نبرد یورک (۸۶۷)

نبرد یورک
بخشی از یورش وایکینگ‌ها به انگلیس
تاریخ ۲۱ مارس ۸۶۷ موقعیت یورک ۵۳°۵۷′۳۰″ شمالی ۱°۴′۴۹″ غربی نتایج پیروزی وایکینگ‌ها
طرف‌های درگیر
ارتش عظیم	پادشاهی نورثامبریا
فرماندهان و رهبران
ایوار بی‌استخوان اوبه	Ælla of Northumbria † Osberht of Northumbria †
یورک موقعیت در یورک‌شر شمالی

نبرد یورک (به لاتین: Battle of York) بین وایکینگ‌ها و پادشاهی آنگلوساکسون نورثامبریا در ۲۱ مارس ۸۶۷ در شهر یورک درگرفت.

یورک که قبلاً توسط امپراتوری روم کنترل می‌شد، توسط آنگلوساکسون‌ها تصرف و به پایتخت پادشاهی نورثامبریا تبدیل شده بود. در سال ۸۶۶ این پادشاهی در میانه یک جنگ داخلی بود که آلا و اوزبرت هر دو ادعای تاج را داشتند. وایکینگ‌ها که به سواحل شرقی جزایر بریتانیا به رهبری اوبا و ایوار رسیده بودند توانستند شهر را تصرف‌کنند.^{[نیازمند منبع]}

در بهار ۸۶۷ آلا و آزبرت در تلاشی برای بیرون راندن وایکینگ‌ها از یورک متحد شدند. علی‌رغم اینکه نورثامبریایی‌ها توانستند به داخل دیوارها راه پیدا کنند، نبرد بدون موفقیت به پایان رسید و آلا و اوزبرت هردو کشته شدند.

پس از پیروزی، وایکینگ‌ها ابتدا یک پادشاه دست نشانده به نام اکبرت قرار دادند، اما بعداً پادشاهی یورویک با مرکزیت یورک را ایجاد کردند.

زمینه

یورک

برج چندگوش، بخشی از دیوار رومی یورک

یورک که با نام Eoferwic شناخته می‌شود، پس از ترک امپراتوری روم در قرن پنجم توسط آنگلوساکسون‌ها تصرف شد. ^[۱] این شهر به پایتخت پادشاهی نورثامبریا تبدیل شد که هم نیازهای پادشاه و هم اسقف اعظم یورک را برآورده می‌کرد. ^[۲] تا سال ۸۶۷، دیوارهای روم باستان هنوز پابرجا بودند، اما در حال فرو ریختن و درحال خراب شدن بودند، و ثابت شد که دفاع کمی در برابر نورثامبریایی‌های مهاجم دارند. ^[۳]

تهاجم وایکینگ‌ها

حملات وایکینگ‌ها علیه بریتانیا از قرن هشتم آغاز شده بود، اما از دهه ۸۶۰ بود که ارتش وایکینگ‌ها به قصد تسخیر سرزمین‌ها شکل گرفت. ^[۴] در سال ۸۶۵ ارتش وایکینگ‌ها در شرق آنگلیا فرود آمد و حمله ای را آغاز کرد که منجر به ایجاد پادشاهی دانالا شد.^[۵]

وایکینگ‌ها به رهبری اوبا و ایوار (که ممکن است همان شخصیت تاریخی عمار باشد) ابتدا یورک را در ۱ نوامبر ۸۶۶ تصرف کردند.^[۳][۶] انگیزه ظاهری ایوار انتقام مرگ پدرش راگنار لودبروک بود.^[۷] پادشاهی نورثامبریا در میانه یک جنگ داخلی بود، پس از آن که آلا پادشاه قبلی اوزبرت را به زور بیرون راند.^[۸] وایکینگ‌ها برای تصرف یورک مشکل چندانی نداشتند، اما نتوانستند آلا را تصرف‌کنند.^[۸]

نبرد

در بهار ۸۶۷ آلا و آزبرت اختلافات خود را کنار گذاشتند و در تلاش برای بیرون راندن مهاجمان از نورثامبریا متحد شدند که منجر به نبرد یورک در ۲۱ مارس شد.^[۳][۹] نبرد به خوبی برای نیروهای نورثامبرین آغاز شد که توانستند دفاع شهر را بشکنند.^[۸] در این مرحله بود که به دلیل تجربه جنگجویان وایکینگ‌ها و به دلیل خیابان‌های باریک که هر گونه مزیتی از اعدادی را که ممکن است نورثامبریایی‌ها داشته‌اند باطل کند،^{[۳][نیازمند منبع]} نبرد با شکست ارتش نورثامبرین و کشته شدن آلا و اوزبرت به پایان رسید.^[۸] روایتی متفاوت بیان می‌کند که وایکینگ‌ها در زیر دیوارهای یورک، بین مهاجمان و پادگان نورثامبرین یورک گرفتار شده‌اند. با این حال، دانمارکی‌ها گرد هم آمدند و نبرد علیه نورثامبرین‌ها تبدیل شد و منجر به کشته‌شدن هر دو پادشاه آنها شد.^[۷]

سنت اسکاندیناوی معتقد است که ایوار و اوبا پیروز با هم برادر بودند و آلا را اسیر کردند و متعاقباً او را به صورت عقاب خونین کشتند.^[۱۰][۱۱] در مقابل، کرونیکل آنگلوساکسون به سادگی بیان می‌کند که «هر دو پادشاه درجا کشته‌شدند».^[۱۲]

عواقب

پادشاهی یورویک، در کنار پادشاهی دانلا نشان داده شده‌است

در یورک، رهبران وایکینگ‌ها یک پادشاه دست نشانده به نام اکبرت را پادشاه کردند.^[۱۳] این وضعیت تا سال ۸۷۲ باقی ماند، زمانی که یک شورش اگبرت را به تبعید در مرسیا راند. هالفدان راگنارسون از وایکینگ‌ها در سال ۸۷۶ به شورش پایان داد و مستقیماً یورک و بقیه دیرا (جنوب شرقی نورثامبریا) را اشغال کرد و آن را بین پیروان خود تقسیم کرد.^[۱۳] با گذشت زمان، این امر منجر به ایجاد پادشاهی یورویک شد، که تا سال ۹۱۰ تحت کنترل وایکینگ‌ها ماند تا زمانی که آنگلوساکسون‌ها آن را تصرف کردند.^[۱۴] این پادشاهی از سال ۹۵۴ و از زمانی که تحت حکومت وسکس قرار گرفت، بارها توسط وایکینگ‌ها اشغال شد.^[۱۴] هیچ تلاش دیگری در آینده برای ایجاد مجدد پادشاهی نورثامبریا انجام نشد.^[۱۵]

قبل از اینکه این منطقه با وسکس ادغام شود، لردهای آنگلوساکسون بازمانده بر نورثامبرلند در شمال رودخانه تی از بامبورگ حکومت کردند.^[۱۳]

منابع

1. City of York Council 2006.
2. York History 2007.
3. Bessell 2018.
4. Edward 2011.
5. Johnson.
6. Sawyer 2001.
7. Eggenberger 1985.
8. Hall.
9. Cannon 2015.
10. Whitelock.
11. Frank 1984.
12. Gutenberg.
13. Arnold-Baker 2001.
14. Market House Books 2002.
15. Loyn 2015.

منابع

• Bessell, Craig (10 October 2018). "3 Key Battles of the Viking Invasions of England". History Hit (به انگلیسی). Retrieved 7 August 2020.
• Cannon, John (2015). "Ælle". A Dictionary of British History (به انگلیسی). Oxford University Press. doi:10.1093/acref/9780199550371.001.0001. ISBN 978-0-19-955037-1. Retrieved 15 September 2020.
• City of York Council (21 December 2006). "Eoferwic: Anglo-Saxon York". City of York Council - York's History. Archived from the original on 4 February 2008.
  • Johnson, Ben. "Invaders! Angles, Saxons and Vikings". Historic UK. Retrieved 7 August 2020.
• Edward, James (29 March 2011). "Overview: The Vikings, 800 to 1066". BBC - History. Retrieved 7 August 2020.
• Frank, Roberta (1984). "Viking atrocity and Skaldic verse: The Rite of the Blood-Eagle". English Heritage Review. Longman Group Limited London: 332–343.
• Gutenberg. "The Anglo-Saxon Chronicle". www.gutenberg.org. 867. Retrieved 14 September 2020.
• Hall, Richard. "The Viking Capture of York" (PDF). Jorvik Viking Centre. Retrieved 7 August 2020.
• Loyn, Henry (2015). "Northumbria, kingdom of". The Oxford Companion to British History (به انگلیسی). Oxford University Press. doi:10.1093/acref/9780199677832.001.0001. ISBN 978-0-19-967783-2. Retrieved 15 September 2020.
• Whitelock, Dorothy. "Fact and Fiction in the legend of St. Edmund". wmich.edu. pp. 225–227. Archived from the original on 4 September 2006. Retrieved 9 August 2020.
• York History (2007). "York history timeline". YorkHistory.com. Archived from the original on 14 March 2007. Retrieved 9 August 2020.