زبان‌های سپیک یا رود سپیکخانواده زبانی متشکل از ۵۰ زبان پاپوآیی هستند که در حوضه رودخانه سپیک در شمال پاپوآ گینه نو تکلم می‌شوند. این زبان‌ها توسط دونالد لایکاک در سال ۱۹۶۵ به شکلی نسبتاً محدودتر از آنچه در اینجا ارائه شده، پیشنهاد شدند. آن‌ها تمایل به واج‌شناسی ساده دارند و دارای چند همخوان و واکه و معمولاً بدون نواخت هستند.
شناخته‌شده‌ترین زبان سپیک، ایتامول است. پرجمعیت‌ترین آن‌ها، هم‌خانواده‌های ایتامول، آبلام و بویکن، هرکدام با حدود ۳۵٫۰۰۰ سخنران هستند.
زبان‌ها
زبان‌های سپیک بر اساس پژوهش‌های آشر به صورت زیر رده‌بندی می‌شوند:[۲]
↑Nordhoff, Sebastian; Hammarström, Harald; Forkel, Robert; Haspelmath, Martin, eds. (2013). "Sepik". Glottolog 2.2. Leipzig: Max Planck Institute for Evolutionary Anthropology. {{cite book}}: Invalid |display-editors=4 (help)
↑«NewGuineaWorld - Sepik River». بایگانی‌شده از اصلی در ۱۶ اكتبر ۲۰۲۰. دریافت‌شده در ۲ دسامبر ۲۰۲۰. تاریخ وارد شده در |archive-date= را بررسی کنید (کمک)
