La Rehberg altiĝas kiel konusforma unuopa monto el la nordorienta Vasgovio tuj sudokcidente de komunumparto Bindersbach de Annweiler am Trifels. En la sudo la monto limiĝas al la valo de la Kaiserbach kun la komunumo Waldrohrbach.
La monto havas ovalan bazon kun diametro de unu ĝis du kilometroj kaj ĝi superas la ĉirkaŭon je preskaŭ 400 metroj. Sudoriente de la ĉefa pinto allimas du pliaj konusmontoj, la Malgranda Hahnstein (alteco 451,2 m) kaj la Granda Hahnstein (alteco 411,4 m); La epitetoj de tiuj du montoj ne rilatas al iliaj altecoj, sed al la grandeco de la rokformacioj sur iliaj pintoj. En la nordokcidento troviĝas la monto Asselstein (ĉ. 400 m alta) kaj okcidentnordokcidente la Ebersberg (alteco 462,1 m) kun la elrigardejo Wasgaublick.
Geologio
Ekesto
La impona montopiramido de la Rehberg estas unuavice formitaj de la rokaĵoj bunta sabloŝtono kaj Zechstein, kiuj sedimentiĝis dum la fina parto de Permio (antaŭ 256–251 milionoj da jaroj) kaj komence de la triaso (antaŭ 251–243 milionoj da jaroj) dum ĉefe dezertaj klimatkondiĉoj.
Tektonikaj procesoj en la paleogeno (antaŭ 65–23,8 milionoj da jaroj) dum la formado de la Malaltebenaĵo de Supra Rejno ŝovis tiuj ĉi roktavoloj en novaj poszicioj, kiuj formas la bildon de la hodiaŭa Rehberg kaj ĝia ĉirkaŭaĵo.
Geomorfologio kaj topografio
Formo
La surfaco de la monto karakteriziĝas per montodorso el bizaraj rokaĵoj kaj kruddeklivoj.
Akvejoj
Ĉar la sablogrundoj de la Rehberg estas tre akvotralasa, la pluvakvo povas enpenetri rapide en la grundon kaj ĝi estas kiel grundakvo stokita kaj transportita en aliaj terhorizontoj. Argilaj tavoloj kaj duraj ŝtontavoloj formas la fontohorizonton, ĉe kiu la terakvo eligas la teron.[2]
Ĉirkaŭ la Rehberg estas kelkaj mezurstacioj de la Germana Meteologia Servo (GMS), kiu povas informiĝi pri la alteco de la jara jara precipitaĵo.El tiu rezultiĝas, ke la pojara averaĝa kvanto de la precipitaĵo estas 950 mm.
Vento
Precipe la vento venas el okcidento kaj sudokcidento.[3]
La kolonigado kaj la senarbarigado de la Palatinata Arbaro okazis en la alta Mezmontaro. La kulmino estis la epokoj de la salioj kaj Ŝtaŭfoj (10a ĝis 13a jarcento)[6]
Bildoj
memortabulo memore al la konstruo de la Rehberg-fonto
Ritterstein 42 ĉe la Cramer-pado
Kurhaus Trifels en Annweiler-Bindersbach
montgrimpanta kabano inter Rehberg kaj Asselstein
parkejo ''Rehberg'' ĉe la Trifels.strato
direkta vojo al la pinto, vojmontrilo
supreniro al Rehberg: rokformacioj de la Trifels-tavoloj
maldekstra parkejo: rondmigrovojo de la Naturparko Pfälzerwald
Ĉar la monto Rehberg signife superas la aliajn montojn de la ĉirkaŭon, eblas de la pinto rondrigardi. Pli altaj montoj, el kiuj kelkaj superas la alton de 600 m nur jam troviĝas en la meza Palatinata Arbaro en distanco de ok ĝis dek kilometroj.
Deutscher Wetterdienst (eld.): Klima-Atlas von Rheinland-Pfalz.Verlag Deutscher Wetterdienst.Bad Kissingen.1957.ISBN=3881481354
Michael Geiger u. a.:Der Pfälzerwald, Porträt einer Landschaft. Verlag Pfälzische Landeskunde. Landau/Pfalz. 1987. ISBN=3980114716, paĝoj 21–46
Michael Geiger:Rehberg. eldonisto Adolf Hanle. Pfälzerwald und Weinstraße. Lexikonverlag .Mannheim.1990. ISBN=3411071311. paĝoj 106–107
Michael Geiger: Die Landschaften der Pfalz. eldonisto Michael Geiger u. a. Geographie der Pfalz. Verlag Pfälzische Landeskunde. Landau/Pfalz.2010. ISBN=9783981297409 .paĝoj 98–101
Jost Haneke/Michael Weidenfeller:Die geologischen Baueinheiten der Pfalz. eldonisto Michael Geiger u. a.. Geographie der Pfalz. Verlag Pfälzische Landeskunde. Landau/Pfalz.2010.ISBN 978-3-9812974-0-9. paĝoj 74–91
Adolf Hanle: Meyers Naturführer, Pfälzerwald und Weinstraße. Bibliographisches Institut. Mannheim. 1990. ISBN=3411071311. paĝoj 7–12
Landesamt für Geologie und Bergbau Rheinland-Pfalz (eld.): Geologische Übersichtskarte von Rheinland-Pfalz 1:300.000. Mainz. 2003
Edmund Mainberger: Der Wald . eldonisto Michael Geiger u. a.. Der Pfälzerwald, Porträt einer Landschaft. Verlag Pfälzische Landeskunde. Landau/Pfalz. 1987. ISBN=3980114716. paĝoj 101–126
Referencoj
↑Schriftliche Mitteilung des Landesamtes für Vermessung und Geobasisinformation Rheinland-Pfalz, Koblenz, vom 23. August 2011: „…Die genaue Höhe (des Rehbergs) wurde im Jahr 2002 per Laserscanning aus einem Flugzeug heraus erfasst. Aus den erfassten Punkten haben wir den höchsten Geländepunkt mit abgeleitet.“
↑Thomas Kärcher, Hubert Heitele:Das Grundwasser und seine Nutzung. eldonisto Michael Geiger u.a.. Geographie der Pfalz. Verlag Pfälzische Landeskunde. Landau/Pfalz .2010. paĝoj 114–127
↑ (1957, Blatt 3–5) Klima-Atlas von Rheinland-Pfalz. Bad Kissingen: Verlag Deutscher Wetterdienst.
↑Günter Preuss:Der Pfälzerwald, Lebensraum für Pflanzen und Tiere. Michael Geiger u. a. Der Pfälzerwald, ein Porträt einer Landschaft. eldonejoVerlag Pfälzische Landeskunde.=Landau/Pfalz. 1987 paĝoj 141–145
↑Ernst Christmann:Flurnamen zwischen Rhein und Saar.Veröffentlichungen der Pfälzischen Gesellschaft zur Förderung der Wissenschaften, volumo 49. Verlag der Pfälzischen Gesellschaft zur Förderung der Wissenschaften.Speyer. 1965
↑Jürgen Keddigkeit: Der Pfälzerwald als historisch-politischer Raum. eldonistoMichael Geiger u. a.: Der Pfälzerwald, ein Porträt einer Landschaft. Verlag Pfälzische Landeskunde. Landau/Pfalz. 1987. paĝoj 63–92