Eusko Jaurlaritzaren Arte Dramatikoaren Zerbitzuko "Antzerti" Eskolan diplomaduna da. Tanttaka Teatroa eta Tentazioa ekoiztetxeetako kidea da. Eskarmentu handia du zuzendaritzaren eta interpretazioaren munduan, eta Euskal Herriko arte eszenikoen irudi nabarmenetako bat da; izan ere, arrakasta handia izan du antzerkian, dantzan, zineman eta telebistan. 1983an, Fernando Bernués aktore eta zuzendariarekin eta Kike Díaz de Rada aktorearekin batera, Tantaka antzerki-talde donostiarrak hainbat ikuskizun eraman ditu eszenatokira euskaraz, gaztelaniaz eta katalanez. Hainbat sari jaso ditu, horien artean, 2014ko Max saria.
1997an, El florido pensil antzezlanaren egokitzapena zuzendu zuen, Andrés Sopeñaren izen bereko liburuan oinarrituta. Eskola frankistako haur batzuen bizipenak birsortzen ditu lanak. Urte horretan bertan, aktore gisa aritu zen Ana Díezek zuzendutako Todo está oscuro filmean.
1998an Tentazioa ekoiztetxearen sortzaileetariko bat izan zen.
2004an, aktore gisa parte hartu zuen Martín telesailean. 2005ean, Jorge Oteizaren unibertsoaren inguruko ikuskizuna zen Otehitzari biraka filmaren zuzendari eta gidoilaria izan zen,Tanttaka eta Kukai konpainiekin. Oteizaren bizitza eta pentsamenduan oinarritzen da.
2006an, Fernando Bernuesekin batera, Kutsidazu bidea Ixabel filmeko kogidoilari eta aktorea izan zen. komediaren protagonista Donostiako gazte bat da, eta mendian galduta dagoen baserri batean uda pasatzea erabaki du bere euskara-maila hobetzeko.[3]
2007an, Emakumeak izarapean estreinatu zuen antzerkian Adin eta egoera sexual oso desberdinak dituzten bost emakumeren sexualitatea azaltzen da. Lurdes Bañuelosekin batera idatzi zuen, eta Mireiak zuzendu zuen.[4]
2010ean, Mugaldekoak filmean kozuzendari eta aktore gisa parte hartzen du. Frantzia, Nafarroa eta Gipuzkoarekin muga egiten duen Pirinioetako herri batean, Bigarren Mundu Gerran gertatzen den drama belikoan, Irene Solaguren-ek elkarte klandestino batean parte hartzeko proposamena jasotzen du "Comète" sarean. Helburua Alemaniak apailatutako hegazkinlari britainiarrak errekuperatzea da.[5][6]
2012an, zuzendari eta gidoilari gisa parte hartu zuen Barrura begiratzeko leihoak dokumentalean, Josu Martínez, Eneko Olasagasti, Enara Goikoetxea eta Txaber Larreategirekin batera. Dokumental horretan, ETAko presoen bost istorio kontatzen dira, giza ikuspegiarekin, eta Euskal Telebistaren eskutik. Filmak 5 atal ditu, bakoitzak zuzendari batek idatzi eta egindakoa, euskal preso banari buruzkoa, ETArekin lotutakoak ala ez. Kartzelen barrualderantz eta pertsonen barnealderantz begiratzeko leihoak dira izenburuan aipatutakoak. "Terroristen" atzetik dauden gizakien ikuspuntuak plazaratzen dira. Gotzone López de Luzuriagaren istorioa aukeratu zuen Mireia Gabilondok, eta haren amak zinta magnetofonikoetan grabatutako elkarrizketetatik kontatu zuen istorioa. Minbizia zuen eta gaixotasunari aurre egin behar izan zion kartzelan. 2015ean Euskal Telebistaren emanaldiak eztabaida sortu zuen. Alderdi politiko batzuen arabera, presoak biktima gisa erakusten zituen.[7][8][9]
2020an Kepa Errastik idatzitako Erlauntza filma zuzendu zuen. Gaztetako kuadrillako sei emakume bilduko dira haietako baten ezkontza aurreko agurra ospatzeko.