باشگاه ذوب‌آهن اصفهان یک باشگاه فوتبال در شهر اصفهان، ایران است که در سال ۱۳۴۷ بنیان‌گذاری شده. ذوب‌آهن هم‌اکنون در لیگ برتر خلیج فارس حضور دارد.
مالک این باشگاه، شرکت ذوب‌آهن اصفهان است. ذوب‌آهن با چهار قهرمانی در جام حذفی ایران، یکی از تیم‌های پرافتخار این جام به‌شمار می‌آید. مهم‌ترین دستاوردهای این باشگاه شامل ۴ نایب‌قهرمانی لیگ فوتبال ایران، ۴ قهرمانی جام حذفی فوتبال ایران، ۱ قهرمانی سوپر جام فوتبال ایران و ۱ نایب‌قهرمانی لیگ قهرمانان آسیا است. سی و یکم خرداد در تقویم ورزشی ایران به عنوان روز ذوب آهن نامگذاری شده است. تیم فوتبال ذوب آهن یکی از چهار تیم لیگ برتر است که هیچگاه به لیگ آزادگان (دسته پایین‌تر) سقوط نکرده است.
محمدعلی تقی‌زاده فرهمند در ۳۱ خرداد ۱۳۴۷ تأسیسات ورزشی کارخانه ذوب‌آهن اصفهان را بنیان گذاشت.[۲] ذوب‌آهن نخستین بازی رسمی خود را هم‌زمان با بازگشایی ورزشگاه ۲۲ بهمن اصفهان برابر پیکان انجام داد و ۲–۴ شکست خورد. از جمله بازیکنان آن تیم می‌توان روح‌الله زرگر، اصغر نیلچیان، نعمت‌الله زرگر و مصطفی قانعی اولین کاپیتان این تیم را نام برد.
ذوب‌آهن در تمام ادوار جام تخت جمشید نیز حضور داشته است. ذوب‌آهن که باشگاه متمول و سرمایه‌داری بود، تعدادی از بازیکنان سپاهان را به خدمت گرفت و یوگنی لیادین را به عنوان مربی برگزید.
پس از انقلاب (اکنون–۱۳۵۷)
آن‌ها پس از انقلاب ۵۷ از سال ۱۳۷۲ با خرید امتیاز تیم تام به لیگ کشور بازگشتند و به جز سال ۱۳۷۴ که در دسته دوم حضور یافتند در بقیه سال‌ها در دسته اول فوتبال کشور حضور داشتند.
ذوب‌آهن در تمام ادوار لیگ برتر حضور داشته است و چهار بار نایب قهرمانی در این لیگ را تجربه کرده اما تاکنون موفق به قهرمانی در لیگ برتر نشده است. این تیم در جام حذفی چهار قهرمانی و یک نایب قهرمانی کسب کرده است و از تیم‌های پرافتخار این جام می‌باشد. ذوب‌آهن در سال ۱۳۸۹ به مقام نایب قهرمانی لیگ قهرمانان آسیا رسیده است. این باشگاه همچنین یک بار قهرمان سوپر جام نیز شده است.
تیم فوتبال ذوب‌آهن با چیرگی بر تیم‌های آسیایی حاضر در رقابت سال ۲۰۱۰ به فینال مسابقات لیگ قهرمانان آسیا ۲۰۱۰ راه یافت. این تیم در تاریخ ۲۲ آبان ۱۳۸۹ و در تک‌بازی فینال که در استادیوم ملی المپیک توکیو قرار گرفته در کشور ژاپن برگزار شد، به رقابت با تیم سئونگنام ایلهوا چونما پرداخت. ذوب‌آهن در این دیدار با نتیجهٔ ۱–۳ برابر نمایندهٔ کره جنوبی شکست خورد و نایب قهرمان لیگ قهرمانان آسیا ۲۰۱۰ شد.[۳]
ورزشگاه فولادشهر ورزشگاه خانگی ذوب‌آهن است که در سال ۱۳۷۷ افتتاح شده است. باشگاه ذوب‌آهن ورزشگاه‌ها و زمین‌های ورزشی زیادی در اصفهان دارد.[۲]
این باشگاه از اندک باشگاه‌های ایرانی است که ورزشگاه اختصاصی دارد. تیم سپاهان، همشهری ذوب‌آهن هم از سال ۱۳۸۶ تا ۱۳۹۵ بازی‌های خانگی خود را در این ورزشگاه برگزار می‌کرد.
باشگاه موزهٔ افتخارات خود را در روزهای آغازین دی ۱۳۸۷ بازگشایی کرد.[۴]
ورزشگاه فولادشهر نیز دارای ۲۲ سکوی تماشاچیان است. در جریان بازسازی سال ۱۳۸۸ در این ورزشگاه تمامی سکوها ایزولاسیون و مجهز به صندلی گردیده است. مطابق با قوانین ای‌اف‌سی نورافکن‌ها تقویت شده است و ساختمان VVIP و VIP نیز در ورزشگاه احداث گردیده در داخل ساختمان ورزشگاه سمت راست رختکن میهمان و چپ میزبان است و اتاق کنفرانس طبقه دوم قرار دارد.
شهرآورد فوتبال اصفهان که میان تیم‌های همشهری ذوب‌آهن و سپاهان انجام می‌شود، از حساسیت بالایی نیز برخوردار است. آغاز این شهرآورد به دههٔ ۱۳۵۰ برمی‌گردد و همواره یکی از مهم‌ترین شهرآوردهای فوتبال ایران می‌باشد.[۵] این دو تیم اولین بار در زمستان ۱۳۵۱ در فینال مسابقات قهرمانی باشگاه‌های اصفهان و در ورزشگاه باغ همایون اصفهان (ورزشگاه تختی اصفهان فعلی) با یکدیگر رو به رو شدند. این دیدار در پایان ۹۰ دقیقه وقت قانونی و همچنین وقت‌های اضافه بدون گل به پایان رسید تا کار به ضربات پنالتی بکشد. در پنالتی‌ها، تیم فوتبال سپاهان با نتیجهٔ پنج بر چهار موفق شد تیم ذوب‌آهن را مغلوب کند و به مقام قهرمانی نیز برسد.
نشان‌واره، آرم یا لوگوی ذوب‌آهن در طول تاریخ این باشگاه دست‌خوش تغییراتی شده است. اولین نشان‌واره این باشگاه، مشابه نشان‌واره شرکت ذوب‌آهن اصفهان نیز بوده است. در نشان‌واره فعلی باشگاه ذوب‌آهن، رنگ‌های اصلی باشگاه (سبز و سفید) به کار رفته شده است.
آرم اولیه باشگاه
آرم سابق باشگاه
آرم کنونی باشگاه
نماد باشگاه
این باشگاه در مرداد ۱۳۹۳ گاندو یا تمساح پوزه‌کوتاه که نسل‌اش در ایران در خطر انقراض قرار گرفته را به عنوان نماد خود برگزید. هدف از انتخاب این نماد کمک به حفظ محیط زیست و اطلاع‌رسانی دربارهٔ این جانور در معرض خطر اعلام شد. باشگاه ذوب‌آهن گاندو را نماد سختکوشی، جنگندگی و مقاومت قرار داده است.[۶]
_pictogram.svg){kind=small}
.svg){kind=small}
