نازی‌آباد در دهه سیِ خورشیدی بنا شده و دارای طرح شهرسازی است.[۲] در دوران شهرداری غلامحسین کرباسچی به واسطه ایجاد بوستان و فرهنگسرای بهمن در محل کشتارگاه تهران، این محله به لحاظ شهری رشد چشم‌گیری داشت. دو بازار معروف «بازار اول» و «بازار دوم» در خیابان پارس (اکبر مشهدی فعلی) و مدائن در نازی‌آباد قرار دارد.
محل کنونی نازی‌آباد دهی به اسم نازآباد بوده که ناصرالدین‌شاه برای یکی از سوگلی‌هایش به اسم نازخاتون خریداری کرده و در آن قصری ساخت که بعدها تبدیل به پارک شد. با اضافه شدن این محله به جنوب تهران در ۱۳۳۴، نام محلهٔ نازخاتون تبدیل به «نازآباد» و سپس تبدیل به «نازی‌آباد» شد.[۳]
مسکونی شدن نازی‌آباد در شکل کنونی‌اش به سال ۱۳۲۰ و دوران نخست‌وزیری محمدعلی فروغی بر می‌گردد که دولت تصمیم گرفت در این اراضی، هزار دستگاه واحد مسکونی ارزان قیمت بسازد. ساخت زمین‌ها به شرکت بیمه ایران واگذار شد و بهای هر متر مربع زمین را با متقاضیان، چهار تومان حساب کردند. علت انتخاب نازی‌آباد، نزدیکی آن به راه‌آهن، کارخانه بلورسازی، سیلو و دیگر مؤسسات صنعتی بود و می‌توانست محلی برای سکونت کارگران این مؤسسات باشد.
در این محله دو ورزشگاه مرغوبکار و ورزشگاه اداره کل تربیت بدنی تهران قرار دارد که ورزشگاه مرغوبکار متعلق به آکادمی فرهنگی و ورزشی استقلال بوده و محل تمرین تیم‌های پایه استقلال است.[۴]
