Saint-Germaingo Ituna 1919ko irailaren 10ean, Saint-Germain-en-Layeko gazteluan, Lehen Mundu Gerrako Aliatuek eta Austriak sinatu zuten hitzarmena da.
Itunak Habsburgotarren monarkiaren amaiera eta Austria-Hungariako Inperioaren zatikatzea ekarri zuen. Austriako Errepublika berrian (alemanieraz Österreich deitua) Alpeetako eta Danubio aldeko eskualde aleman-hiztun gehienak sartu ziren, baina ez Hego Tirol eta Sudeteak. Hungaria, Txekoslovakia (Bohemia, Moravia, Silesia eta Eslovakiarekin) eta Serbiar, Kroaziar eta Esloveniarren Erresumaren independentzia onartu zen. Italiak Hego Tirol, Trentino, Trieste, Istria eta Dalmaziako uharte batzuk eskuratu zituen, Poloniak Galitzia eta Errumaniak Bukovina. Karintiaren hegoaldeak eta Sopronek plebiszituz erabaki zuten beren kokapena: lehenbizikoa Austrian gelditu zen eta bigarrena Hungarian. Horrez gain, Austriari Alemaniarekin batzea debekatu zitzaion. Klausula militarrei dagokienez, Austria-Hungariako Inperioaren itsas armada desegitea eta Aliatuen artean banatzea xedatu zen eta Austriari, gehienez, 30.000 boluntarioko armada izatea baimendu zitzaion. Austriari kalte ordainak ezarri zitzaizkion, baina ez zituen inoiz ordaindu[1].
Xedapen batzuek, hala nola, aleman-hiztun asko Txekoslovakia eta Italian kokatu izanak eta Alemaniarekin bat egitea debekatzeak, Austriar agintarien protesta eragin zuten. Austriako Errepublika berria ekonomikoki eta militarki ahula zen eta Gerrarteko garaiko Europan ezegonkortasun iturri kronikoa izan zen[1].
Erreferentziak
Kanpo estekak