Margarita Rivière Martí (Bartzelona, 1944koabuztuaren 17a- ibídem, 2015ekomartxoaren 29a) bartzelonar kazetari eta idazlea izan zen, milaka kazetaritza-artikulu, elkarrizketa eta 30 liburu idatzi zituen. Bere jarrera aurrerakoi eta feministarengatik nabarmendu zen Trantsizio garaian.[1] Espainian kazetaritzan aritu zen lehen emakumeetako bat izan zen. Teresa Rubio eta biak Diario Barcelona egunkariko lehen bi emakume-kazetariak izan ziren. 1978an El Periódico de Catalunyako kide fundazionala izan zen.[2]
Biografia
Gurasoak Antonio Rivière Manéneta Maria del Pilar Martí Tusquets ziren. 1971n Jorge de Cominges kazetari, idazle eta zinema-kritikariarekin ezkondu zen.[3]
Rivière-k kazetaritza ikasi zuen Bartzelonako Elizaren Eskolan, eta Filosofia eta Letrak Bartzelonako Unibertsitatean, eta Parisen diseinua.[4]
Lan ibilbidea
Bere lehen kazetaritza-lanak modaren munduan egin zituen, Marie Claire aldizkari frantsesaren korrespontsal lanetan, 1965etik 1968ra.[5] Gero, 1971tik 1974ra Dossier Mundo ekonomia-monografia aldizkarian jarraitu zuen, eta erredaktore-burua izan zen. Geroago, Diario de Barcelona egunkarian Kultura saileko burua izan zen 1978ra arte, eta atal bereko buru El Periódico de Catalunyan, 1984ra arte. Hantxe, igandeko Eldominical-en buru ere izan zen, aldi berean, egunero iritzi-zutabeak argitaratzen zituela. 1988tik 1992ra Kataluniako EFE agentziako zuzendaria izan zen.
Elkarrizketa batzuetan zera gogoratu zuen, egunkariaren instalazioetan emakumeentzako komunik ez zegoenez, urruti samar joan behar izaten zutela komunera.[6]
1977an Santiago Dexeus ginekologoarekin batera idatzi zuen lehen liburua, Espainian izan zen antisorgailuei buruzko lehen eskuliburua. Liburu hori argitaratu zenean, artean kode penal zaharra zegoen, eta haren 416. artikuluak antisorgailuak zabaltzea debekatzen zuen. Ez zegoen debekatuta haiek kontsumittzea edo saltzea, hedatzea baino.[7]
Gainera, Qué leer aldizkaria sortu zuen, telebista-saioak zuzendu zituen, hitzaldiak eta gidoiak idatzi zituen eta horien artean Bartzelonako Olinpiar Jokoen irekiera eta itxiera nabarmentzen dira.
Plaza & Janés argitaletxean, El círculo cuadrado saiakera-bildumaren zuzendaria izan zen.[9][10][11]
Rivièrek argitaratu zuen azken liburua botereari buruzko satira bat izan zen Clave K. 15 urte lehenago idatzi zen, baina ez zen argitaratu. Kataluniako botere-harremanak aztertu zituen. Gaixotasunagatik, ezin izan zuen liburuaren aurkezpenera pertsonalki joan eta ikus-entzunezko mezu bat bidali zuen.
Rivière 2015eko martxoaren 29an hil zen, 70 urte zituela, biriketako gaixotasun baten ondorioz.
Sariak
1983an Bartzelonako Kazetaritza Saria.
1992an Saioakerako Espasa saria.
2007an Ibilbide europearra aintzatesteko saria.
2010ean Kataluniako Emakume Kazetarien Elkartearen kazetaritza-ibilbidearen saria.[12][13]
Hil ondoko omenaldiak
Margarita Riviere saria
2015ean kazetaritza-zehaztasunari Margarita Riviere saria ezarri zitzaion. Kataluniako Emakune kazetarien Elkarteak (Associació de Dones Periodistes de Catalunya) (ADPC) bultzatutako saria da, Riviereren familiaren, Kataluniako Kazetarien Elkargoaren[14] eta Bartzelonako Udaleko Bizitza Zikloaren Zinegotzigoen, Feministen eta LGTB taldearen laguntzarekin. Cinta Sabate tortosarrak egindako brontzezko emakume eskultura bat jasotzen dute sarituek.[15] 2015ean, lehen edizioaren irabazlea Milagros Pérez Oliva kazetaria izan zen[16][17]eta ondoren etorri ziren Soledad Gallego-Díaz (2016),[18][19] ondoren etorri ziren Olga Viza (2017), Rosa Maria Mateo (2018),[20]Neus Bonet (2020),[21]Concita de Gregorio jatorri kataluniarreko italiar kazetaria (2021),[22]Almudena Ariza (2022).[23]
Margarita Rivière-ren 'Ateak irekiz' erakusketa,
2016ko apirilean, Margarita Rivière erakusketa inauguratu zen Kataluniako Kazetarien Elkargoan, Abriendo puertas/Ateak irekiz, kazetariaren eta idazlearen ibilbide profesionalari buruz, haren heriotzaren lehen urteurrena zela eta.[5]
