Το λήμμα δεν περιέχει πηγές ή αυτές που περιέχει δεν επαρκούν.Μπορείτε να βοηθήσετε προσθέτοντας την κατάλληλη τεκμηρίωση. Υλικό που είναι ατεκμηρίωτο μπορεί να αμφισβητηθεί και να αφαιρεθεί.
Η σήμανση τοποθετήθηκε στις 30/11/2016.
Η Αν Αβάν ντε Γκενγκάν (βρετονικά: War-raok Gwengamp, γαλλικά: En Avant de Guingamp, συντομευμένα EAG, προφέρεται ΑΑΓ, ή απλά EA Guingamp, ΑΑ Γκενγκάν) είναι γαλλική ποδοσφαιρική ομάδα, με έτος ίδρυσης το 1912, η οποία αγωνίζεται στη Λιγκ 1. Πρόεδρος του συλλόγου της Βρετάνης είναι ο Μπερτράν Ντεπλά και προπονητής της ο Ζοσλέν Γκουβερνέκ.
Η ομάδα έχει την ιδιαιτερότητα να διαθέτει ένα γήπεδο με παραπάνω από 18.000 θέσεις χωρητικότητα ενώ η πόλη μετράει μόλις 7.600 κατοίκους, με την ευρύτερη περιοχή του Γκενγκάν να μετρά κάτι παραπάνω από 20.000 κατοίκους.
Ιστορία της Ομάδας
Η γέννηση και τα πρώτα βήματα (1912-1920)
1912 : κάποιος κύριος Ντεσάμπ, διευθυντής του ανώτερου δημοτικού σχολείου αρρένων του Γκενγκάν, δημιουργεί ένα σωματείο φυσικής αγωγής. Ονομάζεται "Αν Αβάν". Τα χρώματα που επιλέγονται είναι το κόκκινο και το μαύρο. Η Αν Αβάν Ντε Γκενγκάν αποτελεί λοιπόν ένα από τα πολλά λαϊκά σωματεία που γεννήθηκαν από τη θέληση των καθηγητών της Γαλλικής Τρίτης Δημοκρατίας. Τις πρώτες χρονιές, οι ποδοσφαιριστές αγωνίζονται όπου μπορούν : στις αλάνες, στη Μεταιρί-Νεβ, στο σταντ ντε Κοζέν... Η ομάδα αγωνιζόταν τότε σε χαμηλό επίπεδο.
Οι χρονιές Λορζερέ (1920-1943)
Το 1920, ο Αντρέ Λορζερέ διαδέχεται τον κύριο Ντεσάμπ στη Προεδρία. Σιγά-σιγά, η ομάδα αρχίζει και οργανώνεται. Στη διάρκεια της σεζόν 1921-1922, η EAG νοικιάζει για μια διάρκεια 99 ετών, ένα οικόπεδο στο Μοντμπαρέιλ, στη πιο ψηλή συνοικία της πόλης. Το Σταντ ντε Μονμπαρέι κατασκευάζεται εκεί. Το 1929, η Αν Αβάν ντε Γκενγκάν καταφέρνει να φτάσει στη Ντιβισιόν ντ'Ονέρ και ξανακατεβαίνει το 1931. Η δεκαετία του 1930 βρίσκει την ομάδα να εντυπωσιάζει στο Κύπελλο Γαλλίας. Σημείο αιχμής το 1933 : η Αν Αβάν αντιμετωπίζει την Ρασίνγκ Κλαμπ ντε Φρανς, μια από τις κορυφαίες γαλλικές ομάδες εκείνης της εποχής.
Οι χρονιές Κουκέτ (1945-1958)
Οι χρονιές μετά τον Β' Παγκόσμιο Πόλεμο είναι αυτές του Υμπέρ Κουκέτ. Γίνεται πρόεδρος της ομάδας το 1945. Είναι επίσης διευθυντής των κτιριακών εγκαταστάσεων Τανβέζ, της μεγαλύτερης εργατικής μονάδας της πόλης. Ο Υμπέρ Κουκέτ προσλαμβάνει αρκετούς παίκτες που ταυτόχρονα δουλεύουν και στα εργοστάσιά του. Η Γκενγκάν ξαναβρίσκει την Ντιβισιόν ντ'Ονέρ από το 1949 μέχρι και το 1953, και πραγματοποιεί νέες εξαιρετικές εμφανίσεις στο Κύπελλο, μέχρι που αντιμετωπίζει τους επαγγελματίες της Σοσό. Το 1956, η ομάδα χάνει για λίγο την άνοδο στην 3η κατηγορία. Το ακριβώς αντίθετο συμβαίνει τις επόμενες χρονιές καθώς η Γκενγκάν ξαναπέφτει στην Ανώτερη Τοπική Κατηγορία. Η δεκαετία του 60 είναι η πιο δύσκολη παρά τις καλές επιδόσεις στις ομάδες νέων.
Η αρχή μιας χρυσής γενιάς (1969-1970)
Θα πρέπει να φτάσει το 1969 για να ξανακουστεί το όνομα της Αν Αβάν ντε Γκενγκάν. Γι' αυτό ευθύνονται οι νέοι χάρη στο Κύπελλο Γκαμπαρντέλλα. Οι νέοι της Γκενγκάν αποκλείουν διαδοχικά την Σταντ Ρεννέ και την ΦΚ Ναντ, και αντιμετωπίζουν την ΑΣ Σαιντ-Ετιέν στα προημιτελικά. Μελλοντικά μεγάλα ονόματα του γαλλικού ποδοσφαίρου περνάνε εκείνη την περίοδο από το Σταντ ντε Μονμπαρέι : ο Πατρίκ Ρεβελλί, ο Κριστιάν Σαραμανιά, ο Κριστιάν Λοπέζ, ο Κριστιάν Συνεγκέλ, και άλλοι. Η Γκενγκάν αποκλείεται με 1-0, αλλά η δυναμική έχει αρχίσει : μια εξαιρετική γενιά μόλις δημιουργήθηκε. Θα γράψει τις καλύτερες σελίδες στην ιστορία της ομάδας στη διάρκεια της δεκαετίας του 1970.
Οι πρώτες χρονιές του Λε Γκραέ (1972-1991)
Ο Νοέτ Λε Γκραέ γίνεται πρόεδρος της ομάδας στις 3 Ιουνίου 1972. Είναι μόλις 30 ετών. Η ομάδα βρίσκεται ακόμα στην Ανώτατη Τοπική Κατηγορία. Η σεζόν 1972-1973 αποτελεί απαρχή της αγωνιστικής ανόδου της ομάδας. Εκείνη τη χρονιά, η Αν Αβάν φτάνει στη φάση των 8 του Κυπέλλου Γαλλίας αποκλείοντας τέσσερεις θαμώνες της Ντιβισιόν 2 : τη Σταντ Λαβαλουά, τη Σταντ Μπρεστουά, την Ουνιόν Σπορτίβ ντυ Μαν και την ΦΚ Λοριάν. Τότε γίνεται πρώτο θέμα στο γαλλικό τύπο (Le Monde, L'Équipe) αυτή η μικρή πόλη της Βρετάνης που συλλέγει τις διακρίσεις υπό τη διοίκηση του νεαρού προέδρου της.
Η ομάδα συνεχίζει την πορεία της και τις συνεχόμενες ανόδους της : Division d'Honneur το 1974, Division 3 το 1976 και Division 2 το 1977. Η Γκενγκάν αγωνίζεται ακόμα και για την άνοδο στην Division 1 στη διάρκεια της σεζόν 1979-1980. Τελικά, η Αν Αβάν τερματίζει τρίτη και δεν ξεπερνάει το εμπόδιο των μπαράζ.
Το 1984 αποτελεί μια ημερομηνία-σταθμό : 72 χρόνια μετά την δημιουργία της ομάδας, η Αν Αβάν ντε Γκενγκάν γίνεται επαγγελματική ομάδα. Ο Noël Le Graët δηλώνει απογοητευμένος από το γεγονός ότι οι καλύτεροι παίκτες της ομάδας κάθε χρόνο φεύγουν για συλλόγους με πιο καλή οικονομική κατάσταση. Τα μέσα της δεκαετίας του 80 βλέπουν την Γκενγκάν να ζει μεγάλες ώρες με έναν νεαρό παίκτη-προπονητή στη τεχνική ηγεσία του συλλόγου : τον Raymond Keruzoré. Αυτό κάνει την Αν Αβάν μια από τις καλύτερες ομάδες στην Division 2, χωρίς πάντως να καταφέρει να την ανεβάσει κατηγορία. Η αναχώρησή του το 1986 θα αντιμετωπιστεί με δυσκολία από τον πρόεδρο. Ο Noël Le Graët, μη μπορώντας να βρει την κατάλληλη λύση στο πρόβλημα, βρίσκεται αναγκασμένος να απολυέι συνεχώς προπονητές.
1989 : ο πρόεδρος, για μια ακόμη φορά, πρωτοστατεί σε μια νέα προσπάθεια της ομάδας. Θεωρώντας το Σταντ ντε Μονμπαρέι πολύ ταπεινό, ο Noël Le Graët ξεκινά τη κατασκευή ενός νέου γηπέδου στη γειτονιά του Ρουντουρού. Το Σταντ ντυ Ρουντουρού εγκαινιάζεται στις 21 Ιανουαρίου 1990, στη διάρκεια ενός φιλικού αγώνα ανάμεσα στην Αν Αβάν Ντε Γκενγκάν και τη Παρί Σεν Ζερμέν.
Το 1991, ο Noël Le Graët εγκαταλείπει την θέση του προέδρου στο σύλλογο για να αναλάβει αυτή της Ligue Nationale. Αντικαταστάτης του θα είναι ο Bertrand Salomon.
Από την National στην Ευρώπη (1993-1998)
Το 1993, η ομάδα υποβιβάζεται στη National μετά τη συγχώνευση των δύο γκρουπ που αποτελούσαν την Division 2. Ο Bertrand Salomon ζητά από τον Φρανσίς Σμερετσκί να αναλάβει χρέη προπονητή. Χάρη σε μια εξαιρετική γενιά νεαρών βρετόνων ποδοσφαιριστών (Στεφάν Γκιβάρ'ς, Κλοντ Μισέλ, Κριστόφ Λε Ρου, Στεφάν Καρνό, Νικολά Λασπάλ, Λιονέλ Ρουσέλ), η Αν Αβάν καταφέρνει να επιβληθεί με άνεση στο πρωτάθλημά της και ξανανεβαίνει στην Division 2 από την πρώτη χρονιά.
Η σεζόν 1994-1995 της Division 2 προορίζεται δυνατή. Καλεσμένος έκπληξη : η Ολιμπίκ Μαρσέιγ. Η Γκενγκάν καταφέρνει από την αρχή κιόλας του πρωταθλήματος να βρίσκεται στις πρώτες θέσεις της βαθμολογίας. Το πιο εντυπωσιακό πάντως είναι ότι η ομάδα καταφέρνει να ακολουθήσει τον ξέφρενο ρυθμό της Μαρσέιγ μέχρι και το τέλος της σεζόν. Στις 27 Μαϊου 1995, στη προτελευταία αγωνιστική : η Γκενγκάν κερδίζει την Τουλούζ ΦΚ και κατορθώνει, για πρώτη φορά στην ιστορία της, να ανέβει στην Division 1.
Η ομάδα καταφέρνει να παραμείνει τρεις χρονιές στη κατηγορία (από το 1995 μέχρι και το 1998), στη διάρκεια αυτών αγωνίζεται για το Κύπελλο Ιντερτότο, που κατακτά στις 19 Αυγούστου 1996 απέναντι στη Ρότορ Βόλγκογκραντ. Αυτή η νίκη οδηγεί την ομάδα στις πόρτες του Κυπέλλου ΟΥΕΦΑ. Δύο χρόνια μετά την αποχώρηση από την National, η Γκενγκάν γίνεται μέλος της ευρωπαϊκής οικογένειας. Η ομάδα τελικά αποκλείεται από την Ίντερ. Η Γκενγκάν φτάνει επίσης στον τελικό του Κυπέλλου Γαλλίας απέναντι στην Νις το 1997. Η τρίτη σεζόν βρίσκει την Αν Αβάν να τερματίζει εντός της ζώνης του υποβιβασμού. Η ομάδα ξαναβρίσκει την Division 2.
Από τον Jean-Pierre Papin στον Didier Drogba (1998-2003)
Ένα μεγάλο όνομα έρχεται στην Γκενγκάν τον Ιούνιο του 1998 : ο Ζαν-Πιερ Παπέν έρχεται για να ολοκληρώσει την καριέρα του. Τα αποτελέσματα της ομάδας είναι απογοητευτικά, και η εμπειρία αυτή τελειώνει σύντομα : εγκαταλείπει την ομάδα στη μέση της σεζόν. Ο Bertrand Salomon παραιτείται. Αντικαθιστάται από τον Alain Aubert. Αυτός με την σειρά του φροντίζει να απολύσει τον προπονητή της ομάδας Francis Smerecki. Ο Γκι Λακόμπ καταφτάνει εκείνη την περίοδο στις όχθες του ποταμού Τριέ για να αναλάβει τις τύχες της ομάδας. Η Αν Αβάν τερματίζει 7η χάρη σε μια αγωνιστική αναγέννηση στη διάρκεια του δεύτερου μισού του πρωταθλήματος (τον Φλεβάρη, η ομάδα βρισκόταν ακόμα 15η). Την επόμενη σεζόν, χάρη σε ένα αποδοτικότατο επιθετικό δίδυμο (Φαμπρίς Φιορέζ και Σαμουέλ Μισέλ), η ομάδα τερματίζει το πρωτάθλημα στη δεύτερη θέση και ξανανεβαίνει άμεσα στην Division 1.
Το καλοκαίρι του 2000, η Γκενγκάν επιστρέφει για μια ακόμη φορά στην ελίτ του γαλλικού ποδοσφαίρου. Η ομάδα τερματίζει 10η. Η δεύτερη σεζόν είναι η πιο δύσκολη, με την Γκενγκάν να γλυτώνει τον υποβιβασμό χάρη σε μια νίκη στα πλαίσια της τελευταίας αγωνιστικής του πρωταθλήματος (1-0 απέναντι στην Τρουά). Ο Guy Lacombe εγκαταλείπει την ομάδα για χάρη της Σοσό. Αντικαταστάτης του ο Bertrand Marchand, ένας προπονητής άπειρος στο επαγγελματικό επίπεδο. Ο Alain Aubert αφήνει την θέση του προέδρου στον Noël Le Graët, που πραγματοποιεί την μεγάλη επιστροφή του στην ομάδα. Η τρίτη σεζόν είναι εκπληκτική. Με ηγέτες στην επίθεση το δίδυμο Φλοράν Μαλουντά-Ντιντιέ Ντρογκμπά, η ομάδα τερματίζει 7η απέχοντας τρεις βαθμούς από την πρόκριση στο Τσάμπιονς Λιγκ και έξι από την κατάκτηση του τίτλου του πρωταθλητή Γαλλίας.
Ο μεγάλος κατήφορος (2003-2011)
Το Μάιο του 2003, ο Ντιντιέ Ντρογκμπά εγκαταλείπει την ομάδα. Η ομάδα δεν καταφέρνει να διαχειριστεί την κατάσταση. Η Γκενγκάν υποβιβάζεται στη Ligue 2 μετά από ένα καταστροφικό τέλος πρωταθλήματος (και κυρίως μια εντός έδρας ήττα στα πλαίσια της προτελευταίας αγωνιστικής απέναντι στη Νις). Ο Bertrand Marchand δέχεται τις ευχαριστίες του Noël Le Graët για την προσφορά του στην ομάδα και ο Yvon Pouliquen αναλαμβάνει τα ηνία του συλλόγου.
Για αυτή την επιστροφή στη Ligue 2, η ομάδα έχει φιλοδοξίες και ελπίζει να ξανανέβει κατηγορία από την πρώτη κιόλας σεζόν, αλλά ένα αποτυχημένο ξεκίνημα του πρωταθλήματος καταστρέφει κάθε πιθανότητα επανόδου. Ανεξήγητα, η ομάδα συνεχίζει να επαναλαμβάνει τα ίδια λάθη στο ξεκίνημα της κάθε σεζόν. Η ομάδα δεν καταφέρνει να πετύχει τον στόχο της ανόδου στη Ligue 1 παρά τους έμπειρους παίκτες της στην ελίτ που αντικαθιστούν ο ένας τον άλλο. Ο Noël Le Graët αλλάζει πολύ συχνά προπονητές : ο Alain Ravera αντικαθιστά τον Yvon Pouliquen τον Σεπτέμβριο του 2005, με τον ίδιο να αντικαθίσταται από τον Patrick Remy τον Μάιο του 2006, του οποίου την θέση παίρνει ο Victor Zvunka τον Οκτώβριο του 2007. Τον ίδιο καιρό, γίνονται βαθιές αλλαγές στο ρόστερ της ομάδας σε κάθε μεταγραφική περίοδο.
Η σεζόν 2008-2009 φαίνεται για μια ακόμη αποτυχημένη όταν η ομάδα ξεκινά μια εποποιία στο Κύπελλο Γαλλίας. Πρώτη έκπληξη ο αποκλεισμός της Λε Μαν στη φάση των 16, που τότε αγωνιζόταν στη Ligue 1. Στα προημιτελικά, οι Guingampais αν και τελειώνουν τον αγώνα με δέκα παίκτες καταφέρνουν να αποκλείσουν την ΚΣ Σεντάν Αρδέννες. Το μεγαλύτερο όμως επίτευγμα γίνεται στα ημιτελικά : για ακόμη μια φορά με αριθμητικό πλεονέκτημα, οι Guingampais αποκλείουν τη Τουλούζ στο Σταντιόμ ντε Τουλούζ. Στις 9 Μαίου του 2009, δώδεκα χρόνια μετά την αποτυχημένη απόπειρά της στα πέναλτι απέναντι στην ΟΖΚ Νις, η Αν Αβάν κερδίζει τη Σταντ Ρενναί ΦΚ, στη διάρκεια ενός τελικού 100 % βρετονικού, καταφέρνοντας να κατακτήσει το πρώτο τρόπαιο στην ιστορία της : νίκη με 2-1.
Η νίκη της Γκενγκάν στο τελικό του Κυπέλλου Γαλλίας
Η Αν Αβάν Ντε Γκενγκάν ξεκινά τον Αύγουστο του 2009 μια μοναδική περιπέτεια: ως κάτοχος του Κυπέλλου Γαλλίας, είναι μια από τις εκπροσώπους της Γαλλίας στο Γιουρόπα Λιγκ. Απέναντι στο Αμβούργο, χωρίς καμία ή έστω λίγη εμπειρία από ευρωπαϊκά κύπελλα, η Γκενγκάν χάνει και τους δύο αγώνες της (1-5 στο Ρουντουρού, 3-1 στο Αμβούργο) και αποκλείεται από την συνέχεια του θεσμού.
Μετά από μια ένατη αποτυχημένη σεζόν στη Ligue 2, η ομάδα υποβιβάζεται στη Νασιονάλ με το πέρας της σεζόν 2009-2010, επίπεδο που η ομάδα είχε να γευτεί από το 1994. Αν και παραιτημένος, ο Noël Le Graët αναγκάζεται να αναλάβει ξανά τα προεδρικά του καθήκοντα στις 16 Μαΐου 2010. Από την επόμενη μέρα, ανακοινώνει τον Jocelyn Gourvennec στη θέση του προπονητή.
Και τώρα ;
Στις 27 Μαΐου 2011, η ομάδα καταλαμβάνει την 3η θέση στη National, κάτι που της επιτρέπει να ξανανέβει στη Ligue 2. Επιπλέον, η ομάδα τερματίζει το πρωτάθλημα διαθέτοντας την καλύτερη επίθεση με 87 τέρματα ενεργητικό, από τα οποία τα 21 ήταν του Thibault Giresse, πρώτου σκόρερ του πρωταθλήματος και το Σταντ ντυ Ρουντουρού παρουσιάζει την πιο μεγάλη προσέλευση φιλάθλων στη National με 7 300 θεατές κατά μέσο όρο.
Στις 18 Ιουνίου 2011, ο Noël Le Graët εκλέγεται στη προεδρία της Γαλλικής Ποδοσφαιρικής Ομοσπονδίας, και αναγκάζεται να αποχωρίσει από την προεδρία της Γκενγκάν. Στις 24 Ιουνίου 2011, ο Bertrand Desplat, 40 ετών, ιδιοκτήτης επιχειρήσεων και προστατευόμενος του Noël Le Graët, αναδεικνύεται νέος πρόεδρος της ομάδας και συνεργάζεται με τον Frédéric Le Grand, με τον τελευταίο να συνεισφέρει από την θέση του αντιπροέδρου.
Μερικές σημαντικές ημερομηνίες
1912 : Ίδρυση του συλλόγου.
1921 : Πρώτος αγώνας στο Σταντ ντε Μονμπαρέι.
1929 : Πρώτη άνοδος στην Division d'Honneur.
1949 : Δεύτερη άνοδος στην Division d'Honneur.
1974 : Τρίτη άνοδος στην Division d'Honneur.
1976 : Πρώτη άνοδος στην Division 3.
1977 : Πρώτη άνοδος στην Division 2.
1984 : Μεταβολή σε επαγγελματικό σωματείο.
1990 : Πρώτος αγώνας στο Σταντ ντυ Ρουντουρού.
1994 : Δεύτερη άνοδος στην Ligue 2.
1995 : Πρώτη άνοδος στην Ligue 1.
1996 : Νικήτρια του Κυπέλλου Ιντερτότο και πρώτη συμμετοχή σε Ευρωπαϊκή Διοργάνωση.
1997 : Φιναλίστ του Κυπέλλου Γαλλίας.
2000 : Δεύτερη άνοδος στην Ligue 1.
2009 : Νικήτρια του Κυπέλλου Γαλλίας και δεύτερη συμμετοχή σε Ευρωπαϊκή Διοργάνωση.
2011 : Τρίτη άνοδος στην Ligue 2.
2014 : Νικήτρια του Κυπέλλου Γαλλίας και τρίτη συμμετοχή σε Ευρωπαϊκή Διοργάνωση.
Προσωπικό και Διοίκηση
Πρόεδρος : Bertrand Desplat
Αντιπρόεδρος : Frédéric Le Grand
Πρόεδρος της Ερασιτεχνικής : Jean-Paul Briand
Διαχειριστικός και Οικονομικός Διευθυντής : Laurent Defains
Εμπορικός Διευθυντής : Bernard Cartier
Υπεύθυνος Επικοινωνίας : Christophe Gautier
Προπονητής Πρώτης Ομάδας : Jocelyn Gourvennec
Βοηθός Προπονητή : Eric Blahic
Προπονητής Τερματοφυλάκων : Ronald Thomas
Γυμναστής : Stéphane Saint-Albin
Γιατρός : Didier Casanave
Φυσικοθεραπευτές : Julien Kupperschmitt et Stéphane Lépée
Οστεοπαθολόγος : David Hily
Φροντιστής : Michel Bodiou
Υπεύθυνος Επαγγελματικής Ομάδας : Michel Bodiou et Jean-Guy Donnard
Τεχνικός Διευθυντής : Stéphane Carnot
Προπονητής Δεύτερης Ομάδας : Claude Michel
Προπονητής U19 : Lionel Rouxel
Προπονητής U17 : Philippe Lemaire
Προπονητής U16 : Christian Amourette
Προπονητής U15 : Yvan Le Quéré
Προπονητής U14 : Nicolas Laspalles
Προπονητής U13 : Sebastien Jaffré
Οπαδοί
Kop Rouge, ιδρυμένο το 1993.
Kop Rouge 29 (Kop Rouge section Finistère).
Kridef (Kop Rouge section Ile-de-France).
Kralle (Kop Rouge section Allemagne).
Kro (Kop Rouge section occitane).
Red Boys, ιδρυμένο το 1996.
New School Gwengamp, ιδρυμένο το 2003, κλείσιμο το 2010.
Το φίλαθλο κοινό της Γκενγκάν ψηφίστηκε ως το Καλύτερο Κοινό της Γαλλίας με το τέλος της σεζόν 2002-2003 αλλά και τιμήθηκε με το χρυσό κασκόλ του πιο συμπαθητικού κοινού στη διάρκεια της σεζόν 2010-2011.
.svg)
