رنگ گوشت ماکیان بر اساس نوع قرارگیری بافت‌ها و کاربرد آن‌ها متفاوت است. گوشت پاها به دلیل آن‌که وزن پرنده را هنگام حرکت کردن تحمل می‌کنند تیره‌تر است. این ماهیچه‌ها برای تحمل کردن و استفادهٔ طولانی مدت طراحی شده‌اند و شامل مقدار زیادی میوگلوبین هستند تا بتوانند از مقدار زیادی اکسیژن برای تنفس استفاده کنند. در مقابل، رنگ گوشت سینهٔ پرندگانی چون، مرغ و بوقلمون که پرواز نمی‌کنند و روی زمین هستند روشن است و نیاز کمتری به میوگلوبین دارد. رنگ گوشت پرندگانی چون غازها و اردک‌ها که برای پرواز از سینهٔ خود استفاده می‌کنند تیره‌تر است.[۱]
گوشت بوقلمون، هم شامل گوشت سفید و هم گوشت قرمز می‌شود. ناحیهٔ سینه دارای گوشت سفید است که ۶۵ درصد از گوشت بوقلمون را تشکیل می‌دهد و گوشت پاها، گوشت قرمز است که ۳۵ درصد آن را شامل می‌شود. گوشت سفید بوقلمون دارای پروتئین بالا و چربی کم است.[۲]
ارزش غذایی
در هر ۱۰۰ گرم گوشت مرغ، حدود ۱۹۰ کیلو کالری انرژی و ۸۹ میلی‌گرم کلسترول دارد که در مقایسه با گوشت قرمز میزان کلسترولش کمتر است.[۳]
در هر ۱۰۰ گرم گوشت بوقلمون ۱۳ درصد چربی و ۲۷ درصد پروتیین موجود است. در این مقدار ۹٫۲ میلی‌گرم روی و ۹٫۱ میلی‌گرم آهن وجود دارد.[۴]
↑سمیه مقصودعلی (۱۵ اسفند ۱۳۸۸). «مقایسه بین انواع گوشت سفید»(PDF). هفته‌نامهٔ سلامت. بایگانی‌شده از اصلی(PDF) در ۲۲ دسامبر ۲۰۱۴. دریافت‌شده در ۲۶ اکتبر ۲۰۱۵.
