, E. R. (1902) "The facts of heredity in the light of Mendel’s discovery." Reports to the Evolution Committee of the Royal Society, I. pp 125-160
