Ο όρος «Rwanda» (από το Rwanda-Rundi u Rwanda) είναι ένα όνομα για τους αυτόχθονες πληθυσμούς εκεί, των οποίων η λέξη για τον εαυτό τους είναι άγνωστης προέλευσης, εμφανίστηκε ως η πιο κοινά αναγνωρισμένη ορθογραφία. Τελικά, μετά από αρκετές παραλλαγές – «Ruanda»,[6] κ.λπ.– το σύγχρονο παράγωγο Rwanda υιοθετήθηκε ως όνομα της χώρας. Η ορθογραφία με -w- φαίνεται ότι κυριάρχησε μετά το 1970.[7]
Ιστορία
Η φυλή των Χούτου εγκαταστάθηκε στη Ρουάντα τον 14ο αιώνα και οι Τούτσι τον 15ο. Από το 1890 και μέχρι το τέλος του Α΄ Παγκόσμιου Πολέμου η Ρουάντα αποτέλεσε αποικία της Γερμανίας. Μετά το τέλος του Α΄ Παγκόσμιου Πολέμου η Ρουάντα έγινε μαζί με το γειτονικό Μπουρούντι αποικία των Βέλγων μέχρι το 1962 οπότε και η Ρουάντα έγινε ανεξάρτητο κράτος. Για 500 περίπου χρόνια οι Τούτσι ήταν οι πολιτικά κυρίαρχοι στη χώρα και καταπίεζαν τους Χούτου. Η χρησιμοποίηση της μειονότητας των Τούτσι από τους αποικιοκράτες ως άρχουσα τάξη της χώρας και η καταπίεση της πλειοψηφίας των Χούτου απ' αυτούς ήταν ακόμα ένας λόγος της διαμάχης μεταξύ των δύο φυλών. Από το 1959 υπάρχει ένοπλη διαμάχη μεταξύ τους. Το 1994 με αφορμή τον θάνατο του τότε προέδρου της χώρας ξέσπασαν ταραχές που οδήγησαν στη γνωστή και ως Γενοκτονία της Ρουάντα με πάνω από μισό εκατομμύριο Τούτσι νεκρούς από τους Χούτου. Λόγω των ταραχών εκατομμύρια κάτοικοι εγκατέλειψαν τη χώρα. Το γεγονός αυτό έχει χαρακτηριστεί από τον ΟΗΕ ως γενοκτονία. Η εθνική γλώσσα της χώρας είναι η τοπική γλώσσα κινιαρουάντα, αλλά χρησιμοποιούνται επίσης τα γαλλικά, τα αγγλικά και τα σουαχίλι.
Γεωγραφία
Κλίμα
Το κλίμα της Ρουάντα είναι τροπικό. Οι δύο περίοδοι βροχών επιτρέπουν δύο σοδειές τον χρόνο. Η χώρα είναι περίκλειστη και βρίσκεται αρκετά μακριά από την κοντινότερη θάλασσα. Καλλιεργούνται καφές, βαμβάκι, κ.ά. Η κτηνοτροφία είναι επίσης παρούσα στην οικονομία της χώρας.
Δημογραφία
Οι κυριότερες φυλές που κατοικούν στη Ρουάντα είναι οι Χούτου σε ποσοστό 90%, οι Τούτσι 8% και οι ΠυγμαίοιΤούα 2%. Ο συνολικός πληθυσμός της χώρας είναι 13.798.561 κάτοικοι,[1] σύμφωνα με επίσημη εκτίμηση για το 2024. Ο ρυθμός αύξησης του πληθυσμού είναι 2,0% (εκτίμηση 2020). Ρυθμός γεννήσεων 27,9 γεννήσεις/1.000 πληθυσμού και θανάτου 6,1 θάνατοι/1.000 πληθυσμού (εκτίμηση 2020).[8]
Λόγω του εμφυλίου πολέμου η οικονομία της χώρας έχει υποστεί καταστροφή. Το βιοτικό επίπεδο των κατοίκων είναι ιδιαίτερα χαμηλό. Χαρακτηριστικό είναι ότι μόνο το 20% των κατοίκων των πόλεων έχουν οικιακό ηλεκτρισμό.
Το ΑΕΠ της χώρας είναι 10,6 δις $ (εκτίμηση 2009). Ο ρυθμός αύξησης του ΑΕΠ είναι 7,5% (εκτίμηση 2009). Το κατά κεφαλήν ΑΕΠ είναι 1.087 $ (εκτίμηση 2009).
Συγκοινωνίες
Το οδικό δίκτυο είναι ανεπτυγμένο ως προς την έκτασή της και καλύπτει 14.008 χλμ. (το 2004). Το διεθνές αεροδρόμιο, κοντά στο Κιγκάλι, αποπερατώθηκε το 1986. Δεν έχει σιδηροδρομικό δίκτυο. Η οδήγηση γίνεται στα δεξιά.
Δικαίωμα ψήφου στις εκλογές έχουν όσες και όσοι είναι ηλικίας 18 ετών και άνω.[8] Στις προεδρικές εκλογές του 2010 πρόεδρος εξελέγη ο Πολ Καγκάμε με ποσοστό 93%.[10]
Διεθνείς σχέσεις
Στις 29 Νοεμβρίου 2009 η χώρα αποκατέστησε τις διπλωματικές της σχέσεις με τη Γαλλία, έπειτα από τρία χρόνια.