Ο Μητροπολίτης Γερμανός, κατά κόσμον Καλλιγάς (Κεφαλονιά, 1844 - Αθήνα, 18 Ιανουαρίου 1896) ήταν Έλληνας, Ορθόδοξος Ιεράρχης και θεολόγος, που διετέλεσε προκαθήμενος της Εκκλησίας της Ελλάδος, ως Μητροπολίτης Αθηνών, κατά τα έτη 1889-1896.
Γεννήθηκε στην Κεφαλλονιά το 1844. Μετά την περάτωση των εγκυκλίων σπουδών του, σε ηλικία 15 ετών, μετέβη στη Ρωσία όπου και παρέμεινε κοντά στον ναυτικό πατέρα του. Μετά από δύο χρόνια μετέβη στην Πάτμο όπου και χειροτονήθηκε διάκονος από τον συγγενή του Ηγούμενο της Μονής Θεολόγου της νήσου. Στη συνέχεια εισήχθηκε στη Θεολογική Σχολή της Χάλκης, από όπου και αποφοίτησε το 1874.
Διετέλεσε διάκονος και αργότερα Πρωτοσύγγελος στο Πατριαρχείο Αλεξανδρείας και Προϊστάμενος της Ορθοδόξου Κοινότητας της Μασσαλίας (1880), όπου και ανέπτυξε εξαιρετική δράση. Το 1884 χειροτονήθηκε Αρχιεπίσκοπος Κεφαλληνίας, στην οποία επίσης ανέπτυξε μεγάλη οργανωτική ικανότητα και φιλανθρωπική δράση. Στις 5 Ιουλίου 1889 παρά την τότε λυσσαλέα αντίδραση των συνοδικών εκλέχθηκε Μητροπολίτης Αθηνών.
Ιστορική παρέμεινε η διοίκηση του Γερμανού που αποκατέστησε την τάξη στην Εκκλησία όταν αναζωπυρώθηκε αυτή. Εργάσθηκε για την πνευματική, ηθική και οικονομική ανύψωση του κλήρου. Ίδρυσε τον «Ιερό Σύνδεσμο», ενίσχυσε την «Ανάπλαση» και υπήρξε από τους θεμελιωτές της «Εταιρείας των Φίλων του Λαού». Άσκησε φιλανθρωπία προς κάθε κατεύθυνση, υπεράσπισε την Ορθοδοξία έναντι του Παπισμού και αντιτάχθηκε σθεναρά στις διάφορες επιχειρούμενες επεμβάσεις και παρεμβάσεις υπό της Πολιτείας στην Εκκλησία.
Ο Μητροπολίτης Γερμανός πέθανε σχετικά νέος, στις 18 Ιανουαρίου του 1896.