Ο Μαιόνιος (θάνατος 266/267), ή Μακόνιος, ήταν ένας με σύντομη πορεία Ρωμαίος σφετεριστής του θρόνου. Είναι επίσης γνωστός με τα ονόματα Οδαίναθος (Σύγκελλος I p717) και Ρουφίνος (Συνέχεια Δίων Κάσσιου frg. 166).
Ήταν ο ανιψιός (σύμφωνα με τον Ζωναρά xii.24) ή ο ξάδελφος (σύμφωνα με την Historia Augusta, η οποία τον περιλαμβάνει μέσα στους Τριάντα Τυράννους) του Οδαίναθου της Παλμύρας, ο οποίος είχε πάρει υπό τον έλεγχό του τις Ανατολικές επαρχίες μετά την ήττα και την τη σύλληψη του Αυτοκράτορα Βαλεριανού από τον Σαπώρη Α’ της Αυτοκρατορίας των Σασσανιδών.
Σύμφωνα με την Historia Augusta, ο Μαιόνιος σκότωσε τον Οδαίναθο και το γιο του Αϊράν κατά τη διάρκεια μιας γιορτής, βάσει συνομωσίας που οργάνωσε η Ζηνοβία, γυναίκα του Οδαίναθου, η οποία ήθελε να τον διαδεχθούν οι γιοί τις αντί του Αϊράν (τον οποίο είχε ο Οδαίναθος γιο από άλλη γυναίκα). Σύμφωνα με τον Γκίμπον ο φόνος ήταν εκδίκηση για τη σύντομη φυλάκιση που είχε επιβάλει ο Οδαίναθος στον Μαιόνιο για ασέβεια.
Ο Ζωναράς λέει ότι ο Μαιόνιος σκοτώθηκε αμέσως μετά το φόνο, ενώ η Historia Augusta αναφέρει ότι ο Μαιόνιος αυτοανακηρύχθηκε αυτοκράτορας, με τη Ζηνοβία να βάλει να τον σκοτώσουν λίγο καιρό μετά, για να πάρει εκείνη την εξουσία.