Κωνσταντίνος Β΄ του Καχέτι

Κωνσταντίνος Β΄ του Καχέτι
Γενικές πληροφορίες
Γέννηση	17ος αιώνας Ισφαχάν
Θάνατος	28  Δεκεμβρίου 1732 Τελάβι
Θρησκεία	Ισλάμ
Πληροφορίες ασχολίας
Ιδιότητα	κυβερνήτης
Οικογένεια
Γονείς	Ηρακλής Α΄ του Καχέτι
Αδέλφια	Τεϊμουράζ Β΄ του Καχέτι Δαβίδ Β΄ του Καχέτι
Στρατιωτική σταδιοδρομία
Βαθμός/στρατός	στρατηγός
Θυρεός

Ο Κωνσταντίνος Β΄, γεωργιανά: კონსტანტინე II, (απεβ. στις 28 Δεκεμβρίου 1732) επίσης γνωστός ως Μαχμάντ Κουλί Χαν (მაჰმად ყული-ხანი) στο Ιράν, ήταν βασιλιάς του Kαχέτι (ανατολική Γεωργία) τού Οίκου των Μπαγκρατιόνι από το 1722 έως το 1732.

Βιογραφία

Γιος του Ηρακλή Α΄ από παλλακίδα, γεννήθηκε και μεγάλωσε ως μουσουλμάνος στο Ισπαχάν, τη βασιλική πρωτεύουσα τού Σαφαβιδικού Ιράν. Το 1703, ο σάχης του Ιράν Σουλτάν Χουσεΐν τον διόρισε darugha (έπαρχο) της πρωτεύουσάς του. Το 1722, επιβεβαιώθηκε από τον σάχη ως βασιλιάς τού Καχέτι μετά το τέλος τού αδελφού τού Κωνσταντίνου, Δαβίδ Β' (Imām Qulī Khan). Ταυτόχρονα, τού απονεμήθηκε η διακυβέρνηση τού Εριβάν, της Γκάντζα και τού Καραμπάχ. Συχνά διαπληκτιζόταν με τον δυτικό γείτονα και συγγενή του, Βαχτάνγκ ΣΤ΄ τού Κάρτλι, ο οποίος ανακηρύχθηκε από την περσική κυβέρνηση έκπτωτος το 1723. Με εντολή του σάχη, ο Κωνσταντίνος βάδισε για να πάρει τον έλεγχο της πρωτεύουσας τού Βαχτάνγκ, την Τιφλίδα. Στις 4 Μαΐου 1723 κατέλαβε την πόλη, αλλά δεν κατάφερε να εκδιώξει τον Βαχτάνγκ ΣΤ΄ και τον γιο του Μπακάρ από την επαρχία Σίντα Κάρτλι. Εν τω μεταξύ, ο Οθωμανικός στρατός εισέβαλε στα γεωργιανά εδάφη για να εξαλείψει την εκεί περσική ηγεμονία. Ο Κωνσταντίνος προσπάθησε να διαπραγματευτεί με τον Οθωμανό διοικητή Ιμπραήμ-Πασά και παρέδωσε την Τιφλίδα στις 12 Ιουνίου 1723. Ωστόσο, ο Βαχτάνγκ ΣΤ΄ κατάφερε να δωροδοκήσει τον Ιμπραήμ-Πασά, που τοποθέτησε τον πρίγκιπα Μπακάρ ως κυβερνήτη τού Κάρτλι και συνέλαβε τον Κωνσταντίνο. Σύντομα, ο Μπακάρ συνωμότησε με τον Κωνσταντίνο, τον πρώην αντίπαλό του, ενάντια στους Οθωμανούς άρχοντες και τον βοήθησε να καταφύγει στις κτήσεις του στο Καχέτι. Ωστόσο, μία εξέγερση απέτυχε και ο Μπακάρ έπρεπε να ενωθεί με τον πατέρα του Βαχτάνγκ ΣΤ΄ στη Ρωσική εξορία το 1724. Ο Κωνσταντίνος αποσύρθηκε στα βουνά, από όπου ηγήθηκε της αντίστασης κατά των Τούρκων. Το 1725, κατόρθωσε να επανεγκατασταθεί στο Καχέτι και έκανε ειρήνη με τους Οθωμανούς, οι οποίοι τον αναγνώρισαν ως βασιλιά σε αντάλλαγμα τη μεταστροφή του στο σουνιτικό Ισλάμ και την πληρωμή ενός ετήσιου φόρου.

Στις αρχές της δεκαετίας του 1730, καθώς ο Nαντέρ Χαν Αφσάρ ώθησε την προσπάθειά του να αναβιώσει την περσική αυτοκρατορία, ο Κωνσταντίνος έκανε μία μοιραία προσπάθεια να έρθει σε ρήξη με τους Τούρκους. Δολοφονήθηκε στο Μπεζανμπάγκ στις 28 Δεκεμβρίου 1732, κατά τις διαπραγματεύσεις με τον Γιουσούφ Πασά τού Αχαλτσίχε, τον διοικητή των οθωμανικών στρατευμάτων εισβολής. Οι Τούρκοι έδωσαν τον θρόνο του στον Χριστιανό αδελφό του, Τεϊμουράζ Β΄.

Νυμφεύτηκε την Περέγιαν Μπεγκούμ, κόρη του σαμκάλ, και είχε έναν γιο, τον Bαγράτ, για την μετέπειτα μοίρα του οποίου δεν είναι κάτι γνωστό. ^[1]

Βιβλιογραφικές αναφορές

1. Dumin, S.V., επιμ. (1996). (στα Russian). Moscow: Linkominvest. σελ. 68.  Missing or empty |title= (βοήθεια)

Πηγές

• Mikaberidze, Alexander (2015). Historical Dictionary of Georgia (2 έκδοση). Rowman & Littlefield. σελίδες 237–238. ISBN 978-1442241466.