Ο Ροδόλφος, γερμ. Rudolf (π. 1025 - 15 Οκτωβρίου 1080) από τον Οίκο του Ραϊνφέλντεν ήταν δούκας της Σουαβίας και διεκδικητής βασιλιάς της Γερμανίας σε αντιπαράθεση με τον Ερρίκο Δ΄ της Γερμανίας. Αρχικά ήταν ακόλουθος του βασιλιά, ο οποίος ήταν γαμπρός του Ροδόλφου· όμως η εκλογή του ως "βασιλιά" της Γερμανίας το 1077 πυροδότησε τη Μεγάλη Εξέγερση των Σαξόνων και μια ανοιχτή σύγκρουση του βασιλιά με τον Πάπα (1η φάση της Έριδας της Περιβολής). Έπειτα από μια σειρά ένοπλων συγκρούσεων και όταν οι δυνάμεις του νίκησαν εκείνες του Ερρίκου Δ΄ στη μάχη του Έλστερ, ο Ροδόλφος υπέκυψε στα τραύματά του.
Βιογραφία
Η καταγωγή του
Ήταν γιος του Κούνο κόμη του Ραϊνφέλντεν. Ο Ροδόλφος αναφέρεται για πρώτη φορά το 1048 σε πράξη, που εκδόθηκε από τον Ερρίκο Γ΄ των Σαλίων της Γερμανίας και αναφέρεται ως κόμης του Σίσγκαου στη Σουαβία, στον Άνω Ρήνο (νυν βορειοδυτική Ελβετία). Το Σίσγκαου έπειτα ανήκε στον πρίγκιπα-επίσκοπο της Βασιλείας. Η οικογένεια του Ροδόλφου κατείχε μεγάλες εκτάσεις από το αββαείο του Αγ. Βλασίου στον Μέλανα Δρυμό ως κάτω στο Άαργκου, πέρα από το σύνορο με το βασίλειο της Βουργουνδίας. Πιθανώς ήταν συγγενής με τον Ροδόλφο Β΄ της Βουργουνδίας (απεβ. 937), τους δούκες της Λωρραίνης και τον Οίκο των Οθωνιδών.
Δούκας της Σουαβίας
Διεκδικητής βασιλιάς
Μετέπειτα ζωή
Οικογένεια
Νυμφεύτηκε πρώτα τη Ματθίλδη των Σαλίων, κόρη του Ερρίκου Γ΄ της Γερμανίας.
Έπειτα έκανε δεύτερο γάμο με την Αδελαΐδα, κόρη του Όθωνα κόμη της Σαβοΐας και είχε τέκνα:
Παραπομπές
- ↑ 1,0 1,1 1,2 Εθνική Βιβλιοθήκη της Γερμανίας: (Γερμανικά) Gemeinsame Normdatei. 118791478. Ανακτήθηκε στις 16 Οκτωβρίου 2015.
- ↑ 2,0 2,1 (Αγγλικά, Ιταλικά, Ιαπωνικά) opac.vatlib.it. 495/68075.
- ↑ «Identifiants et Référentiels» (Γαλλικά) Agence bibliographique de l'enseignement supérieur. 168276666. Ανακτήθηκε στις 11 Μαΐου 2020.
- ↑ Εθνική Βιβλιοθήκη της Γερμανίας: (Γερμανικά) Gemeinsame Normdatei. Ανακτήθηκε στις 30 Μαρτίου 2015.
- ↑ 5,0 5,1 p13300.htm#i132992. Ανακτήθηκε στις 7 Αυγούστου 2020.
- ↑ 6,0 6,1 6,2 6,3 Darryl Roger Lundy: (Αγγλικά) The Peerage.
Πηγές
- Robinson, Ian Stuart (2002). Bertholds und Bernolds Chroniken. Lateinisch und deutsch (in German). Darmstadt: Wiss. Buchgesellschaft. pp. 35–277. ISBN 3-534-01428-6.
- H. Bresslau and P. Kehr, eds., Die Urkunden Heinrichs III, MGH Diplomata 5 (Berlin, 1931).
- Vita Heinrici IV. imperatoris, ed., W. Eberhard, MGH Script. rer. Germ. 58 (Hannover and Leipzig, 1899).
- Liber de unitate ecclesiae conservanda in W. Schwenenbecher, ed., MGH Libelli, 2 (Hannover, 1892), pp. 184–284.