تیتوس

تیتوس
دهمین امپراتور امپراتوری روم-دومین امپراتور سلسله فلاویان
مجسمه امپراتور تیتوس فلاویوس - در فرانسه
سلطنت	۲۴ ژوئیه ۷۹ - ۱۳ سپتامبر ۸۱
پیشین	وسپاسیان
جانشین	دومیتیان
زاده	۳۰ دسامبر ۳۹ رم
درگذشته	۱۳ سپتامبر ۸۱ (۴۱ سال) رم
آرامگاه	رم
نام کامل تیتوس فلاویوس سابینوس وسپاسیانوس
دودمان	فلاویان

تیتوس فلاویوس سابینوس وسپاسیانوس (به لاتین: Titus Flavius Sabinus Vespasianus) (زاده ۳۰ دسامبر ۳۹ – مرگ ۱۳ سپتامبر ۸۱) دهمین امپراتور روم و فرزند وسپاسیانوس بود.^[۱] از برجسته‌ترین دستاوردهای نظامی وی پیش از رسیدن به جایگاه امپراتوری لشکرکشی به اورشلیم در جریان شورش یهودیان و قتل عام آنان و ویران کردن معبد دوم اورشلیم بود. طاق تیتوس در شهر رم در نتیجۀ این پیروزی ساخته شد.

شورش یهودیان

در زمان امپراتوری نرون، اهالی بریتانیا شوریدند و ارمنستان و شام به اطاعت اشکانیان درآمدند. پس نرون وسپاسیانوس را بر سر آنان فرستاد؛ او نیز همه را مغلوب ساخت. سپس یهودیان پیمان شکستند و شوریدند. نرون وسپاسیانوس را فرمود تا یهود را قتل‌عام و قدس را ویران کند. پس او عازم استان یهودیه شد، و یکسال اورشلیم و قدس را در محاصره گرفت. در این میان، خبر قتل نرون بدو رسید و دانست که گالبا را به پادشاهی برداشته‌اند. یارانش اشارت کردند که به روم بازگردد؛ رئیس یهود، که در نزد او اسیر بود، نیز او را به پادشاهی بشارت داد. پس او به‌جانب روم روان شد و پسرش تیتوس را بر حصار قدس گماشت. او قدس را گشود و مسجدش را ویران کرد و همه‌ی بناهایش را با خاک یکسان نمود. می‌گویند تیتوس حدود ششصدهزار نفرشان را کشت و در درون حصار این تعداد از گرسنگی مردند و از آنان که به اسارت گرفته بود قریب هفتادهزار نفر را فروخت و صدهزار نفرشان را به روم برد تا جوانان رومی را فن نبرد و شمشیرزنی و نیزه‌گدازی بیاموزانند. برخی می‌گویند شماره‌ی کشتگان هزارهزار تن بود و اسیران نهصدهزار تن. کسانی از گردنکشان را که در نواحی قدس بودند با اسیران روان داشتند و هر روز چند تن از آنان را نزد شیران می‌افکندند تا همه نابود شدند.^[۲]

پانویس

1. Suetonius claims Titus was born in the year Caligula was assassinated, 41. However, this contradicts his statement that Titus died in his 42nd year, as well as Cassius Dio, who notes that Titus was 39 at the time of his accession. See Suetonius, The Lives of Twelve Caesars, Life of Titus 1, 11; Cassius Dio, Roman History LXVI.18; and Brian Jones (2002). Suetonius: The Flavian Emperors: A Historical Commentary. London: Bristol Classical Press. p. 91. ISBN 1-85399-613-0. {{cite book}}: Unknown parameter |coauthors= ignored (|author= suggested) (help)
2. ابن‌خلدون، عبدالرحمن (۱۳۸۳). العبر: تاریخ ابن‌خلدون. ج. ۱. ترجمهٔ عبدالمحمد آیتی (ویراست سوم). تهران: پژوهشگاه علوم انسانی و مطالعات فرهنگی. ص. ۲۳۰-۲۳۱.